37.bölüm

397 66 17
                                    

Vote yapın unıtmayın💃💃
Bu gözler çok çok tanıdık geliyordu ben hala yerde ağzı bi karış açık bana doğru eğilmiş ve elini uzatmış o tanıdık gözlere bakıyordum hızlıca yerden kalktım yağmur bastırıyordu şimdiden sırıl sıklam olmuştum hala göz gözeydik uzanıp maskesini indirdin ve göz yaşlarım yağmur damlaları ile birlikte yüzğmden akıyorudu oda gözlerini sımmsıkı kapatmıştı yavaşça açıp bana baktı
Ve aynı anda
"Namjoon"

"Esra" etrafa hızlı bir bakış atıp tekrar bana baktı bense ağlayarak gözlerimi kaçırıyordum ondan şu an tüm gücümle ona sarılmak ve bir daha onun bırakmayacağımı söyleyerek sevdiğimi haykırmak istyordum  ama yapamazdım şu an bir adım kadar uzağımdaydı ama milyon adım kadarda uzak susuyorduk  sadece susarak birbirimize bakıyorduk onunda ağladığını görebiliyordum başımı yere eğmiştim gözlerine bakmak canımı çok yakıyordu bi anda omuzlarından yavaşça çekilip başımı göğsünde buldum sarılıyordu hemde sımsıkı kollarımda derman yoktu ki kaldırıp sarılayım öylece duruyordum yağmur şiddetmenmişti ama bunumrumuzda değildi bi güçle bende sımsıkı sarıldım ona ve hıçkırarak ağlamaya başladım duramıyordum ciğerlerim patlayan kadar bağırmak istiyordum onunda ağladığını iç çekişinden anladım kulağıma eğilip

"Lütfen... Bir daha öyle gitme " dedi bişey diyemiyordum ne gitmem diyebildim nede gideceğim sadece sarıldım geri çekilip gözlerine baktım

"Ben senin içi..." dedim ama sözümü kesti

"Biliyorum neden gittiğini biliyorum bana verdiğin mektubu her yıl gittiğin gün tekrardan okudum ezberledim artık" dedi bu kadar çok sevmişmiydi beni

"Beni unutmaman güzel" dedim

"Neden unutayım ki en güzel zamanlarımda sen vardın " dedi

"Teşekkür ederim namjoon güzel zamanlardı " dedim ve geri çekildim

"Yine mi gidiyorsun" dedi bana doğru gelirken

"Sen bir idolsün namjoon birileri görüp yanlış anlayabilir başın derde girer biliyorsun değilmi " dedim

"Seni tekrar kaybetmek istemiyorum"

"Burdayım namjoon diğer armyler gibi konserine fan buluşmasına geleceğim ama sadece army olarak " dedim ve arkamı döndüm kolundan tutup kendine çevirdi

"Hayır bu kez gitmene izin vermeyeceğim"dedi

" benim içinde kolay değil ama lütfen daha fazla zorlaştırma " dedim kolunu çekerek

"Zaten seni düşünerek yıllardır kafayı yedim artık rahat olmak istiyorum senin iyi olduğunu gördüm benle olursan alacağın tepkileri düşün" dedim hiç bir şey umrunda değildi

"Umrumda değil " dedi ve elini cebine atarak bi kalem çıkardı bileğime numarasını yazıp

"Eğer numaranı değiştirmediysen arayacağım numaram bu lütfen aç " dedi ve son kez suça sarılıp gözlerime baktı

"Kendine dikkat et ve tek başına geceleri dolaşma " dedi ve gitti ben arkasından bakarken gözden kaybolana kadar arkasına bakarak yürüdü küçük bir tebessüm edip başımı öne eğdim ve kendimi yağmura bırakıp eve doğru koşmaya başladım

Ülkü

Sabah mütiş bir baş ağrısıyla uyandım sanki içmişim de kafam kütük gibi olmuştu son zamanlarda başım sürekli ağrıyordu ama zaten sinüzitim vardı ona yoruyor ve ilaç alıp geçmesini bekliyordum yatağından kalkıp elimi yüzümi yıkadım ve geçmesini bekledim ama geçmedi sanki daha kötü oluyordu sendeleyerek odamdan çıktım mutfaktan ramen kokusu geliyordu esra ramenmi yapmıştı mutfağa girip yere oturdum ve kollarını yer sofrasına koyup başımı sıkıştırdım

Pamuk Prenses Ve 7 cücelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin