Chapter 38
"love you too"
matapos ko tapusin ang mga paperworks ko, napansin kong nakatulog na si stun..
may mas gagwapo pa ba sa isang Stanley Choi?
napakaswerte ko na ngayon dahil alam kong mahal niya ako.
sa ngayon, gusto kong maranasan ang pagmamahal niya habang wala si van.
"sabi ko na nga ba at lagi mo akong tinititigan habang natutulog ako" napatalon ako sa gulat nang bigla siyang magsalita.
"sorry, hindi ko naman alam na ayaw mo ng ganun"
"okay lang *humiga siya sa lap ko* matutulog na ako, in this way mas matititigan mo ako"
stun, mahal kita.
mahal na mahal.
sana forever na ito.
sana hindi na bumalik si van para tayo na talaga ulit.
"mahal din kita" bulong niya.
"ha?"
"sabi mo mahal mo ko, mahal na mahal, na sana forever na ito, sana hindi na bumalik si van para tayo na talaga ulit"
paano mo nalaman iyon?
"nababasa ko ang inner thoughts mo spell"
"SPELL!" biglang pumasok si marrie sa bahay ko.
"marrie!" napatayo ako bigla ng makita ko siya.
"a-anong ibig sabihin nito?" gulat na gulat siya.
"wala! ano ba ang pinunta mo dito?"
"tumawag sa akin si van, hindi mo daw sinasagot ang mga tawag at text niya,at mukhang hindi niya magugustuhan ang rason"
ay oo nga pala! naku shit!
dali-dali kong kinuha ang phone ko at tinawagan ko kaagad si van.
"i'm sorry van, nakatulog kasi ako, masakit ang ulo ko, hindi ko na nasabi sa iyo" sabi ko.
"akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo, sa susunod magtext ka manlang. pinagalala mo ako"
"sorry talaga"
"o sige na, may meeting pa kami, uminom ka ng gamot at magpahinga ka"
BINABASA MO ANG
I am his PASTIME
RomancePastime. Pampalipas oras.. Panakit butas. Mabait lang ang tao kapag may kailangan sila sa iyo. Kapag nakuha na nila ang gusto nila, itatapon ka na lang na parang candy wrapper. Ganoon ba ako kawalang halaga? Napakawalang kwenta ko bang tao? Ang alam...
