I am his PASTIME

Chapter 17

Marrie's POV

kakarating lang namin ni dennis sa bahay ni jiro sa paris.

"dude masama bang magsex kapag buntis?" tanong ni stun kay jiro.

oh gosh si spell!

"tara na?" tanong ni dennis.

tumungo ako at dinala namin ni dennis ang gamit namin sa kwarto namin.

pinuntahan ko kaagad si spell.

"hi spell" bati ko

tumakbo siya palapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

"namiss mo ako?" tanong ko.

umiling siya at humikbi.

"teka? bakit ka umiiyak?" tanong ko

"masaya lang ako na makita ka" sabi niya

"teka hindi yun eh, may problema ba?"

"spell?" niyakap ni stun si spell at hinahaplos ang mukha nito.

"anong problema? bakit siya umiyak marrie?" tanong ni stun sa akin

"hindi ko rin alam basta nung nagkita kami, niyakap niya ako tapos umiyak na siya".

"tahan na spell" niyakap ni stun si spell at hinalikan ang noo nito.

"sorry, ganito lang talaga kapag buntis" sabi ni spell.

inangat ni stun ang mukha ni spell at pinahidan ang mga luha gamit ang thumb niya tapos hinalikan niya si spell sa labi.

napaiktad ako sa nakita ko at ganun din si spell at pati sila jiro.

Spell's POV

tabi kami ni marrie na matutulog.

"spell, may problema ka, ano yon? sabihin mo sa akin"

hindi ako nakakibo.

"spell, please sabihin mo"

"hindi ako mahal ni stun, and he fucked two virgin flight stewardess. Napipilitan lang siya sa mga ginagawa niya sa akin ngayon, naaawa ako sa sarili ko. He only thinks about the baby, ayaw niyang matulad sa kanya ang baby ko. Muntik na kasi siyang ilaglag ng mamay niya noon."

niyakap ako ni marrie.

"spell, hindI ko alam ang gagawin ko, hindi ko alam ang sasabihin ko sayo. Pero ibang iba ka na sa dating spell, sobrang iba ka na talaga, nawala na yung dating ikaw, please alam kong nahihirapan ka na, itigil mo na lang ito"

"kung pwede lang marrie, kaya lang, naiin love na ako"

binitawan ako ni marrie.

"what? pero-"

"kaya ako nahihirapan kasi nanliliit ako, hindi pagmamahal ang sinusukli stun sa akin, naaawa lang siya sa akin at iyon ang masakit doon, nasa akin siya, nasa akin ang atensyon niya pero ang puso niya, makukuha ko ba? ayoko ng ganito! nasasaktan ako sa tuwing yayakapin niya ako, nasasaktan ako kasi kahit na sobrang lapit namin sa isa't-isa parang ang layo layo parin niya."

umiyak kami ni marrie hanggang sa parehas na kaming nakatulog.

kinabukasan, umalis kami ni stun para mamasyal.

hawak ni stun ang kamay ko..

"nilalamig ka?" tanong niya.

tumungo ako at hinubad niya ang jacket niya at isinuot sa akin.

"para hindi ka lamigin" sabi niya sabay halik sa noo ko..

namula ako.

hinawakan ko ang mukha niya at hinalikan ko siya.

"I love you" sabi ko.

ngumiti siya sa akin at hinalikan niya ako..

please! ayokong masanay sa ganito!

matapos naming mamili.

"stun, kapag safe na ang baby, tigilan na natin to" sabi ko...

napatingin sa akin si stun habang nagtitiklop ng damit

"ha? m-makikipaghiwalay ka na?"

hindi!

"gustuhin ko man hindi pwede, pero stun please! kapag okay na ang baby tigilan mo na ang pagiging mabait mo sa akin. Nahihirapan na ako, ayoko ng ganito ka sa akin pero gusto ko ang ginagawa mo, gusto na lagi mong pinaparamdam sa akin na mahal mo ako, kahit na pagpapanggap lang iyon. Pero hindi pwedeng laging ganun kasi ayokong masanay, ipangako mo sa akin na once stable na baby, ipatikim mo na sa akin ang katotohanan..."

hindi nakakibo si stun.

"stun please? ipangako  mo" pilit kong pinipigilan ang pagtulo ng luha ko.

tumingin ako sa mga mata ni stun.

stun please! wag kang magbabago! please ganito ka na lang lagi, please?

"s-sige" sagot niya.

"salamat"

a/n: sorry kung ndi ako nakakapag UD hahaha busy po pero pilit ko parin inuupdate hahahaha thanks for reading ah! read and spread po..........