✴ Aşk Başa Düştü! ✴KİTAP OLACAK✴

✴15. Bölüm✴

Kapımızın önünde içerdekinden daha fazla insan vardı anlaşılan kalabalık yapmamak için içeriye geçmemişlerdi gelinlik giymiş bir kaç küçük kız bahçede merakla gelenleri izliyordu içlerinden biride Doğan ve Lexi'nin kızları Buseydi.
Tanımadığım insan topluluğu ilgiyle izliyordu her hareketimizi, kapının önünde en az insanların yarısı kadar araba vardı bahçenin bu kadar araba alacağını ve kalabalık olduğunu daha önce görmemiştim.

Tüm arabaların içinden sadece bir tanesi dikkatimi çekti eski klasik model bir araba, gelin arabası olarak süslenmişti ön kısmında   papatyadan bir buket konulmuştu.

Öylesine parlıyordu ki bakmamak elde değildi sonra arabanın üzerindeki yazılar dikkatimi çekince duvağın altından gülmeye başladım, tabi gülmek alaydan değil tuhaf ve güzel bir histen dolayıydı kalbim titredi.

“Aşk Başa Düştü Açelya kalbime!”
“Baş Belası Ama Uğraşmayı Severim...”

Yaa ama bu adam rolünü çok iyi oynuyor ona inanıp aşık olmak içten bile değil.
Atakan’ın düğün arabasının arkasına yazı yazdıracak olmasını bir yana bırak ben arabayı süsletmez diye tahmin ediyordum neticede adam umursamaz duygusuzun teki.
Acaba Nazan hanım mı zorladı araba için, zorlamış olsa bile araba yazıları bana Özel ve Atakan’ın başının altından çıkmış gibi görünüyor.
Atakan'ın yönlendirmesiyle o güzelim arabanın arkasına bindim üzerinin açık olması havada bu kadar güzelken çok hoş olmuştu.
Atakan’da hemen yanıma oturdu sonra ön koltuğa daha önce görmediğim ama çok yakışıklı biri oturdu onun yan tarafına da Maya geçince arabayı çalıştırdı, sonra peşi sıra gelen korna sesleriyle yola koyulduk uzunca bir konvoy takip ediyordu bizi.

Atakan kulağıma eğilip “Şoför koltuğunda oturan en yakın dostum Alparslan,” dedi usulca. “Neden Cem gelmedi ki?”

“Alparslan özel günümde yanımda olmak istedi üstelik senide çok merak ediyor.”
Bir süre sonra biz konvoydan ayrılıp fotoğraf çekiminin yapılacağı kısma gittik.

Evet hiç haz etmediğim diğer bir şeyse bir yıl sonra önemi kalmayacak fotoğraflar için yorulmaktı yine ve yine Nazan hanımın oğluna olan sevgisi ve kendi yaşamadıklarını ukdesi nedeniyle bu çekimi de kabul etmiştim.
Ankara'da doğayı en iyi hissedeceğimiz ve aynı zamanda ünlü fotoğrafçıların dış çekim mekanı olan bir yerde çekim gerçekleşecekti.

Fotoğraf çekimi olacaksa ben daha marjinal bir yer olmasını isterdim ama kaynanam dedi ki yeşil güzel olurmuş huzur verirmiş baktıkça mutlulukla dolarmışız, işinin ehli olan bir fotoğrafçı ile anlaşılmıştı ve güzel pozlar istiyordu Nazan hanım ele güne, dosta düşmana gelininin ve oğlunun düğün fotoğraflarını gösterip hava atacakmış.

Vallahi bu melek gibi kadının içinden düğün arifesi öyle biri çıktı ki ne yapacağım bilemedim. Allah var bana karşı çok iyi bir dediğimi iki etmiyor gel gelelim içinde kalanları bana yaptırmak istiyor neden mi?
Lexi ile Doğan ağabey evlenirken de istediklerini yaptırmamış Amerikalı gelin alınca Türk adetlerini yaptıracak pek kişi bulamamış birde Lexi evlenmeden hamile kalınca düğün falan biraz da acele olmuş, hoş bizde iki hafta içinde evleniyorum ya neyse.

Yeni ailem hakkında parça pinçikte olsa ufaktan hayatları hakkında bilgi sahibi oluyordum.
Mekana geldiğimizde alabildiğince yeşil bir alan uzanıyordu, yemyeşil ağaçlar ve yosun kaplı üzerinde nilüfer bulunan göl öylesine güzeldi ki derince soluklandım. Arabadan inmeden başımdaki kırmızı tülü çıkarıp duvağımı açtım hayır neden buraya gelene kadar beklediysem bendeki de akıl.

Sonra belimdeki kurdeleyi çözmek için elimi atınca birden Atakan elimi tuttu beni izlediğini bile fark etmemiştim. “ Ben çıkarırım,” deyince dumrul gibi kalakaldım.
Atakan kurdeleyi çözdü sonra hızlıca katlayıp ceketinin iç cebine koydu, “Ne yapıyorsun,” dedim hayretler içinde ona bakarken.

“Ne yapıyormuşum ki?” dedi omzunu silkerken. Arabadan inip benden tarafa gelip kapımı açtı, sağ elini uzatıp “Güzelim,” dedi.
Bugün şaşkınlık üzerine şaşkınlık yaşıyordum elini tutup arabadan indim, Atakan elimi bırakıp belime sarılmıştı ve fotoğrafçının hazırlandığı alanı izlemeye başladı, onların hazırlıkları bittiğinde çekime başlayacaktık.

Evden çıkarken Atakan'ı inceleme şansı bulamamıştım, ilk karşılaştığımızda ilk dikkatimi çeken o içten gülümsemesi olmuştu sonrasında yaşadığım şeylerden müstakbel kocama dikkat bile etmemiştim.

Üzerinde siyah smokin vardı, bel kısmında kuşak bağlıydı papyonunu bağlamayıp açık bırakmış boynunun iki yanından sarkıyordu.
Saçlarını gelişi güzel bırakmış ve asi sert bir havası vardı, kesinlikle çok karizmatikti, Atakan'ın papyon bağlamasını beklemiyordum zaten şu haliyle öylesine yakışıklıydı ki ve öylesine kendi gibiydi ki hayran hayran bakıyordum resmen.

(Atakan Temsili)

Arabanın ön kısmında durmuş birbirimize bakıyorduk bende hiç utanmadan karşımdaki adamı inceliyorum, kafamı kaldırdığımda gözlerimiz keşişti öylesine sıcak ve içten bakıyordu ki bakışlarını başka yöne çeviremedim.

Belimdeki elini sıkılaştırıp ona olabildiğince yaklaşmama neden oldu nefeslerimizin birbirine karışabileceği kadar yakındık, erkeksi kokusu burnuma doluyor ve bende yutkunma hissi oluşturuyordu.

Alnını alnıma dayadı derince soluklandı “Ailen için de olsa bir daha ağlama...” gözlerimi kapattığımda söylediği bu cümle kulaklarımda yankılanıyordu.

*****
Yeni bölüm Salı günü gelecek:)

Bölüm nasıldı?

Sizce gelecek bölümde neler olacak?

Sizi çooook seviyorum bir sonraki bölümde görüşüne kadar iyi bakın kendinize.

Elif Diril.