✴ Aşk Başa Düştü! ✴KİTAP OLACAK✴

✴15. Bölüm✴

Bu bölüm Oy ve yorumlarıyla yanımda olan okuyucum «Pelemir-clk» ithaf edilmiştir Teşekkür ederim canım benim.

Yeni bölüm isteyen tayfa kendilerini belli etsin bakalımmmm.

Hikayemizi paylaşıp tavsiye edin ki ailemiz büyüsün :)

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum düşüncelerinizi benimle paylaşın. İthaf isteyenler yorumda belirtebilir:)

Medya: Düğün Arabası

***Keyfi Bol Okumalar Dilerim Bir Tanelerim***

Makyajımın akması yada gelinliğimin kirlenmesi zerre kadar umurumda değildi bir insan nasıl bu kadar duygusuz olabiliyor anlayamıyorum, insan kendi kızının düğünde yalandan da olsa üzgün gibi davranır ama nerede benim annemde o düşünde?
Annemin odadan çıkmasıyla Maya ve Lexi hızlıca yanıma gelip beni yığıldığım yerden kaldırdılar.

Maya “Yenge ağlama bak makyajın bozulacak,” deyip aklımdaki düşüncelerinin yönünü değiştirmeye çalışıyordu.
“Şirketleri batsın inşallah!” deyip Maya'yı duymazdan geldim.

“Canım benim eminim annen öyle demek istememiştir hem o'da sen gideceksin diye ne dediğinin farkında değil,” diyerek Lexi araya girdi söyledikleri hiç inandırıcı gelmiyordu.
Ben onlara yapacağımı bilmiyorum, evlendikten sonra zorla şirketin başına geçiremezler ya onların üzerimdeki söz hakkı kalmayacak işte o zaman böyle bir günde şu üzüntümün hesabını soracağım ki akılları duracak.

Gözümden akan damlaları bir türlü durduramıyordum elimde değildi ufak ufak hıçkırıklar boğazımda düğümleniyordu, ben daha kendime gelmeden arabaların korna sesleri doldurdu etrafı yerimden kalkmaya mecalim yoktu, Maya cama doğru gidip gelenlere baktı. “Yenge ağabeyim geldi,” dedi sanki hadi kendini toparla der gibi.

Lexi, “Bir tanem hadi bak sesleri geliyor merdivenden çıkıyorlar,” dedi elini sırtıma oyup destek olurcasına.
Derince iç çektim ama hala hıçkırıyordum, beni sevmeyen ailemin evinden beni umursamayan bir adamın evine gidecektim, kabul görmeyen Açelya Akar olmak ne zordu, kalbim acıyordu ama elimden de bir şey gelmiyordu. Ne olurdu sanki kaçıp gitseydim sözleşme falan imzalamasaydım?

Kapı tıklatıldı ve dışardan gülüşme sesleri gelmeye başladı, Maya soluğu kapıda aldı.
“Kapının kilidi bozulmuş açılmıyor,” dedi kendini toparlayıp neşeli bir şekilde.
“Maya sen erkek tarafısın kendine gel ağabeyciğim,” diyen Atakan'ın sesini duyduğumda sanki kapakları açılmış bir baraj gibi daha çok ağlamaya başladım.
Atakan’ın hemen ardından Nazan hanımın sesi duyuldu biraz boğuk bir şekilde, “Aferin benim güzel kızıma doğru tarafta yengesinin yanında, sende çok nazlanma damat bey kapının kilidi sende,” dedi manidar sesiyle.

Kısaca Maya kapıyı açmak için ağabeyinden para istiyordu, kesinlikle bu kadar moralim bozuk olmasa bu hallerine gülerdim, Maya kapıyı azıcık aralayıp elini uzattı aldığı parayı görmesem de kapıyı açmasına yetmişti.
Ve tam karşımda Atakan’ın ailesi ve yakın arkadaşları duruyordu ama ben beş dakika önceki olayın moral bozukluğunu yaşıyordum.

Ufacık bir an Atakan'la bakışlarımız keşişti, onun yüzündeki o sık görülmeyen parlak gülümseme anında soldu bedeni donuklaştı kaşları çatıldı hızlıca yanıma geldi ve diğerlerine dönüp “Bize biraz müsaade eder misiniz?” dedi rica cümlesi olsa da tonlamasının sertliği nedeniyle emir vurgusu yapıyordu.
Oradakiler çıkıp kapıyı kapatınca Atakan tam önümde diz çöküp gözlerini gözlerime hapsetti. “Ne oldu?” dedi merhamet dolu sesi ürpermeme neden oldu.