Forever Together (Klance)

28

Titreyerek Nefes Alıp Veriyordu Keith... Bu Gerçek miydi? Biricik Aşkı Lance Ölmüş Olamazdı...

Hıçkırarak Ağlama Başladı Katie... Buna Hiç te İnanmak İstemiyordu... Çaresiz Biçimde Hunk a Bakıyordu...

Vücudu Titremeye Başlamıştı Hunk un... Buna Hiç te İnanası Yoktu Fakat Bedenini Çok Kötü Bir Korku Duygusu Sarmıştı...

Şaşkınca Çekik Gözleriyle Hemşirenin Elinde ki Dosyaya Baktı Ve Dosyayı Eline Aldı Doktor...

"Bayım Hastanın İsmini Tekrardan Alabilir miyim..?"

Dolu Gözleriyle Çaresizce Baktı Keith... Titrek Bir Ses Tonuyla Konuştu...

"L-lance.. Mc-McClain..."

Kaşlarını Çattı Ve Gözleriyle Hemşireye Gitmesini Söyledi Doktor...

"Bayım Sakin Olun... Hemşiremiz Yanlış Yeri Okumuş Lance McClain in Sağlık Durumu Gayet İyi... Beyninde ki Tümörün Zararı Azaltıldı Fakat Tümör Tam Boyutunda Olmadığı İçin Alamadık... Yarım Saat Sonra Normal Odaya Alırlar Hemşiremiz Adına Çok Özür Dilerim..."

Üzüntüsü Bir Anda Sinire Dönüşmüştü Keith in... Hızla Doktorun Yakasına Yapıştı Ve Sinirle Gözlerinin İçine Baktı...

"DOKTOR SİZ HEMŞİRELERİNİZE HİÇ DİKKAT ETMİYOR MUSUNUZ!? NE KADAR KORKTUĞUMUZUN FARKINDA MISINIZ!? OLMAYAN DİKKATİNİZİ S*KEYİM!!"

Hızla Keith in Yanına Gidip Kolundan Tuttu Ve Çekiştirip Onu Doktordan Ayırdı Katie...

"Keith Sakin Ol..."

Hızla Bulunduğu Bölgeden Ayrıldı Doktor...

Doktorun Arkasından Bakıyordu Keith... Sinirle Solumaya Başladı.. Ellerini Saçlarına Geçirip Hıçkırarak Ağlamaya Başladı... O Kadar Korkmuştu ki O An Acı Çekerek Ölmek İstemişti...

"S-s*keyim Dikkatsizliğinizi..."

Hızla Keith Ve Katie nin Yanına Gitti Hunk... Lance in Öldüğüne İnanmak İstememişti... İnanmamakla da Gayet Haklıydı...

Keith i Sakinleştirmeye Çalışıyordu Katie... Eliyle Kendi Gözlerini Sildi.. İçindeki Korku Yerini Neşeye Bırakmıştı... Lance in Durumu Gayet İyiydi... Fakat Keith in Durumu Çok Kötüydü...

"Keith Sakin Ol Dostum Lance Gayet İyiymiş Ağlama Lütfen..."

Dayanamadı Ve Sıkıca Katie ye Sarılıp Ağlamaya Devam Etti Keith... O An İçinde Oluşan Korku Tarif Edilemeyecek Derecede Kötüydü... Lance Ölseydi Eğer Kendini Asla Ama Asla Affetmeyecekti... Affetmemekle de Kalmayıp Kendi Canına Kıyacaktı... Aşık Olduğu Kişinin Ölmesini, Kendini Bırakmasını Hiç İstemiyordu... Üstelik Ona Kızıp Onu Yanlış Düşünceye Yönlendirmişti... Onu Kendine Affettirmeden Duramazdı... Mutlu Olması Gerekirken Ağlamaya Devam Ediyordu... Çünkü İçindeki Korku Tamamen İzini Kaybettirmemişti... Birazda Olsa Korku Vardı İçinde Ve İçindeki Korku Kendisini Ağlamaya Yönlendiriyordu...

Keith in Saçlarını Okşamaya Başladı Katie... Onu Rahatlatmaya Ve Ağlamasını Önlemeye Çalışıyordu...

"Keith Sakinleş Artık Doktorunda Dediği Gibi Lance Gayet İyiymiş Birazdan Onu Normal Odaya Alacaklarmış... Sakin Ol..."

Başını Katie nin Boynuna Gömdü Keith... İçindeki Korku Gidene Dek Ağlamak İstiyordu... Fakat İçindeki O Kötü Duygu Bir Türlü Gitmiyordu...

"K-katie... Ç-çok Korkuyorum... Yardım E-edin..."

Yüzünü İyice Astı Katie... Saçlarını Okşamaya Devam Etti...

"Bak Keith... Güzel Şeyleri Düşün... Lance İle Geçireceğin Güzel Zamanları Hayal Et... Şunu da Unutma O Seni Çok Seviyor... Sevdiklerini Üzdüğünü Düşünmediği Sürece Sevdiklerini Asla Bırakmaz O..."

Hıçkırarak Konuştu Keith...

"L-lance Daha Ameliyat Olmadı K-katie... K-korkuyorum.. O Korkunç İhtimal Var Diye Ç-çok Korkuyorum..."

İçini Bir Anda Korku Duygusu Kapladı Katie nin... Lance Daha Ameliyat Olmamıştı Evet... Nefes Verdi Ve İçindeki Korku Duygusunu Def Etti... Lance in Yaşayacağına Adı Gibi Emindi...

"O Yaşayacak... Lance Ölmeyecek..."