12

344 41 2
                                    

Beynine Giren Ağrı İle Gülüşü Aniden Kesildi Lance in... Başını Ovaladı Ve Yemeğini Yemeye Devam Etti...

Hafif Bir Telaşla Lance e Baktı Keith...

"Lance İyi misin?"

Şaşkınca Baktı Lance... Hala Beyninde Kötü Bir Ağrı Vardı... Keith i Endişelendirmek İstemedi Bu Yüzden de Yalan Söyledi...

"İyiyim Keith Endişelenme.."

Sahte Gülümsedi...

Gözlerini Kıstı Ve Lance e Bakmaya Başladı Keith...

"Yemeğini Yedikten Sonra İlaçlarını Almalısın.. Başının Ağrıdığı Çok Belli..."

Hızla Yemeğini Bitirdi Ve Ayağa Kalkıp Hazır Ol da Durdu Lance...

"Emredersiniz Komutanım!"

Bütün İçtenliği İle Gülümsedi...

Gülmeye Başladı Keith... Lance in Bu Hareketleri Ona Komik Geliyordu...

Kıkırdadı Lance... Hızla Salona Gidip Masada ki İlaçları Aldı Ve Geri Mutfağa Gelip Bardağa Su Doldurup İlaçlarını İçti...

Lance in Her Hareketini En Küçük Detayına Kadar İnceliyordu Keith... Eğer Yine Yere Yığılırsa Onu Salona Götürüp Yatıracak Ve Yanında Bekleyecekti... Yüzünde Hafif Telaşlı Bir İfade Vardı..

Lance Şaşkınca Keith e Baktı... Telaşı Gözlerinden Okunabiliyordu... Tebessüm Etti Ve Yanına Oturup Kolunu Omzuna Attı...

"Keith Endişelenecek Birşey Yok Ben İyiyim İnan Bana.."

Yutkundu Ve Başıyla Lance i Onayladı Keith... Fakat İçinde Sanki Kötü Birşey Olacakmış Gibi Bir His Vardı Ve Bu Hissi Durduramıyordu... Acaba Kötü Birşey mi Olacaktı? Yüzünü Astı... Lance e Kötü Birşey Olmasını İstemiyordu... Kendini Ona Çok Yakın Hissediyordu... Onu Bırakmak İstemiyordu... Belki Onu Seviyordu Fakat Uzun Bir Süredir Ona Birşey Hissetmemesine Rağmen Neden Şimdi Hissediyordu? Orası Muammaydı...

Şaşkınca Keith i İzliyordu Lance... Elini Yüzünün Önünde Sallamaya Başladı...

"Keith? Dünya dan Keith e Orada mısın Keith?"

Gelen Konuşma Sesiyle Hızla Başını Kaldırıp Lance e Baktı Keith...

"Ha? E-evet Buradayım..."

Şu Sıralar Lance den Başka Birşey Düşünmez Olmuştu...

Nefes Verdi Ve Konuşmaya Başladı Lance...

"Keith... Ben Üzgünüm... Seni Endişelendirmek İstememiştim... Ahh Aptal Kafam Keşke Sana Rahatsız Olduğumu Söylemeseydim..."

Elini Alnına Vurdu..

"Üstelik Sana da Rahatsızlık Veriyorum... Çok Üzgünüm..."

Ayağa Kalktı Ve Hızla Eline İlaç Poşetini Alıp Buruk Biçimde Tebessüm Etti...

"Sana Daha Fazla Rahatsızlık Vermeyeceğim... Madem ki Son 1 Ayım Kaldı... Üstüne Üstlük Seni Kendime Daha da Bağlıyorum Ayın Sonunda Eğer Ölürsem..."

Gözleri Dolmaya Başlamıştı... Titrek Sesle Konuşmaya Devam Etti...

"Seni Ve Kardeşim Gibi Gördüğüm 2 Dostumu Bırakmış Olacağım... Seni Daha Fazla Rahatsız Etmemek, Üzmemek Ve Telaşlandırmamak İstiyorum... Bu Yüzden Gidiyorum..."

Hıçkırdığı Anda Ağladığını Farketti... Hızla Mutfaktan Çıkıp Evin Çıkışına Doğru İlerledi...

Korkuyla Lance e Bakıyordu Keith... Kalbinde Kötü Bir Ağrı Oluşmuştu... Hızla Yanına Gitti Ve Kolunu Tutup Bağırdı...

"Ne Düşündüğünün Farkında mısın Aptal!? Bana Rahatsızlık Verdiğin Felan Yok! Ve Sen Yaşayacaksın! Yaşamaya İraden Olsun Lance... Kardeşin Gibi Gördüğün O İki Arkadaşın Ve Ben Daima Senin Yanında Olacağız... Sen Yaşayacaksın!"

Gözleri Dolmuştu... Kaşları Çatık Bir Yüz İfadesi İle Lance in Gözlerinin İçine Bakıyordu...

"Lance... Son Zamanlarda Kendimi En Yakın Gördüğüm Kişi Sensin... Lütfen Böyle Düşünme... Böyle Düşünmen.."

Gözlerini Devirdi Ve Hıçkırıp Titrek Bir Sesle Konuştu...

"Beni Üzüyor... Seni Önemsiyorum..."

Tekrardan Gözlerini Lance in Gözlerine Dikti Ve Buruk Biçimde Tebessüm Etti...

Şaşkınca Keith e Bakıyordu Lance... Yanakları Alev Almışçasına Yanıyordu... Kızardığını Hissetti..

"S-sen.. Beni Önemsiyor musun?"

Forever Together (Klance) Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang