Special Chapter #1

299 20 16
                                    

SEONHO

1 year ago
(All of the scenarios here is just a flashback)

"Hoy, Seonho! Tigilan mo nga ako! Araw araw ka nalang nagsesend ng "I love You!"

"I love you, too." I said kaya mas lalong nainis sa akin si Jade.

"Seryoso kasi ako!" She screamed at me. Mukhang galit nga siya but I wouldn't mind it. Eh kung mahal ko naman talaga siya diba?

"Seryoso din naman ako na mahal kita ah." I said while smiling kaya mas lalo siyang nainis sa inasta ko.

"Hoy Seo--" bago pa niya masabi ang dapat niyang sasabihin ay I cut her off

"Oh ano? Kinikilig ka nanaman?" I asked her, oh should I say I'm teasing her at mukhang nagwork nga ang pag-asar ko sakanya dahil namumula na ang mukha niya.

"H-hindi ah!" She screamed at me habang tinatakpan ang kanyang mukha because she's fully aware that she's already blushing.

"Sige na nga titigilan ko na. Halika na." I said and then I drag her away so basically I'm holding her hand.

"Breezy ka talaga!" She said.

I just laughed.

That's what I usually do kapag kasama ko si Jade. Kasi the moment na sinabi sa akin ng parents ni Jade na meron siyang Brain Tumor ay sinugurado ko na I should not regret a thing lalo na kung konektado iyon kay Jade and dadating talaga yung time na kakailangan niyang magpa-opera.

"Seonho," I'm scared. It's the first time na makaharap ko ang daddy ni Jade. He was looking at me intensely. Natatakot talaga ako.

"B-bakit po?" I startled.

Jade's father laughed "You don't have to be scared, hijo. May gusto lang akong ipaalam sayo."

The moment na sinabi sa akin ng father nj Jade na may gusto itong sabihin sa akin iba ang kabang aking naramdaman.

"Okay po." I said and patiently waiting for his response.

Jade's father sighed before he said his reponse "Jade has a brain tumor,"

My jaw literally dropped when I heard it. "A-ano po? Tama po ba ang narinig ko?"

"Yes, hijo. Ayoko man paniwalaan ang sinabi ng doctor ni Jade but that's the findings of her illness. She has a brain tumor. Her doctor told us na hindi na aabot si Jade sa graduation niya if walang operation na magaganap. Kaya even if it's hard for us because of the effect to her after it, we agreed to her operation."

I just looked down while listening to Jade's father. I felt that my tears are slowly falling down from my eyes. Sa dinami-dami na maibabalita sa akin bakit ganito?

Bakit si Jade pa?

"Ano po bang possible na mangyari kay Jade after the operation?" Nilakasan ko na ang loob ko na tanungin si tito kahit na mahirap para sa akin tanggapin ang mga naririnig ko.

"She might've lost her memories." Naramdaman ko ang kalungkutan ni tito habang sinasabi niya iyon sa akin.

I was shocked once again. Hindi ko maibuka ang bibig ko. Wala akong masabi. I was so dumbfounded by the anothwr revelation tito told me.

"I'm sorry, Seonho. Alam kong mabibigla ka pero kung hindi namin agad sabihin sayo baka mas lalo ka lang masaktan."

I sighed. Ramdam ako ni tito.

"Alam na po ba ni Jade ang condition niya?"

Umiling si tito "No, as much as possible please don't tell it to her. We don't want to stress her out. Baka kung ano pang mangyari sakanya."

I nodded "I will not tell it to her, tito."

Tito smiled at me. "Thank you, hijo."

Knowing the health situation of Jade worries me a lot pero hindi ko dapat ipakita iyon sakanya dahil baka makahalata siya. Kagaya ni tito, I don't want to stress her out. Ayoko ding may mangyaring masama sakanya.

Sorry Jade kung hindi ko sasabihin sayo kung ano ba talaga yung kalagayan mo. This is for the better.

But always remember this Jade...

I really do love you more than as your best friend.

Nuǎn | Yoo SeonhoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon