Jade: Hindi ko maintindihan bakit ako nasa hospital.
Jade: Ngayon ko lang nakita yung ibang chat mo.
Jade: What's happening to me?
Jade: Bakit ako nandito?
Jade: Dinala raw ako sa emergency room kanina pero ngayon nandito na ako sa isang private room.
Jade: Seonho... ano 'to? Bakit ganito?
Seen by Yoo Seonho 8:40pm
Seonho is typing...
Seonho is typing...
Seonho is typing...
Jade: Seonho, natatakot ako.
Jade: Alam mo namang takot ako sa hospital diba.
Jade: I don't like it here.
•••
"Jade?" Bumangon agad si Jade nang marinig niyang may tumatawag sakanya. She knew it's Seonho. Boses pa lang ng kanyang best friend alam na niya agad.
"Seonho..." she said as soon as she saw him. Naiyak na siya agad dahil halo-halo na ang emosyong kanyang nararamdaman. Niyakap naman siya ni Seonho nang makalapit ito sakanya. "Ano ba 'tong nangyayari sa akin... Bakit ganito... Bes, baka naman may alam ka sa nangyayari?"
Seonho just caressed her back. Hindi kasi maintindihan ni Jade bakit siya nagkakaganon. Ilang araw na siya laging nahihimatay, laging parang nasusuka, her vision is always blurry, lagi ring sumasakit ulo niya sa hindi niya malamang dahilan.
"Bes, natatakot ako."
"Don't be, Jade. I will never leave your side. Kahit ano mangyari hindi kita iiwan."
Seonho just continued caressing her back since she can't stop crying. Nagiging negative na rin ang thinking ni Jade dahil sa mga nangyayari...
"Seonho, mamamatay na ba ako?"
"No, Jade. You're not gonna die. Wag kang mag-isip ng negative. It won't help with your situation right now. Makakalabas ka agad dito sa hospital."
...but Seonho remain positive and assured her that she'll be okay.
INABOT din ng halos 15 minutes ang pag-iyak ni Jade pero nang maradaman nitong wala na siyang luhang maiiyak ay kumalas na siya sa pagkayakap ni Seonho sakanya.
Umupo naman si Seonho sa upuang malapit sakanyang kama.
"Jade, you'll be okay."
She smiled.
"Thank you, Seonho."
Jade lay down on the hospital bed after she cried. Naramdaman niya agad ang pagod dahil sa kanyang pag-iyak.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Seonho just hold Jade's hand all throughout, assuring her that she'll be alright.
"Jade, galit ka ba sa akin?" Seonho asked her at one point.
Umiling si Jade.
"I'm not mad. Konting tampo lang."
Yumuko si Seonho.
"I'm really sorry dahil hindi kita pinaniwalaan nung una. I should've believe you nung una pa lang." Seonho was really guilty dahil mas pinaniwalaan pa niya si Jam kaysa kay Jade na best friend na niya mismo.
He admits to himself that he was been fooled pero wala na siyang magagawa dahil nangyari na eh.
"Okay lang naman yun, Seonho. Ang mahalaga ay in the end of the day naniwala ka pa rin sa akin." Jade said while smiling at Seonho.
Syempre nasaktan si Jade nung una nang paniwalaan ni Seonho si Jam pero she was beyond happy right now that Seonho believed her, na kahit ilang linggo itong naniwala kay Jam ay sa huli siya pa rin ang paniniwalaan nito.
"Are you sure you're not mad?"
Pinalo ni Jade ang kamay ni Seonho "Kulit mo. Di nga ako galit. Di ko kayang magalit sayo."
Seonho felt his face turned red when Jade said that she can't be mad at him dahil hindi niya kayang magalit sakanya.
"Uyy, kinikilig ka sa akin." she teased him kaya mas lalong namula si Seonho.
"Hindi kaya..." wika ni Seonho at pinagtatanggol niya ang kanyang sarili ngunit mas lalo lang siyang namula.
Jade can't stop laughing because of Seonho's reaction, ngayon lang ulit sila naging masayang magkasama.
"Hindi daw pero nas namula ka."
Pinipigilan ni Seonho ang kanyang sarili na wag mamula kaso wala eh, kinikilig nga talaga siya.
Sa gitna ng kanilang asaran ay biglang may pumasok na nurse sa loob ng room na may dalang wheelchair, iyon ang nagpakaba kay Jade at mas lalo niyang hinigpitan ang hawak sa kamay ni Seonho.
"Miss Jade, tara na po." sabi nung nurse kay Jade at inaayos na rin nila ang kanyang dextrose at kung ano-ano pa.
"Ha? I'm okay. Wala nanamang gagawin sa akin ah." Jade said. She's really nervous. Her hands is already sweaty because of the nervousness she's feeling.
"I'm sorry miss but sabi po kasi ni doc you need to be in the operating room right away." Sinubukan ng nurse na patayuin siya sa kama kaso umiwas siya rito.
The word OPERATING ROOM scares her so much. Ayaw niya sa ganoon. Kanina lang nga nang nasa Emergency Room siya ay sobra na ang kabang kanyang naramdaman paano pa kayang ngayon sa operating room na siya dadalhin.
"No! Okay lang ako! Bakit pa ako dadalhin doon?!" Natatakot nanaman siya. Sobrang higpit ang kapit niya sa kamay ni Seonho. Ayaw niyang umalis doon. Ayaw niyang pumunta sa operating room.
Tumayo si Seonho sa kanyang upuan at hinarap ang nurse "I'll talk to her." he said, tumango naman ang nurse at lumabas muna ito ng room.
"Seonho, ano 'to?"
Seonho caressed his best friend's face and look intently at her "Jade, I can't control whatever your doctor want and what he will do. But all I can say is that it's for the better."
Jade's crying. "Ano ba kasi sakit ko? May sakit ba ako? Bakit kailangan pa ako papuntahin sa operating room?"
"I don't know," Seonho said and looked down for awhile before looking at Jade again "You don't have to worry, Jade. Hindi kita iiwan. Bago magsimula ang operation mo at pagkatapos ay nandoon ako. I love you, Jade."
"Promise yan ah?"
"Promise."
After that Seonho kissed Jade's forehead.
Pumasok na ulit ang nurse para alalayan si Jade paupo sa wheelchair. And before leaving the room Jade called Seonho.
