The 100-Day Love Challenge| Yoonmin|tłumaczenie

0.822

Telefon Jimina wibruję z nową wiadomością z drugiego końca sali tanecznej, jest końcówka siedemdziesiątego siódmego dnia wyzwania. Leży na podłodze, spocony i zmęczony z rozcapierzonymi kończynami.Przyszedł tutaj kilka godzin temu z Taehyungiem i Jeonggukiem, ale porzucili go na rzecz jedzenia i odpoczynku; Jimin został upierając się, że wciąż ma do przećwiczenia część nowego układu.

Od; Yoongi wyświetla się na ekranie po tym jak mozolnie przeczołgał się po podłodze i odnalazł telefon. ( Nie ma tu nikogo kto usłyszałby jak jęczy więc jęczy dramatycznie.) Yoongi ostatnio często do niego piszę, co jest dziwne. Wiadomości zazwyczaj nie zawierają nic ważnego, ale Jimin nie chcę kwestionować tego, bo może tym razem okaże się inaczej. 

wciąż jesteś w budynku mówi wiadomość. Nawet brak znaku zapytania zauważa Jimin z rozbawieniem. Typowy Yoongi.

tak, właśnie miałem wychodzić. Wysyła Jimin. wciąż tu jesteś?

tak, otrzymuję w odpowiedzi chwilę później 

Cóż. Tak. Opada z powrotem na podłogę. Co za miła rozmowa. 

Telefon wibruję ponownie po minucie. przyjdź do studio

Jimin wyciera pot ze swoich ramion, szyi i twarzy po czym zabiera kurtkę. 

Z jakiegoś powodu czuję powinność zapukania do drzwi kiedy dociera na miejsce, nigdy wcześniej tego nie robił. Może to przez to, że ostatnio kiedy tu wparował Yoongi płakał. Puka i wchodzi kiedy słyszy jak niski głos Yoongiego mówi coś podobnego do " wejdź".

Jimin wchodzi do środka. " Hey." Yoongi chrząka w odpowiedzi. " Byłeś tutaj cały dzień?"

Zanim Yoongi może odpowiedzieć Jimin go zatrzymuję. " Zaczekaj." Ostatni raz rozmawiali dzisiejszego ranka: Jimin życzył mu udanego dnia i wyćwierkał szybkie " Kocham Cię, hyung." kiedy przechodził obok pokoju Yoongiego, który wciąż leżał na łóżku z ręką na twarzy. " Skąd wcześniej wiedziałeś, że w ogóle jestem w budynku?"

" Śpiewałeś na korytarzu," mówi Yoongi. " Głośno." dodaję po chwili.

Jimin się rumieni. Śpiewał na cały głos Taeyanga kiedy on, Jeongguk i Taehyung szukali butelek wody na tym piętrze. Trening tańca sprawił, że był podekscytowany i głośny, zgaduję. 

Jimin odwraca się żeby ukryć rumieńce i opada na kanapę. " Tworzyłem muzykę," oznajmia sztywno.

" Ja również," mówi Yoongi odwracając się w stronę komputera. Wygląda nieswojo, może jest czymś zdenerwowany. Yoongi nie ma dużo tików nerwowych, ale Jimin może je zauważyć z daleka. Na przykład, w tej chwili Yoongi zatacza kółka na podłodze swoim prawych butem, a jego palec środowy wystukuję jakiś rytm na biurku, przy którym siedzi. 

" Pracowałem nad tym," oznajmia i bez żadnego ostrzeżenia podwójnie klika w przyciski i nowa muzyka zaczyna wydobywać się z głośników. 

Jimin słucha uważnie. To jest inne od poprzednich utworów. W zasadzie, to jest inne od większości piosenek jakich Jimin słyszał. Ma taki sam klimat hip hopu, który jest ich brzmieniem, ale z niespodziewaną domieszką szybkich wersów i wolnym refrenem. Jimin jest zaskoczony kiedy słyszy delikatny głos Seokjina śpiewającego zwrotkę o dziewczynie, która jest  blisko niego, ale zawsze poza jego zasięgiem. Jej uśmiech, jej głos nawiedzają go nawet kiedy są rozdzieleni. Nie zrobiła nic złego, Seokjin błaga o zrozumienie: męczarnią jest dla niego świadomość, że nie może jej mieć. 

Cała część to głos Seokjina, a ostateczną wersją byłoby danie czegoś każdemu z wokalistów, ale Jimin uwielbia tę wersję z Jinem. Wsłuchują się w cały utwór, trzy wersy bez rapu i płynne czułości Seokjina w refrenie, i piosenka się kończy. 

Ale Jimin wie co chcę usłyszeć.

" Chcę usłyszeć twój rap," mówi.

Wie, że Yoongi ma przynajmniej jedną zwrotkę wymyśloną, jak nie wszystkie. I Jimin nie wie, że to piosenka Yoongiego dopóki nie usłyszy rapu. Jeśli może połączyć chórki i rapowanie Yoongiego w całość to wie, że zrozumie o czym mówi piosenka, którą Yoongi chciał by posłuchał. 

Yoongi wygląda jakby się rumienił ( to wciąż niewiarygodny obraz dla Jimina) i nie odpowiada. Ale Jimin wie, że naciskanie na niego w niczym nie pomoże ( nawet jeśli bardzo chcę), więc siedzi i czeka kiedy Yoongi gapi się na ekran komputera. 

Yoongi ponownie uruchamia piosenkę i siedzą słuchając pierwszej zwrotki i chórków, drugiej zwrotki i drugich chórków dopóki trzecia część się nie rozpoczyna, ponieważ najwyraźniej Yoongi zatrzymał swoją zwrotkę na koniec. Jimin jest zaskoczony tym jak bardzo jest zdenerwowany czekaniem. 

Trzecia zwrotka się zaczyna i Yoongi rapuję nie patrząc na Jimina, ale również nie czytając z niczego. Pamięta je, uświadamia sobie Jimin. Rap jest staranny i ostry, ale przepełniony zmieszanymi uczuciami kiedy mówi o tym, że chcę tej dziewczyny, ale nie wie co ona do niego czuję, dziewczyna traktuję go dobrze, nie widząc tego, że jest on problemem. I'm a bad boy, don't you know?* rapuję i Jimin drży po tych słowach. Zaangażowanie Yoongiego go fascynuję. I guess you'll find out soon enough*, kończy, ale wers zamiast brzmieć uwodzicielsko brzmi smętnie. 

Ponownie słuchają śpiewu Seokjina i wtedy piosenka się kończy i siedzą w ciszy. 

Yoongi się na niego gapi, uświadamia sobie Jimin po paru sekundach. Czeka na jakąś odpowiedź, pozytywną. 

Jimin nawet nie wie gdzie zacząć. 

" Taniec do tego będzie wspaniały," wypala Jimin, niezdolny do ukrycia swojego podekscytowania. 

Po raz pierwszy Yoongi wygląda na zadowolonego. 

* Jestem złym chłopcem, nie wiesz tego?

* Zgaduję, że wkrótce się dowiesz

T/N; dzisiaj tylko jedna część, bo późno wróciłam z pracy i padam z nóg. Poza tym popłakałam się oglądając liva z BTS i idę się jeszcze bardziej dołować.