"Chalstine, Log In!" (Completed)

Chapter 5: Virgo

Huminto na lang ako sa kinatatayuan ko. Marami-rami ring nagpapasukang mga tao sa arcade shop kaya hindi ko masyadong makita si Kuya Virgo. Basta parang naaninag ko syang nakatayo sa may counter at naglabas ng wallet.

Muli akong humarap sa loob ng arcade shop. Sa tantya ko, isang daang arcade machines ang nasa loob. Ang dami ring tao na nasa loob at naglalaro. May ibang nakapwesto sa basketball ring kung saan hagis lang sila ng hagis ng bola hanggang sa makashoot. Yung iba naman parang nagsasayaw, may sinasabayan silang galaw sa screen.

Hindi ko mapigilan ang sayang nararamdaman ko, first time kong makarating sa ganitong lugar. Dati-rati napagkwekwentuhan lang namin ito nila Steven, hindi ko lubos akalain na makakarating ako dito. Sobrang saya ko lang!

“Anong gusto mong unahin?” naramdaman ko ang paghawak ni Kuya Virgo sa braso ko. Katabi ko na pala sya.

“Arcade!” sigaw ko.

Walang sabi-sabi, nakangiting naglakad si Kuya Virgo. Sinundan ko lang sya kung saan sya pupunta. Pero mukhang naghahanap sya ng bakanteng arcade machine. Lumilingon-lingon kasi sya, sa gilid, sa harap at maging sa likuran nya. Nung tumingin nga sya sa likuran nya, nakita nya ako. Tinignan muna ako ni Kuya Virgo saka ngumiti na naman. Ngumiti na lang din ako sa kanya.

Maya-maya, nakahanap na rin kami ng pwesto. Dalawang bakanteng arcade machines sa bandang likuran. Umupo ako agad sa upuan, kagaya ng ginawa ni Kuya Virgo. Nilapag ko ang suot kong back pack sa may paanan ko. Inayos ko ng bahagya ang sleeves ng uniform ko, mahirap na baka hindi ako makabwelo. Nagunat-unat din ako ng konti para mas relax.

Ito na naman si Kuya Virgo, nakatingin na naman pala sya sa akin habang nagpapatunog naman ako ng aking mga daliri.

“Ganyan ka ba talaga bago maglaro?” natatawa nyang tanong.

 

“Oo Kuya! Syempre para mas ganado at mas komportable ako habang naglalaro.” Depensa ko sa kanya.

Biglang kumunot ang noo nya. Napaisip naman ako bigla kung may nasabi ba akong hindi nya nagustuhan o kaya naman ay masama.

“Sabi ko di ba? Huwag mo na akong tatawagin na Kuya. Ang kulit mo naman. Sige, sa susunod na ulitin mo pa ‘yan magagalit na ako sa’yo.” Naging seryoso bigla ang mukha nya, hindi na sya tumingin sa akin. Humarap na sya sa screen.

“Sorry na, V-Virgo..” napakagat ako ng aking labi sa ilalim pagkatapos kong sabihin iyon. Nahiya akong bigla sa pagbanggit ko ng pangalan nya. Pakiramdam ko may mali eh.

“Kaya mo naman pala eh! Ayan, eh di hindi na ako ganun katanda ‘pag kasama kita.” May halong saya at pagkaseryoso sa boses nya.

Hindi ko pa rin sya magawang tignan. Nahihiya pa rin ako sa pagkakasabi ko ng pangalan nya. Parang wala akong galang kung maririnig ng iba, lalo na nila Kuya Dustin.

Wala nang sinabi ulit si Kuya este si Virgo, sige na sige na. Virgo na lang ang itatawag ko sa kanya para matapos na. Bigla na lang nyang pinatong ang sampung piraso ng token sa ibabaw ng arcade machine ko. Unti-unti naman akong napatingin sa kanya, nakangiti sya. Ngiting walang boses na lumalabas sa bibig nya, pero nakangiti sya na halos lumabas na ang ngipin nya. Parang pinipigilan nya ang sarili nyang mas ngumiti pa.