PROLOGUE

341 11 11
                                    

                                                            PROLOGUE

SA TABING DAGAT....

"Let's break up" Sabi ni James boyfriend ko.

tahimik lang ako...

"Wala ka ba saking sasabihin?" Si James ulit

"Suko kana? Di mo na ba ko ipag lalaban pa?" Nakayukong tanong ko kay James

"Suko na? Masakit sabihing oo s uko na ko And pero mas masakit kung ipag lalaban pa kita." Naluluhang sabi ni James

Napatingin ako sakanya at hindi umiimik. Somehow nasasaktan din ako sa kinalabasan ng relasyon namin.

"Pano ko ipag lalaban ang taong may mahal ng iba? Oo alam ko Andy kahit hindi mo sabihin, alam ko na masaya ka sakanya. Kasalanan ko naman kasi eh. Siguro kung hindi kita niloko di sana hindi ka mapapasaknya." Umiiyak ng sabi ni James

"James..." Hindi ko alam ang sasabihin ko. Wala ako maisip na sabihin sakanya. 

"Sige na Andy, uwi na tayo." Nauna nang naglakad si James pabalik ng apartment ko.

Habang naglalakad sya, nakasunod lang ako. Parang gusto ko syang yakapin. May mga pinag samahan din naman kasi kami eh. Ewan ko ba kung bakit nauwi sa ganito ang lahat.

Nang muli ko tingnan si James nakita ko syang tumatakbo palayo sakin. I guess this is it, atleast tapos na. Hinayaan ko na lang din sya. Alam ko kasi nasasaktan sya  eh. 

Biglang nang ring sa cellphone ko

Si Xian tumatawag.

"Hello." Ako

"Asan ka?" Si Xian

"Nasa may tabing dagat" Ako

"What are you doing there?  sino kasama mo?" Sunod sunod na tanong ni Xian.

"I was with James. We talked. Tinapos na samin ang  lahat." Ako

"I'll go there. Wait for me." Nag aalalang sabi ni Xian

"No Xian, I'm okay. I'll see you in the afternoon." Ako

"Okay, I'll see you later. I love you.!" Xian

"Bye"......

Tornado called loveWhere stories live. Discover now