MESSAGE FROM MY ENEMY (BETTER EDITION)

CHAPTER ONE = Revitalize =

"DUH!! Are you in drugs? umay na umay na nga ako dyan sa mukha mong ewan nuh?! Ambisyoso to!!" I said.

Tumabi sya sa sofang inuupuan ko and umakbay sakin. EEW He's in sweat. Kaya medyo umurong ako, buti na lang di na lumapit." Yuck! maligo ka nga muna EW!"

"Sus! Dadahilan pa. Hahahaha. Aminin mo na kasi type mo ko." He grinned. At ayun nagsimula na naming tumayo ang mga balahibo ko. Napatayo ako.

"Bwisit ka talaga! In your wildest dreams!" Feelingerong hinayupak na tukmol na monggoloyd na to! Hehehehe hindi sya kasing panget ng description ko. Take note, twin brother sya ng pretty kong BFF. He's kinda cute. BUT STILL!! I HATE HIM SO MUCH!!

Di ko napansin na palapit na pala si Camille." Hey! What's in here?" She asked. Nilapitan ko sya and say.

"Wala." I said na naka-kunot noo.

"Kanina ka pa ba?" Tanong ulit nya." Di naman." Sabi ko. Then ang magaling na si Warren umepal.

"Kanina pa sya, tinabihan nya pa nga ako eh." Ok! It's a lie.

"Ano?! Kaw nga yung tumabi sakin eh!!" Baligtarin ba ko?

"IKAW!!"

"IKAW!!"

"IKAW YUN SWEETY!! HAHAHA.." Tawa lang sya ng tawa. Urgh! That face. I might kill him!

"STOP CALLING ME LIKE THAT! IT'S IRRITATING!!" I shouted. Humina tono nung voice nya.

"Ganun ba? Ok." Sabi nya. Medyo natuwa ako kasi mukhang talo sya. Tumayo sya sa sofa at lumakad papuntang stairs. Tampo effect?! Di bagay ah?? Bago pa sya makarating sa stairs ay sumigaw ang tukmol." BYE SWEETY HONEYBABE HAHAHAHAHAHAHA! Bleh!" Muntik ko na syang habulin kundi lang sya mabilis umakyat ng hagdan. At nagpahabol pa sya ng famous nyang pang-asar! His 'Bleh' (-___-")

"Nakakainis talaga yung impaktong yun!!!" Sumbong ko kay Camille. Eto naman tumatawa lang. What a friend.

Sa mall, namili na kami ng kung ano-ano, dumaan din ako sa boOkstore para bumili ng libro. Karamihan sa binili ni Camille ay tela tsaka ibang signature dress. FAshion Designer kasi sya kaya ayan ang hilig nya. At hanggang nagyon hindi pa rin ako naiimluwensyahan ng pagiging fAshionista nya. I'm a jeans-type girl.

After ng mahaba-habang pamimili, huminto kami sa Restaurant na pagmamay-ari ng pamilya naming. Sa ngayon, sa akin ito pinagkatiwala nila Daddy para naman maging familiar na din ako sa negosyo.

We end-up conversing about my dear boyfriend.

"Ash, I think kailangan nyo na talagang mag-usap kasi hindi pwedeng kahit isang txt wala syang ma-effort." Sabi ni Camille pagkatapos kong sabihin sa kanya yung status ng relationship namin ni Marvin.

"Pano naman kung talagang sobrang busy na nya? Dapat intindihin ko sya as her girlfriend." Paliwanag ko.

"Kahit na nuh?! Ash, ayOko na sana ungkatin, but kilala naman natin si Marvin bilang dakilang timer. Pano pag... Alam mo na??" She said.

"Hindi ko alam Camille it kills me whenever I sense about that idea"I sighed.

"Ash, be strong, di mo dapat i-depend yung sarili mo sa kanya. He's taking you for granted, una pa lang ayOko na talaga sya para sayo, but as your bff, I reluctantly accepted him. Pero sa nakikita ko. Hindi na tama tong ginagawa nya." Napaisip ako sa sinabi ni Camille. Naisip ko lahat ng mga dahilan ni Marvin. Yup! Ang tanga ko para paniwalaan sya and I also realized that it's true, he's taking me for granted, just because I'm blindly inlove with him." Mas mabuti ng ikaw na yung maunang gumawa ng move Ashley. Don't worry I'm here. Let him go. Kasi hindi naman sya yung nasasaktan kundi ikaw." She said with a sincere voice.