0/10 | JiCheol

33

I stared at my phone.

So hindi pa ba talaga sila pupunta? Kanina pa ko dito ah?! Sila na nga tong magpapaturo tapos ako pa yung paghihintayin. I sighed.

Pag 4:40 na aalis na ko

I watched the time pass.

4:39

Isang minuto na lang. Wala parin sila. I put my things in my bag. Mukhang di naman sila pupunta. I took my bag.

Tatayo na sana ako Pero may tumawag sa pangalan ko.

"Ji hyung!" I see Seokmin and Chan run to my table.

"Ang tagal niyo. Aalis na dapat ako."

"Sorry hyung! Nag paturo rin kasi kami sa math eh." Sabi ni Chan

"Ha? Kanino?"

"Kay Seungcheol hyung."

"Edi dapat dun na rin kayo nagpaturo dito."

"Eh. Alam naming genius ka diyan eh! Wag ka ng magtampo hyung hehe." Seokmin said

"Di ako nagtatampo. Upo na." And we all sat.

Then I started teaching them the lessons. Seokmin and chan were easy to teach. Si Chan, matalino talagang bata. Lalo na pag writing at language. Nahihirapan lang siya pag may kinalaman na ang numbers. Si Seokmin, masipag naman mag-aral. Sadyang madaldal lang kaya minsan di na nakikinig. Pero pag magpapaturo, mabilis niyang ma-gets yung topic. Actually, minsan lang ako magturo. And pili Lang. Ang mga tinuturuan ko lang talaga ay silang dalawa.

It took us almost an hour before we finish. Binigyan ko pa kasi sila ng maraming sasagutan para ma-gets nila lalo.

"Thank you hyung ah!" Sabi ni chan.

"Hm. Alis na ko."

"Wait!" Sabi ni seokmin. "Dito ka muna! Usap muna tayo."

"About what?"

"Ay, hyung oo nga pala."

"Oh?"

"Kinakamusta ka ni Seungcheol hyung kanina." Sabi ni chan

"And?"

"Wala lang. Nag-away ba kayo?"

"Hm? Hindi naman."

"Actually hindi na nga kayo nagpapansinan eh."

"Kala ko ba gusto niyong layuan ko siya?"

"Pero hindi naman sa wala ng pansinan. Magkakaibigan pa rin tayo hyung." Sabi ni Chan

"More like soon to be magka-ibigan" at pinalo ni chan se Seokmin.

"Hoy chan! Tandaan mo hyung mo si Ako!"

"Shh! Ang ingay niyo! Nasa library tayo diba?"

"Ay sorry hyung hehe."

Sira-ulo talaga tong dalawa.

"Pero hyung. Ang sweet niyo rin dati." Sabi ni seokmin.

"Anong sweet?"

"Ang sweet niyo kaya! Kaya nga kala namin may gusto kayo sa isa't isa eh."

"Hindi ako magkakagusto dun. Sadyang gwapo, magaling mag basketball, magaling Sumayaw, at matalino lang yun."

"Ay wow. Oo nga hyung wala ka nga talagang gusto dun." Sabi ni Chan

"Inamin ding gwapo ang camel oh." Sabi ni Seokmin

"Gago."

"Hahahaha sorry na. Pero ang cute niyo pag naging kayo."

"That's impossible."

"Di kaya. Ngayon pa nga lang iba na hangin niyo eh."

"No. I won't like him."

"Wushuuu."

I glared at him.

I fixed my things. I was about to grab the rest of my books but something fell on the floor.

"Hyung ako na." Sabi ni Chan and he picked up something. "Hm? Ano to hyung?"

"Hoy ibalik niyo yan."

I tried to grab it but Seokmin snatched it from Chan. Lecheng height yan.

He started flipping through it.

"Ano to hyung? Diba planner dapat to? Bakit puro fraction?"

"Di yan fractions baliw. They're ratings."

"Ratings para san? Bakit lang ng days meron?"

"Wala. Akin ka kasi!" And I grabbed it from him.

"Aalis na ko." I said.

"Sige hyung ingat. Stay muna kami dito."

I walked away with my things. I looked at my journal and wrote something while walking.

Monday - 7/10
Tuesday - 5/10
Wednesday -
Thursday -
Friday -
Saturday -
Sunday -