Stay Away From Me (Complete)

Chapter 12

Renato.

Nangangamoy balikan but the smell is not good. Just like a salt become sweetly it's impossible. Malabo na.

Habang ako'y nakatayo at hinihintay ang paglapit niya sa akin bawat hakbang ng kaniyang paa kasabay neto ang paglakas ng tibok ng aking dibdib.

What I gonna do? I can't control this feelings my heart is beating, my mind is confused. I should run or stay? Wala na akong magagawa dahil kapag iniwan ko siya para akong isang kidnapper na may tinatakbuhan.

There are many people believe in second chance but I'm not belong of them if the people leave you it's consider she not love you anymore. Babalikan mo pa ba ang isang bagay na nakalimutan mo na? Natural hindi. Huwag kong sakalin ang sarili baka ako pa'y mamatay.

Patuloy ang pagtingin ko sa kaniya hindi naman siya tumitigil na lumapit sa akin na parang ako'y isang ginto sa kaniyang paningin. Diretso ang tingin ko sa kaniya walang mentis baka kasi mawala nanaman siya at biglang maglaho gaya ng ginawa niya sa akin dati.

Huwag na daw balikan ang nakaraan ika nga. Pero memoryado ko pa rin ang isang pangako niya sa akin babalikan kita at hindi kita kakalimutan.

Isang pangako ang sumira sa napakasaya kong pakiramdam, pangako na siyang nag wasak sa tahimik kong isipan. Para akong binabalot ngayon sa supot ng gagamba at hindi makawala-wala.

Ilang saglit na lang bigla siyang lumapit sa akin. Isang mabigat na emosyon ang aking nararamdaman na siyang nagpapabigat sa aking pakiramdam. I'll be regret her or accept, even if i have a forever.

Sa madilim na paligid isang pagtatagpo muli ng dating nagiibigan ang naganap. It's like in the movie binalikan ang taong mahal niya pero hindi na ito tinaggap. Kong mananatili pa rin sanang movie ang lahat, kaso hindi e. Maari ko rin gawin iyon pero nais ko mo ng marinig ang kaniyang paliwanag kong bakit niya ako iniwan ng walang paalam.

Isang misteryo ang gusto kong malutas at maibigay sa akin ang wastong sagot sa gumigimbal kong katanungan.

"Renato, mahal ko nandito na ako muling magmamahal sayo." Pagmamakaawang impresiyon at namimilit niyang sabi.

"Bakit ngayon ka lang?" Ka'y tagal na panahon na ang nakalipas marami na rin ang nangyare maraming nagbago.
Pauna kong sagot sa kanya.

"Nagbago? No. Because I promise to you that I'll be back and you also promise me, to wait me until I'm back, so what is the fucking sh*t are you saying." Mataray niyang sagot na parang pinipilit pa niya na ako ang may mali.

"Don't act like that. Huwag kang maging tanga. Ikaw ang nangiwan ikaw pa ang may ganang magsalita sa akin ng ganyan?" Isang sagot na nagpatahimik sa kanya.

"Paumanhin dahil hindi ko nais na saktan ka." Pasensya na rin sa aking inasta na parang ikaw pa ang mali. Na-realize ko na mali ako. Yes I accept that mali ko ang lahat kaya sana tanggapin mo rin ang aking paghingi ng sorry. And give me a second chance to prove you that I deserve to be part of your life. Pagpipilit niyang sagot sa akin.

"No. Hindi na kailangan. Oo tatangapin ko ang sorry mo pero makalipas ang dalawang taon nahanap ko na ang babaeng tunay at totoong magmamahal sa akin" Pagmamayabang kong sagot na pinapakita na sana magsisisi siya sa ginawa niya sa akin na sinayang niya ang isang katulad ko.

"Ganon ba?" Maiksing sagot niya sa akin. Napagtanto niya siguro na mali siya.

Patuloy pa rin ang paglapit niya sa akin sa sobrang lapit halos magka- halikan na kaming dalawa. Pilit kong iniiwasan ang labi ko sa labi niya na nilalapit niya sa akin. Paraan niyo siguro yon para humalingin ulit ako pero hindi ako dadaan sa mga pasimpleng galawan niya.