Thank You

118 9 3
                                    

Pov Tara
Ik open langzaam mijn ogen en kijk naar Jeremy, die nog steeds naast me ligt. "Goedemorgen." Zegt hij met een glimlach en geeft me een kus op mijn hoofd. Hij zit op zijn telefoon. "Wie app je?" Vraag ik nieuwsgierig. Ik kijk voorzichtig over zijn telefoon naar zijn ogen waar ik wel in kan verdrinken. ''Pascall.'' Zegt hij en ik zie dat Jer slikt. ''Wat is er met hem?'' Vraag ik bang. ''Het is niks met Eva hoor! Maar hij blijft hier slapen.'' Antwoord Jeremy. Ik kijk hem met gefronste wenkbrauwen aan. ''Maar dat is toch helemaal niet erg? Tenminste voor mij is het geen probleem.'' Ik wil opstaan maar Jer pakt mijn arm. ''Roos gaat mee.'' Zegt hij en kijkt naar beneden. ''Ja nee. Dan ga ik weg.'' Antwoord ik en maak me los uit zijn arm. ''Taar, please.'' ''Nee niks; Taar, please. Ik kan haar echt niet onder ogen komen. Niet na wat er gebeurd is. Ze doet bot tegen me.'' Zeg ik bijna huilend. Ik weet zeker dat ze mij ook bot vind doen, maar mij doet het echt pijn. Zij is,- was de enige vriendin die ik had. Ik ging verder niet om met de meiden uit onze klas. Waarom? Omdat ik het vertrouwen was verloren in mijn vriendinnen dóór Eva. Het vertrouwen kwam weer terug toen Rosalie op onze school kwam. Maar ook dat vertrouwen is nu langzaam weer aan het afbrokkelen. Ik draai mijn hoofd weg. Weg van Jeremy zijn gezicht, ik wil niet laten zien dat ze me pijn doet. Zij heeft Jer niks gedaan en ik wil niet dat hij een haat voor haar krijgt door mij. Jeremy legt zijn armen om mijn middel en trekt me op zijn schoot. Ik leg mijn hoofd naar achter en sluit mijn ogen terwijl er weer tranen beginnen te vloeien. Waarom ben ik zo breekbaar de laatste tijd? Waarom huil ik nog? Ik moet genieten van de momenten die ik met Jer heb. Ik glimlach bij die gedachte en ik droog mijn tranen. Ik draai me naar Jeremy om. ''Dankjewel.'' Zeg ik tegen hem. Hij kijkt me niet begrijpend aan. ''Voor wat?'' Lacht hij. ''Voor alles. Dat je er voor me bent. Dat je van me houd en dat je zo lief bent.'' Antwoord ik. Hij glimlacht lief naar me en geeft me een kus. ''En ik denk dat ik maar eens moet gaan omkleden als die twee zo komen.'' Zeg ik met een lichte teleurstelling in mijn stem. ''Hey, het komt goed.'' Ik knik alleen maar.

Ik loop terug naar Jer zijn kamer. Ik heb van mijn haar een knot gemaakt, geen zin om iets anders ermee te doen. Jeremy zit op zijn bureaustoel en hij is ook al omgekleed. Hij heeft zijn Hollister shirt aan en een jeans. ''Hoe laat komen ze?'' Vraag ik zuchtend. Jeremy kijkt op zijn telefoon. ''Als het mee zit over een halfuurtje.'' Antwoord hij.  Ik kijk hem niet begrijpend aan. ''Hoezo als het mee zit?'' Vraag ik. ''Nou, ze moeten nog weg zien te komen bij Roos' haar huis. Er zijn vrienden die daar een week gaan slapen. Ene Jake of zo.'' Antwoord Jeremy en kijkt op alsof ik weet wie die Jake is. Ik haal mijn schouders op. ''Ik ken geen Jake. Heeft ze me nog nooit over verteld.'' Maar ja ze verteld me toch niks meer. Niet dat ik alles vertel. Want ik heb mijn hele verleden niet tegen d'r verteld. Maar goed. Jeremy's telefoon laat weten dat er een bericht binnen is gekomen en hij kijkt erop. Daarna werpt hij zijn blik op mij en ik weet wat dat betekend. Ze komen en ineens ben ik nog zenuwachtiger dan ik ooit ben geweest.

~ Mae

Yoo, Mae hier. Van 11aug tot 18aug ben ik op vakantie. Ik weet niet of ik daar WiFi heb dus als er een even geen delen van mij komen, dan weet je Oke ze heeft geen WiFi. She's gonna die. Grapje maar ja WiFi is wel alles. Ja laterrrr <3

Menu Number.| J.F&P.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu