tutuklusun/sasusaku/

43

"Aslında evlenmeden yapmayı düşünmüyorum. Sözümün hala arkasındayım. Ama oynaşmak için söz vermedim"dedi ve beni kendine çevirip dudaklarıma yapıştı. Dudağımı ısırmasıyla çenemi biraz daha sıktım. İstiyormuydum? Hayır! Hayır. Belki? Yine dudağımı ısırınca inlemeyle biraz kasıldım. Memnuniyetsiz bir biçimde homurdandı. Tam yeniden ısıracakken bu sefer ben onu kanatırcasına ısırmış ve geri çekilmesini sağlamıştım. Parmağını dudağına götürdü ve şeytanice sırıttı. Sonra üstünü giyindi. Tabi ben o sırada gözlerimi yapıştırılmış gibi kapatmıştım. Yeniden açınca odada yanlız olduğumu gördüm. Ama dur... Kelepçeyi çözmemişti. Lanet olsun...

.........

Eğilerek evin arka tarafına yöneldim. Uchiha malikanesi öyle kolay girilebilecek bir yer değildi. Arka tarafta bizi neyin katşılayacağını az çok biliyorduk. 3 adet bekçi köpeği... Ama karşılaştığımız görüntü bizi şaşırtmıştı. Sasuke orada bize pişmiş kelle gibi sırıtıyordu. Hepimizi fark etmişti. Artık saklanmamızda bir anlam yoktu. Herkes ayağa kalktı ve silahlarını ona doğrulttu. O sırada 3 tane aslan yanına gelip ona sürtünmeye başladılar. 3 aslan... 3 köpek... "3 tane bekçi köpeği olacak dememişmiydiydiniz? "Herkes donup kalmıştı. Normal insanlar köpek beslemezmiydi? Bir parmağıyla bizi göstermesiyle aslanların bize doğru resmen uçması bir olmuştu. Hepimiz kaçmaya başladık. Bu aslanlar cidden sorun olacaktı. Biri bana doğru gelmeye başladı. Bense kaçmaya devam ettim. O gelmeden bahçe duvarına tırmandım. Ama tırmanana kaar akla karayı seçmiştim. Aslan hala dibimdeydi. Sasuke ise şeytanca gülümsüyordu. İşte o an aslanların bağzı hayvanlardan daha akıllı olduğunu anladım. Duvara çıkmak için ağaç kullanmak... Ben panikleyip düşünce diğerleri bana döndü. İşte şimdi yanmıştım. Tam aslan üstüme atlayacakken yana çekildim. Ama diğerleri de yanımıza gelmiş ve beni köşeye sıkıştımıştılar(benim nasıl bir hayal gücüm var böyle).  Birisi benim üstüme çıkıp pençelerini kollarıma sabitledi. Kolumda bir sıcaklık hissettim. Kanıyordu. Acıyla gözlerimi kapattım. Açtığımda başımın ucumda sasuke 'yş gördüm. Belimdeki kelepçelerden birini alıp bir bileğime taktı. Aslan kalkınca diğer bileğimi hızla yakalayıp kelepçenin diğer tarafını taktı. Kolumdan tutup beni ayağa kaldırdı ve eve doğru sürüklemeye başladı. Yolun yarısında çırpınmalarımdan bıkmış olacak ki çareyi kucaklamakta buldu. "Bıraksana beni! " başını iki yana sallayıp içeri doğru devam etti. Ev sakindi. Ve benim garipsediğim tek şey sadece ikimizin olmasıydı. Ve korktuğum. Merdivenlere yönelince aklıma gelenin başıma geleceğini anlamıştım. Beni hızla bir odaya sokunca irkildim. Beni odadaki yatağa bırakıp çıktı ve kapıyı kilitledi. Lan öküz! Bari kapıyı kilitleme! Cebimdeki anahtara uzanmaya çalıştım. Yahu siz hangi akla hizmet bu pantolonların ceplerini diz kapağının hemen üstüne yapıyorsunuz? Anahtara bir son bir güç uzandım ve cebimden çıkartıp kelepçeleri çözdüm. Odada kendimi savunabileceğim bir şey aradım ama yatağı kaldıramazdım. Kapının dışından adım sesleri gelmeye başlayınca kapının arkasına geçtim. Kapı açıldığı anda...