Rozterka.

1

-Roxy, już czas.-usłyszałam głos dobiegający zza drzwi. Podniosłam telefon i sprawdziłam godzinę. Było już po ósmej rano. 

-Wstawaj leniuchu!-usłyszałam skrzypienie otwieranych drzwi. Otworzyłam zaspane oczy i zauważyłam stojącego nade mną mojego przyjaciela.

-Kentin jest dopiero ósma rano! Są wakacje...

-No masz rację...-wzruszył ramionami i rzucił się obok mnie na łóżko.

-Stęskniłeś się czy coś?-zapytałam słodkim głosem na co on parsknął śmiechem.

-Wystarczy, że ze sobą mieszkamy.-odwarknął i oparł się o moje ramie. Spojrzał mi głęboko w oczy. Lubiłam patrzeć głęboko w otchłań zieleni. Czułam się wtedy tak dobrze. Przy nim. Uśmiechnął się do mnie a ja poprawiłam mu włosy. Brązowe opadły mu na twarz. Chłopak musnął mój policzek i odsunął się ode mnie. Nagle do pokoju wpadł jeden z bliźniaków. 

-Roxy jestem głodny.

Chłopak poprawił swoje błękitne włosy i spojrzał na mnie robiąc oczy kota ze Shreka. Uśmiechnęłam się do niego przykładając poduszkę do twarzy.

-Alexy znowu to zrobiłeś.-Obruszył się zniesmaczony Kentin.

Chłopak stał w samych bokserkach przede mną.

-Przecież wiecie, ze jestem gejem.- Rzucił żartobliwie chłopak i rzucił się na mnie i zaczął łaskotać. 

-Przestań proszę! Już idę robić Ci to śniadanie tylko ze mnie zejdź.

Chłopak nie odpuścił mi tak łatwo. Łaskotał mnie jeszcze przez ponad pięć minut. Gdy dał mi trochę przestrzeni zrzuciłam go z siebie i wstałam z łóżka. Moi wspaniali mężczyźni zaczerwienili się a ja spojrzałam w dół. Okazało się, że moja piżama podwinęła się w nieodpowiednim miejscu. Zaśmiałam się i ruszyłam w stronę kuchni. Przy blacie stał uśmiechnięty Armin, brat Alexego. Stał w krótkich spodenkach a na ramieniu miał przewieszoną ścierkę.

-Widzę, że Cię obudzili.-uśmiechnął się i podszedł do mnie. Podniósł mnie do góry a ja uśmiechnęłam się do niego. Usadził mnie na krześle przy stole i podał kawę.

-Ja dzisiaj robię śniadanie. 

Uśmiechnęłam się i zastanowiłam dlaczego postanowiłam mieszkać z samymi chłopakami.