| WKK | |Röportajlar|

@lunatopia

lunatopia kendisiyle harika ötesi bir röportaj yaptık. Bize vakit ayırıp sorularımızı yanıtladığı için teşekkür ederiz.

O zaman ilk sorum, Wattpad ile nasıl tanıştınız?

- Aslında Wattpad'i ilk görüş tarihim ile şu anki hesabımın arasında 2 sene var sanırım 2011 diye hatırlıyorum, internette geziniyorken tesadüfen görmüş hesap açmış fakat yabancılara özgü sanıp birkaç bir şey okuyup çıkmıştım sonrasında ise tekrardan aklıma geldiğinde az
çok bilinmeye başlamıştı ve ben de kendimi bir denemek adına kolay kolay kopamayacağım bu siteye kayıt oldum.

Peki ilk Wattpad'te mi yazmaya başladınız, öncesinde de kendinize ait birkaç yazınız var mı?

- Öncesinde kendime ait birçok yazım var ama uzun soluklu diye tarif edebileceğimiz yazıları burada yazmaya başladım.

Eğer kendi yarattığınız bir kitap karakteri olsaydınız bu hangisi olurdu?

- Buna cevap vermek fazlasıyla zor gerçekten. Çünkü hepsi farklı farklı da olsa kendimden çok parçalar taşıyorlar. Ama bana bir sürü dost kazandırması ve ilk göz ağrım olması sebebiyle Ametist kitabımdaki Adelia olurdum.

Mutlu olmak için ne yapıyorsunuz?

- Genelde konuşursak sanatın her dalı beni fazlasıyla mutlu ediyor. Hayal gücüme katkı sağlayan, içimde bir şeyleri çağrıştıran, bana yeni bilgiler yeni bakış açıları katan şeyler beni mutlu eder. Dinlemediğim bir müzik keşfetmekten, makaleler içinde gezinmeye, resim çizmeye kadar. Bulunduğumuz anı bizim için değerli kılan şeylerin küçük ya da büyük fark etmez, bizi mutlu ettiğini düşünüyorum. Ayrıca gün batımı ve sonrasındaki zamanlarda gökyüzüne bakmak da beni mutlu eder.

Olmak istediğiniz kişi mi yoksa size
dayatılan kişi misiniz?

- İkisinden de biraz karışık, çevre etkisi hayatlarımızda olduğu için ya da en azından kendiminkinde olduğu için ne tam olarak kendi olmak istediğim kişiyim ne de dayatılan. Ama oran verirsek kendi olmak istediğim daha baskın diyebilirim.

Yarattığınız karakterle aranızda oluşan bağdan söz eder misiniz biraz?

- Öncelikle karakterlerimi yaratırken kendimden çok fazla şey katıyorum. Her biri benim farklı bir yönümü ele alıyor. Hobilerim, yapmaktan hoşlandığım şeyler, fikirlerim, inançlarım, hayallerim ya da korkularım. Hepsi, karakterlerimin içerisine saklanıp, onların temellerini oluşturuyor. Kısaca onlar yaşadıkça ben, ben yaşadıkça da onlar yaşıyor sanki. Yeri geldiğinde bana ilham, destek ve hatta örnek bile oluyorlar. Bazen onların gerçekliğini ayırt etmekte ben bile zorlanıyorum. O kadar bağlandım.

Wattpad'de yazmaya başlamadan önce biri size kitaplarınızın bu kadar yükseleceğini söylese inanır mıydınız?

- Muhtemelen inanmazdım. Çünkü halen daha arada şaşkınlığa kapılıyorum.

Uçmak sizce özgürlük müdür?

- Uçtuğunuz alanı siz seçiyorsanız özgürlüktür. Ama sizin için seçilen alanda uçuyorsanız bir yanılsamadır.

Şimdi size ben de dahil bütün okuyucularınızın merak ettiği bir soru soracağım.

Sanırım MonoMania için aylardır bekliyoruz yeni bir bölümü. Bize bir zaman verebilir misin?

- Kesinlik vermeyi pek sevmem. Çünkü ne çıkacağını, ne olacağını bilemeyiz fakat sınavlardan da kurtulmuş olmamla kendimi hikayelerime adamaya başladım. Yeni bölüm için vereceğim zaman muhtemelen temmuz ortaları olabilir, çünkü belki hatırlayanlar vardır bu Monomania'nın ikinci yayımlanışı. İlk halinden bu yana kendisinde çok değişimler yaşandı ve elimden gelenin en iyisini yapmak istediğimden zaman konusunda kendimi kısıtlamamaya çalışıyorum fakat elbette daha
fazla bekletmek istemem. Şu ana kadar aylarca beklemiş tüm sen de dahil tüm okuyucularımı en kısa sürede yeni bölümle buluşturmak istiyorum. Sizin beklediğiniz kadar ben de sizlerin düşüncelerini merakla bekliyorum.

Ah, gerçekten bu bilgi çok değerli okuyucularınız çok sevinecek.

Sizden son bir isteğim var şimdi.

- Umarım sevinirler. Onlar oldukça yazma isteğim artıyor ne de olsa.

- Elbette.

İçinde Yaprak geçen kısa bir betimleme yazar mısınız?

- Az önce kesilmiş yağmurun ardından ormanın içinde yürümekteydim. Etrafimdaki uzun boylu ağaçlar bana tepeden bakar gibiydi adeta. Yağmurla ıslanmış, koyu yeşil yapraklarını görkemlice sunan ağaçlardan birinin yanına
ilerledim. Yaprağın üzerinden kaydıraktaki çocuklar gibi kayarak ilerleyen bir su tanesi, alnıma düşerken tek düşünebildiğim bu an'ın verdiği huzurdu. Yaprağa bir elmişçesine nazik bir okşayış bahşettikten sonra ona veda ederek yoluma devam ettim.

- Kısalığı iyi mi emin değilim ama
umuyorum olmuştur.

-Ayrıca bu denli orijinal sorularla
karşı karşıya gelmek gerçekten
mutlu edici. Sizi de tebrik etmek
istiyorum. Umarım başladığınız
bu yolda hayal ettiğiniz başarılara
ulaşır fakat en önemlisi bunları
yaparken mutlu olursunuz.

Ya çok teşekkür ederim WKK ekibi adına.

Bu arada sizinle röportaj yapmak çok keyifliydi.

Umarım ileride siz de isteğiniz yere
ulaşırsınız, bana göre çok başarılı bir yazarsınız.

- Ben de çok keyif aldım gerçekten, iyi
ki yaptık. Tanıştığımıza memnun
oldum Dilara. Teşekkür ederim bu
güzel düşüncelerin için. Sağlıcakla
kalın.

Sizde, iyi günler..

Daha fazlası için beklemede kalın..

-Zen