Έρωτας: Άγγελος ή Δαίμονας?

Κεφάλαιο 17

Σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ...
Έπρεπε με κάποιον να μιλήσω. Σκέφτηκα, το να πάρω τους κολλητούς μου να τους μιλήσω θα ήταν η καλύτερη ιδέα αλλά πάνω που έπιασα το τηλέφωνο χτύπησε η πορτα:

ΝΤΙΝΓΚ ΝΤΟΝΓΚ

Ποιος παίζει με τα νεύρα μου? Ποιος μπορεί να είναι τέτοια ωρα? Μήπως η Μαργαρίτα γυρισε?

Τέτοιες ερωτήσεις γυρνούσαν στο κεφάλι μου μέχρι που η πόρτα ξαναχτύπησε:

ΝΤΙΝΓΚ ΝΤΟΝΓΚ

...: Κααααρλ! Καααρλ άνοιξε μου την πορτα!!!! (φώναζε κάποιος)

Ήταν η Χριστίνα και ακουγόταν αναστατωμενη

Καρλ: Χριστινα? Τι έγινε είσαι καλα? Πέρνα μεσα...

Χριστίνα: Εγώ καλά είμαι! Εσύ είσαι καλα?

Καρλ: Καλά είμαι κι εγώ. Ήρθες να δεις αν είμαι καλα? Ευγενικό εκ μέρους σου αλλά δεν έπρεπε...

Χριστίνα: Θα σου κάνει κακό..

Καρλ: Ποιος να μου κάνει κακό Χριστίνα?

Χριστίνα: Η Μαργαρίτα ανόητε!
___________

Δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει! Το όνειρο ήταν όνειρο ή η πραγματικότητα? Η Χριστίνα γιατί ανησυχούσε? Και που ήξερε αυτή ότι κινδυνεύω? Το ότι η Χριστίνα ήταν στο όνειρο μου δεν μπορεί να ήταν σύμπτωση...

Καρλ: Χριστίνα πρέπει να μάθω κάποια πράγματα...

Είδα ένα ονειρο....

Χριστινα: Δεν ήταν όνειρο! (μου είπε διακόπτωντάς με)

Καρλ: Και τότε γιατί εγώ ένιωσα σαν να είμαι σε όνειρο...

Χριστίνα: Αυτό δεν το ξέρω αλλά θα μπορούσα να σου πω, ότι πιστεύω ότι ήταν μαγιά...

Καρλ: Και εσύ που τα ξέρεις όλα αυτά...

Χριστίνα: Εμμμ... Δεν είναι ώρα για συζήτηση τώρα... (μου λέει αποφεύγοντας να απαντήσει στην ερώτησή μου)

Καρλ: Τι ψάχνεις?

Χριστινα: Πρέπει να την βρούμε και να την εμποδισουμε απο το να σου κάνει κακό!

Δεν ξέρω γιατί αλλά εκείνη την ώρα τα συναισθήματά μου για την Χριστίνα φούντωσαν...Ήθελε να με βοηθήσει παρόλο που το ερώτημα μου παρέμενε: "Που ξέρει τόσα πράγματα η Χριστίνα για τα υπερφυσικά πλάσματα?"