Κεφάλαιο 8

130 4 0
                                    

Φυσικά και δεν το εννοούσα! Σιγά μην την αγαπούσα ακόμα μετά από αυτό που μου εκανε...Με βασάνισε, με έκανε γοργονανθρωπο και τώρα πρέπει να φοβάμαι το νερό, περισσότερο και από την γατα.

Καρλ: Πρέπει να φύγω!

Μαργαρίτα: Κιολας? Μα μόλις τα ξαναβρήκαμε...

Καρλ: Δεν είπα κάτι τέτοιο είπα ότι σε αγαπώ, μα όχι ότι σε συγχωρώ

Και με αυτά τα λόγια έφυγα απο εκεί...
Μετά από λίγο συνάντησα την Χριστίνα...

Καρλ: Γεια σου Χριστινάκι!

Χριστινα: Γεια σου Καρλ τι κανεις?

Καρλ: Μια χαρά εσυ?

Χριστίνα: Μια χαρά κι εγώ!

Καρλ: Χαίρομαι...Να σου πω τι κάνεις απόψε το βραδυ?

Χριστίνα: Τιποτα! Γιατί ρωτάς?

Καρλ: Θα ήθελες να βγούμε έξω?

Χριστίνα: Καρλ δεν νομίζω πως είναι ότι καλύτερο!

Καρλ: Επιμένω

Χριστίνα: Πολύ καλά... κατά της 22:00 σε περιμένω, μην αργήσεις!

Καρλ: Καλά τα λέμε (της λέω και της κλείνω το ματι)

Μέχρι εκείνη την ώρα σκεφτόμουν ότι με τον ίδιο τρόπο γνωρίστηκα καλύτερα με την Μαργαρίτα και με τον ίδιο τρόπο τα φτιάξαμε με την Μαργαρίτα (πηγαινωντας στο club)
Όμως κάτι ήταν διαφορετικό...

...

Μόλις πήγα να την πάρω βγαίνει έξω από το σπίτι μια κουκλαρα που νόμιζες ότι δεν είναι αληθινή...Η Χριστίνα έμοιαζε με θεα...

Καρλ: Χριστίνα εσυ? (της λέω με την έκφραση "wow" )

Χριστινα: Άσε τις βλακειες και πάμε, διότι δεν θέλω να γυρίσω πολύ αργά στο σπίτι.

Καρλ: Άντε καλά ανέβα και μην γκρινιάζεις...

Μόλις φτάσαμε κάτσαμε στα έξω τραπεζάκια και κοιτούσα την θάλασσα...

Χριστίνα: Καρλ έχεις κατι?

Καρλ: Οχι...απλα έχω ένα μικρό πονοκέφαλο και ζαλίζομαι λιγο...

Η κάθε ματιά στην πανσέληνο με ζαλιζε ολο και πιο πολυ...

Χριστίνα: Θέλεις να φυγουμε?

Καρλ: Όχι εντάξει μια χαρά είμαι τωρα.

Χριστίνα: Χάλια εισαι...Πάμε να φύγουμε, εγώ φταίω που σε ρωτάω...

Καρλ: Καλα!

Μόλις φύγαμε, ένιωσα κάπως καλύτερα...Πήγα την Χριστίνα σπίτι της και όταν πήγα να φύγω μου είπε η Χριστινα...

Χριστινα: Καρλ?

Καρλ: Ναι?

Χριστίνα: Είσαι σίγουρος ότι μπορείς να πάς σπίτι μόνος σου? Γιατι αν θες μπορώ να σε φιλοξενήσω για σήμερα...

Καρλ: Όχι ρε Χριστινάκι μια χαρά ειμαι, όμως σε ευχαριστώ πάρα πολύ (και ξεκίνησα τον δρόμο μου)

Στο δρόμο ένιωσα μια επαφή με το φεγγάρι. Και τοτε...

Έρωτας: Άγγελος ή Δαίμονας?Where stories live. Discover now