Έρωτας: Άγγελος ή Δαίμονας?

Κεφάλαιο 9

Την ώρα όμως που κοιτούσα το φεγγάρι ακούω έναν ηχο... Ήταν η Μαργαρίτα.

Καρλ: Τι θες εσύ εδώ.

Μαργαρίτα: Θέλεις να με χωρίσεις για να τα φτιάξεις με την αυτη το τσολι? Αυτή την πορνη?

Καρλ: Μαργαρίτα... (προσπάθησα να τις μιλήσω)

Μαργαρίτα: Θα την σκοτώσω την τσούλα...

Καρλ: Αν αγγίξεις έστω και μια τρίχα από τα μαλλιά της θα σε κάνω να το μετανιώσεις...

Μαργαρίτα: Τι θα κάνεις ρε μαλακα? Θα υπερασπιστείς μια που προσπαθεί να χαλάσει την σχέση μας?

Καρλ: Την σχέση μας την χάλασες εσύ! (Της λέω θυμωμένος)

Μαργαρίτα: Θα την σκοτώσω

Καρλ: Τότε πρεπει να το προλάβω το κακό!

Μαργαρίτα: Και τι μπορείς να κάνεις εσύ γι αυτό?

Καρλ: Να σε σκοτώσω ξανά και ξανά και ξανά....

Μαργαριτα: Για να σε δούμε...

Τότε ξέσπασε τρομερή μάχη...Τα κύματα υπακουγαν στην θέλησή μας και η καταιγίδα και ο κατακλυσμός είχε βγει πια εκτός ελέγχου...Εγώ έκανα ότι μπορούσα, διότι η ζωή της Χριστίνας πλέον περνούσε από το χέρι μου...

Καρλ: Ααααααααααααααα (έβγαλα μια τσιριδα)

Πλέον ήμασταν στο νερό και σήκωσα ένα κύμα το οποίο την βύθισε βαθιά μέσα στην θάλασσα... Αυτό θα την κρατούσε την Χριστίνα τουλάχιστον λίγες μέρες ασφαλείς...
___________

Την επόμενη μερα:

Μαμα: Παιδί μου! Τι έπαθες? Είσαι καλα?

Καρλ: Μια χαρά, αλλά που είμαι?

Μαμα: Εχθές ειδοποίησα την αστυνομία για την απουσία σου και όταν βρέθηκες στην παραλία σε μεταφέρανε αμέσως στο νοσοκομείο...

Καρλ: Θέλω να φύγω από εδώ! Θέλω να πάω σπίτι

Και έτσι εγινε...Μόλις έφτασα σπίτι έπεσα στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ...Μετά από τόση περιπέτεια σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, χρειαζόμουν ένα "διάλειμμα".