Αδύνατον να αντισταθείς!

~ 20. Έκπληξη! ~

Ελίνα!

Το βράδυ είχε φτάσει. Κρύωνα πολύ μετά το ντουζ που είχα κάνει και έτσι πήρα μια κουβέρτα και κάθησα στον καναπέ για να δω τηλεόραση. Κοίταγα συνέχεια το κινητό μου μήπως είχα κάποιο μήνυμα από τον Πέτρο, αλλά τίποτα απολύτως.

"Ήξερα πως δεν έπρεπε να τον εμπιστευτώ και πάλι." Μουρμούρισα και πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι.

Τότε άκουσα το κινητό μου να χτυπάει  και είδα το όνομα του Πέτρου επάνω.  Τότε τα πέταξα όλα από πάνω μου και χαμήλωσα την τηλεόραση για να του απαντήσω.

"Αγάπη μου χρόνια σου πολλά."

"Σε ευχαριστώ Πέτρο. Μου λείπεις."

"Χαίρομαι που το ακούω αυτό Ελίνα μου γιατί και εμένα μου λείπεις. Και για να σου δείξω πόσο πολύ μου λείπεις σου έχω ένα δώρο. Ένα δώρο για να σου δείξω το ποσό σε αγαπάω και πως δεν θα σου λείπω και δεν θα μου λείπεις άλλο."

"Μα τι λες τι δώρο;"

"Άνοιξε την πόρτα σου μόλις ακούσεις κουδούνι." Μου είπε μα εγώ έτρεξα κατευθείαν σε αυτήν και την άνοιξα πριν από το κουδούνι από περιέργεια.

"Πέτρο;" είπα εγώ μόλις άνοιξα την πόρτα και ύστερα έμεινα με ανοιχτό το στόμα.

"Ήξερα πως θα άνοιγες την πόρτα πριν καν ακούσεις το κουδούνι." Μου είπε εκείνος μόλις με είδε.

"Πέτρο μου." Του είπα εγώ και έτρεξα στην αγκαλιά του.

" Αγάπη μου, ζωή μου."  Μου είπε εκείνος μόλις με έσφιξε στην αγκαλιά του.

Τότε παρατήρησα και τις βαλίτσες του. Είχε δύο μεγάλες βαλίτσες σαν να έκανε μετακόμιση.

"Πέτρο μου τι είναι όλα αυτά;"

"Οι βαλίτσες μου είναι. Ήρθα για να μεινώ μαζί σου για πάντα. Αν το θες και εσύ βέβαια, αλλιώς θα βρω κάπου αλλού να μείνω."

"Φυσικά και θα μείνεις εδώ Πέτρο." Του είπα και τον φίλησα.

Εκείνος μπήκε μέσα και μόλις άφησε τις βαλίτσες του  πήρε εμένα στην αγκαλιά του.

"Μου έλειψες Ελίνα μου." Μου είπε και συνέχισε να με φιλάει.

"Και εγώ που νόμιζα πως με ξέχασες."

"Δεν γίνεται να σε ξεχάσω ζωή μου. Ήθελα να σου κάνω έκπληξη."

"Ακολούθησέ με." Του είπα εγώ και τον τράβηξα από το χέρι για να τον οδηγήσω στην κρεβατοκάμαρα.

Με φιλιά με ξάπλωσε στο κρεβάτι και εγώ το έβγαλα το σακάκι.

"Σε αγαπάω κοριτσάκι μου." Μου έλεγε όσο με φίλαγε στο σώμα και ξεκούμπωνε το πουκάμισό του.

Μου έλειψε τόσο πολύ να κυριαρχεί στα συναισθήματά μου και στο σώμα μου, μου έλειψαν τα φιλιά του και η αγκαλιά του.

"Μην με αφήσεις ποτέ ξανά. Υποσχέσου μου."

"Στο υπόσχομαι. Αν και δεν χρειάζεται να μου το ζητάς καν αυτό γιατί δεν έχω που αλλού να πάω. Ο δρόμος της ζωής μου οδηγεί σε εσένα. Θησαυρέ μου. " Μου είπε και συνέχισε να με φιλάει.

Όταν τελειώσαμε σηκωθήκαμε από το κρεβάτι και κάναμε ντουζ μαζί. Στον καναπέ το βράδυ με κρατούσε στην αγκαλιά του και του χαμογελούσα.

"Όταν σε βλέπω να χαμογελάς βρίσκει νόημα η ζωή μου."

"Σε αγαπάω."

"Και εγώ αγάπη μου. Και σου υπόσχομαι πως από εδώ και πέρα δεν θα ξανά χωρίσουμε ποτέ. " μου είπε και με έσφιξε πάνω του.

Πέτρος!

Το βράδυ σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι γιατί δεν μπορούσα να κοιμηθώ και δεν ήθελα να ξυπνήσω και την Ελίνα.  Έκλαιγα γιατί η αγοαη αγάπη της Ελίνας είναι για μένα η σωτηρία της ψυχής μου. Όλοι μου η ζωή ήταν το κυνηγητό και το κρυφτό και καμία γυναίκα δεν μπόρεσε να με αγαπήσει αληθινά.

Άκουσα την πόρτα να ανοίγει πίσω μου και τότε σκούπισα τα δάκρυά μου αρκετά γρήγορα.

"Τι κάνεις ξύπνιος;"

"Δεν είχα ύπνο και σηκώθηκα για να μην σε ξυπνήσω."

"Αν μετάνιωσες για μας πες το μου τώρα να το ξέρω."

"Μα τι λες; Φυσικά και όχι. Σε θέλω πολύ. Σε αγαπάω. Έλα να σου δώσω μια αγκαλιά." Της είπα και την αγκάλιασα. "Είσαι ότι πιο πολύτιμο έχω στην ζωή. Είσαι η αγάπη μου."Της είπα και την φίλησα.

"Θέλω να κοιμηθώ στην αγκαλιά σου. Σε θέλω δίπλα μου όταν κοιμάμαι, αλλιώς δεν μπορώ να κοιμηθώ."Μου είπε και πήγαμε στο κρεβάτι και πάλι.

"Από εδώ και πέρα έτσι θα κοιμόμαστε. Πάντα." Της είπα όταν την κρατούσα αγκαλιά.

Λίγη ώρα αργότερα όσο εκείνη κοιμόταν εγώ την χάζευα και την χάιδευα στα μαλλιά.

"Αγάπη μου. Μακάρι να μπορέσεις να με συγχωρέσεις κάποια μέρα για τα όσα σου κρύβω, να μην πιστέψεις ποτέ τα όσα λένε για μένα και να μην πάψεις να με αγαπάς έστω και λίγο. Αυτός είναι ο θάνατός μου. "

"Σε αγαπάω." Μου είπε εκείνη μέσα στον ύπνο της χωρίς να έχει ακούσει αυτά που της έλεγα.

"Και εγώ μωρό μου." Της είπα και εκείνη μου φίλησε το χέρι για να ξανά κοιμηθεί.