Complicated | JJK ✓

Chapter 2

박혜라
PARK HYERA

Nog steeds confused as ever loop ik langs de straten, diep in gedachten.

Ik kijk naar mijn linkerhand waar het geld en het lijstje inzitten.

Dezelfde tinteling van zijn hand is er nog steeds...

Hoofdschuddend bal ik mijn vuist en stop ik het in mijn zak.

Ik moest gewoon geen boodschappen voor Eomma doen.

Let's get this over with.

~♡~

'Heel erg bedankt, lieverd,' zegt m'n moeder als ik de tas op de eettafel leg.

'Geen probleem.'

'Je bent ruim op tijd! Je vader is er al en je broer is zo thuis!' Mijn moeder haalt alle gekochte spullen uit de tas en glimlacht breed.

Het is geweldig om haar weer zo blij te zien.

Ik verlaat de keuken en loop naar de woonkamer waar mijn stiefvader zit.

'Hallo, meneer Jeon,' groet ik beleefd. Ik buig kort voor hem en ga naast hem zitten.

'Hoevaak moet ik het zeggen Hyera? Je kan me gerust Appa noemen. Stop met al die formaliteiten,' zegt hij lachend.

Ik knik en sta weer op. Nu kan ik even chillen.

Wanneer ik mijn kamer binnenloop, pak ik wat papier, potloden en mijn oordoppen.

Tekenen met muziek is gewoon het beste om tot rust te komen.

Met de muziek die mijn oren binnendringt, laat ik mijn potlood over het papier glijden.

'HYERA! KOM NAAR BENEDEN! JE BROER IS ER!'

Ugh ik moest m'n muziek harder zetten.

Ik ben om eerlijk te zijn enorm nerveus om hem te ontmoeten. Het duurde mij ook een tijdje voordat ik meneer Jeo - ik bedoel Appa - vertrouwde en normaal met hem kon spreken.

Met een zucht trek ik de oortjes uit mijn oren en loop ik naar beneden.

'HYERA!'

'JA, IK KOM!'

Rennend ga ik van de trap af.

Niet echt de slimste keuze die ik had kunnen maken...

'Yah! Kijk uit!' Een bekende stem leidt me af van mijn snelle stappen die ik neem en laat me voorover vallen.

Dit is dus waarom ik trappen zo erg haat.

Twee licht gespierde armen trekken mij naar zich toe terwijl ik weer dezelfde donkere ogen zie.

'Zei ik niet dat je moet uitkijken voor wie je valt?'

~♡~

'Nee, Mina! Ik maak geen grap! Neem me mee naar jouw huis! Ver van die klootzak vandaan!' Schreeuw ik hard naar het scherm van mijn iPad.

Mina en ik waren na die ongemakkelijke moment tussen die jongen en mij aan het facetimen. En zoals gewoonlijk, roddelen we weer.

'Niet zo overdrijven, Hyera. Zo zijn broers en zussen nou eenmaal samen.'

'Nee! Het was verschrikkelijk! Hij strooide zout in mijn thee!'

Hard lacht Mina en slaat ze haar bureau die onder haar telefoon zit.

'En toen?' Het lijkt alsof ze hier enorm van geniet.

'Terwijl hij strooide, zat hij SugarFree van T-ARA te zingen!' Ga ik door met mijn verhaal.

Mina laat haar hoofd op tafel vallen en barst van het lachen uit.

'Deed hij ook het dansje erbij?' Zegt ze buitenadem van het lachen.

Ik staar haar strak aan en ze gaat weer verder.

'Dat is toch niet zó erg! Je overdrijft gewoon, Hyera,' giechelt Mina.

'Oh maar dat is niet eens het ergste! Wanneer ik hem aansprak zei hij dat hij mijn thee bitter wilde maken omdat ik dat zelf ook ben!'

Even valt Mina stil.

'Geez. Wat een klootzak.'

'Eindelijk heb je het door!'

'Wat is z'n naam?'

'Geen idee. Vraag ik me ook af eigenlijk.'

Geroezemoes was toen te horen in Mina's huis. Wat er werd gezegd kon ik niet horen, maar Mina leek er niet blij mee.

'Hey, ik moet gaan... app je me morgen?'

Eigenlijk wilde ik Mina nog meer vertellen wat die stomme stiefbroer van me gedaan had, maar ik knikte zachtjes.

'Bye.'

'Doei, Mina...'

Ik druk op de rode knop en sluit mijn iPad af.

Morgen school... dat ook nog.

Een deur die hard open wordt gesmeten leidt me van mijn gedachtes af en laat me schrikken.

'What the fu-'

'Yah! Niet schelden, Hyera. Je bent daar nog te jong voor.'

'Ik heb je mijn naam nooit verteld!' Zeg ik tegen mijn broer. Zo moet ik hem nu noemen nietwaar?

'Je moeder houdt ervan om je naam te schreeuwen. Je naam is wel cute tho,' zegt hij op een cynische toon.

Ik rol kort met m'n ogen en besluit hem te negeren.

'Aww, is Hyera boos?' Vraagt hij.

'Wat wil je jij fuc-'

Hij slaat me hard tegen de muur aan en houdt één van mijn polsen vast.

'Zei ik niet dat je met die woorden moest stoppen, Hyera?' Zijn adem strijkt over mijn blote nek heen.

'J-jawel, maar...' zeg ik zachtjes.

Hij grijnst op de manier hoe we nu staan.

'Oh trouwens,' hij laat me eindelijk los en loopt naar de deur toe.

'De naam is Jeon Jungkook.'

——————————————

A/ N: De Koreaanse woorden van dit hoofdstuk.

Eomma: Mama
Appa: Papa
Yah: Hey!

Comment en vote! Bubyeee!