KIRGIN ÇİÇEKLER 🌸

67.BÖLÜM-BENİM KALBİMİ AL!

(Medya: Elçin)

Defne: Beni bırak, Cemre'yi al.

Nursel: Güzel, o zaman ara kardeşini buraya çağır.

Defne: Özür dilerim Cemre..

Ağlayarak Cemre"yi aradı.

Cemre: Efendim?

Defne: Cemre, ben çok kötüyüm. Başım dönüyor. Beni alır mısın?

Cemre: Neredesin?

Defne: Sana konum atarım.

Cemre: Tamam.

Defne telefonu kapattı.

Songül: Ne oldu?

Cemre: Defne çok kötüymüş beni al dedi.

Defne Cemre'ye konumu attı.

Cemre: Konumu attı. Ben gidiyorum.

Ceyhun: Dur, bırakayım seni.

Cemre: Tamam. Hadi görüşürüz.

Ceyhun ve Cemre çıktı.

Kader: Ee, Songül'cüğüm 4 ayı atlattın.

Songül: Aynen. Gün saymaya başlarız artık.

Meral: Yuh, daha 4 ay var.

Kader: Sabırsızlanıyorlar işte Meral. Bozmasana.

Güney: Ben diyorum ki bebek odasını alalım.

Eylül: Erken daha.

Güney: Hazır bulunsun.

Serkan: Neyse kardeşim, ben çıkıyorum.

Güney: Nereye?

Serkan: Elçin ile buluşmaya.

Güney: Haa, tamam.

Serkan: Görüşürüz.

Eylül: Görüşürüz Serkan!

Serkan çıktı. Cemre ve Ceyhun Defne'nin​ konum attığı yere gelmişlerdi. Cemre Defne'yi aradı, telefon depo da çalıyordu.

Cemre: Bu kız niye burada ya?

Ceyhun: Bilmem, gel bakalım.

Cemre ve Ceyhun depoya girdi.

Cemre: Defne, neredesin?

Ceyhun: Defne!

Cemre: Defne!

O sırada bir adam kafasına vurarak Ceyhun'u bayılttı.

Cemre: Ceyhun! Ne yapıyorsunuz? Ceyhun.

Bir başka adam da gazlı bez ile Cemre'nin​ ağzını kapatıp Defne'nin yanına götürdü. Cemre bayılmıştı.

Nursel: Gel bakalım Cemre Hanım.

Defne: Ce-Cemre, özür dilerim.

Nursel: Hanginiz daha güzelsiniz? Bakayım. Hmm.. İkiniz de güzelsiniz. Organlarınız da güzel olur o zaman.

Defne: Beni bırakacaktın. Öyle dedin.

Nursel: Sana ben annenim de dedim. Ama değildim değil mi?

Defne: Allah belanı versin! İmdaat!

Nursel bir adamı yanına çağırdı.

X: Buyrun?

Nursel: Organ bağışı bekleyen aileye söyle dönör bulundu.

Nursel Defne'yi gösterdi.

Nursel: Şu kızdan böbrek alınacak.

Defne: Hayır! Hayır! Bırak beni. İmdaat!

Nursel: Bir de bak bakalım sisteme, başka organ bağışı bekleyen aile var mıymış?

X: Bakıyorum efendim.

Adam gitti.

Defne: Ne olur bırak beni. Lütfen.

Nursel: Olmaz tatlım, malesef.

X: Nursel hanım, acil kalp nakli bekleyen bir aile var. Kızları 6 yaşında.

Nursel: Güzel.

Nursel Cemre'yi gösterdi.

Nursel: Bu kızında kalbini alırız.

Defne: Hayır! Yalvarırım yapma! CEMRE!

Defne kendini paralıyordu.

Nursel: Şu kızın ağzını bantla.

Defne: Hayır! Benim kalbimi al. Vazgeçtim, Cemre'ye bir şey yapma. Ben öleyim. Bırak beni!

Nursel: Vay, fedakarlık yapacağın tuttu demek. Ama o zaman bu zaman değil.

Adam Defne'nin ağzını bantladı.

Serkan ve Elçin bir parkta oturuyordu.

Elçin: Kavga mı ettiniz?

Serkan: Kavga gibi değildi.

Elçin: Anladım, üzme kendini.

Elçin Serkan'ın elini tuttu.

Serkan: Elçin, ben Eylül'e sevgili olduğumuzu söyledim.

Elçin: Öyle miyiz?

Serkan: Hayır ama, bir anlık hırsla öyle dedim.

Elçin: Sorun değil.

Serkan gülümsedi.

Kızlar ve Mert ve Kaan hala Songül'lerde idi.

Eylül: Bir şey diyeceğim. Cemre gitti gelmedi. Bir şey mi oldu acaba?

Songül: Aynen, dur arayayım​.

Songül Cemre'yi​ aradı. Açan olmadı.

Songül: Cevap vermedi.

Kader: Kesin bir şey oldu o zaman.

Meral: Çekmiyordur hemen dram yaratmayın.

Mert: Aynen. Gelirler şimdi.

Songül: Bir daha arayayım.

Songül tekrar aradı.

Ceyhun yavaş, yavaş ayılıyordu.

Ceyhun: Ce-Cemre..

Telefon çalıyordu. Ceyhun açtı.

Ceyhun: Alo?

Songül: Cemre..

Ceyhun: Ceyhun ben.

Songül: Haa Ceyhun, Cemre nerede?

Ceyhun: Bilmiyorum. Biri beni bayılttı gitti.

Songül: Ne?

Ceyhun: Cemre yok.

Songül: Ne demek yok lan?

Güney: Songül'ün elinden alın telefonu. Bebeğe bir şey olur.

Kader: Aman Güney.

Kader telefonu aldı.

Kader: Alo, Ceyhun, Cemre nerede?

Ceyhun: Bilmiyorum.

O sırada bir araba geldi.

Ceyhun: Kapatmam lazım.

Ceyhun telefonu kapattı.