Truth: SaiDa

Chapter IV

August 1, 2016 - 7:52 PM

Dahyun's POV

Nakauwi na kami sa dorm at halos lahat pagod na pero napagdesisyonan pa din nilang manood ng kdrama. Nakinood na lang din ako dahil hindi pa naman talaga ako inaantok.

Pumunta muna akong kitchen para kumuha ng chocolate milk. Para na din siguro makatulog ako ng maaga.

"Guys si Sana unnie na saan?" Rinig ko namang sabi ni Jihyo unnie

Oo nga noh! Bakit nga ba parang nawawala si Squirrel. Ngayon ko lang din na pansin eh.

"Huh? Wala ba dito? Akala ko nandito siya" sabi ni Jeongyeon unnie. Kaya naman umakyat na ako at hinanap si Sana unnie. Baka sakaling nasa kwarto siya.

Binuksan ko na ang pintuan nila pero bakit ang dilim at ang tahimik? Wala ba siya dito?

"Sana unnie nandito ka ba?" kasabay nun ay ang pag bukas ko ng ilaw.

Nakita ko si Squirrel na nakahiga. Hindi siya tulog pero kapag tinitigan mo siya halatang ang tamlay niya at
medyo namumugto ang mata.

"Sana unnie okay ka lang? May masakit ba sayo?"

"Dubu ano bang problema natin?" sabi ni Sana unnie at bigla na lang humagulgol. Napatitig na lang ako sa kanya dahil wala akong idea kung bakit siya umiiyak.

Wala namin kaming problema kaya bakit siya iiyak?

Pero kaninang umaga nakita ko siyang nakatitig sa tulog na tzuyu.

*flashback*

Iniwan na muna ako ni unnie dahil tatawagin niya daw muna sila chaeng at tzuyu sa room namin. Pumunta na lang muna ako sa Living room habang hinihintay siya.

May narinig naman kaming nag hahabulan sa hagdanan kaya napalingon kami agad.

"Jihyo! si Momoring oh nang aaway nanaman!" rinig kong sabi ni Mina unnie kay Jihyo unnie.

"Oy Momo unnie ano nanamang ginawa mo dito kay Minari? Nakabusangot nanaman."

"Wala naman leader-nim hehehe" yun lang ang sinabi ni Moguri at nag smirk lang kay Jihyo unnie.

"Tapos mamaya mag haharutan nanaman haha" sabi naman ni Nayeon unnie kay Jeongyeon unnie habang nanonood ng T.V. Nag kibit balikat na lang ako at hinayaan sila.

Bumaba na din si Chaeng at dumiretso na sa kusina. Tinanong siya ni Jihyo unnie kung nasaan na daw yung dalawa pero ang sabi niya lang nasa taas. Bad mood yata si Chaengie.

"Daguri paki-tawag nga yung dalawa sa taas. Ang tagal ni Squirrel ah." Utos sa akin ni Jeongyeon unnie.

Wala naman akong nagawa at umakyat na lang. Ang tagal naman ni Sana unnie sa taas. Umakyat na ako sa hagdanan at nakabukas ng konti ang pintuan. Dahil ayoko namang makaistorbo dahan dahan kong binuksan ang pintuan.

"Tzuyu, kung hindi ba ako naging malapit kay Dahyun mag babago kaya tayong dalawa? SaTzu pa din ba ang mananaig? Tzuyu sorry sa lahat." Napatakip naman ako sa bunganga ko. Nagsisisi ba siya? Unnie si tzuyu pa din ba?

Agad naman akong tumakbo pababa at dumiretso ng CR. Hindi ko yata nakayanan ang narinig ko. Na kahit simple lang yun ang lakas ng epekto sa akin.

"Tzuyu, kung hindi ba ako naging malapit kay Dahyun mag babago kaya tayong dalawa? SaTzu pa din ba ang mananaig? Tzuyu sorry sa lahat."

"Tzuyu, kung hindi ba ako naging malapit kay Dahyun mag babago kaya tayong dalawa? SaTzu pa din ba ang mananaig? Tzuyu sorry sa lahat."

"Tzuyu, kung hindi ba ako naging malapit kay Dahyun mag babago kaya tayong dalawa? SaTzu pa din ba ang mananaig? Tzuyu sorry sa lahat."

*end of flashback*

Ngayon ko lang naalala na nilayuan ko nga siya matapos kong marinig ang pag uusap nila ni tzuyu. Alam kong nahalata niya yun kaya siguro nag tatanong siya.

Hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan sa mga narinig ko. Dahil ba gusto ko ako lang? Selfish na siguro kung selfish pero masaya ako pag nasa akin lang ang atensyon niya.

I don't know what's happening to me. I'm pretty much sure that I'm not in love with her. But why am I suffering? Why am I in pain? I don't know anymore Sana unnie. I just want you to know that I'm hurting, and it's because of you.

💖💖💖

maaayos pa kaya nila ang problema nila? abangan :) salamat sa mga nagbabasa ^_^