POV Thijs
Als ik met Laura onze straat in fiets merk ik dat ze er met haar hoofd niet helemaal bij is want ze valt de hele tijd bijna. Als we bij haar op de oprit staan kijkt ze ook de hele tijd naar de grond, je ziet dat ze er even helemaal tegenaan zit.
"Hey, weet dat alles goed gaat komen, oke? Misschien niet heel snel binnenkort, maar het komt wel goed." Zeg ik tegen haar. Haar hoofd gaat langzaam omhoog en ze kijkt me in mijn ogen aan.
"Ik kan niet meer" Zegt Laura waarna ze door haar benen zakt. Als ik haar opvang merk ik pas hoe licht ze eigenlijk is. Ik til haar naar binnen en leg haar op haar bed. Als ik zeker weet dat ze oke ligt ga ik zachtjes weer naar buiten, zet haar fiets in de garage en ga dan naar mijn eigen huis. Wanneer ik de deur opendoe komt meteen de geur van aangebrand eten me tegemoet wat me weer laat denken aan vanmorgen. Ik doe zuchtend de deur achter me dicht en gooi mijn tas op de grond.
"IK BEN THUIS" roep ik door het huis, waarna ik een reactie krijg van mijn vader.
"Hallo!" Ik loop door naar de keuken om wat eten en drinken te pakken. Als ik sta te drinken kijk ik even uit mijn raam en zie ik dat Nicole op mijn oprit loopt, ik zet snel mijn glas op het aanrecht neer en ren naar de voordeur. Vlak voordat Nicole aan kan bellen heb ik de deur al opengedaan, ze schrikt. Ik doe grinnikend de deur verder open zodat ze naar binnen kan komen.
"Nee ik hoef niet naar binnen" Zegt ze dan snel, ik kijk haar raar aan.
"Ik wou je alleen even snel wat laten zien" Gaat ze verder. Als ik haar nog verbaasder aan kijk laat ze iets op haar telefoon zien. Het is een foto van Laura. Ik kijk geschrokken weer naar Nicole.
"W-wat? Hoe kom je hieraan?" Vraag ik zacht.
"Die stuurde Link ineens naar mij." Antwoord ze. Ik kijk nog een keer goed naar de foto, Laura staat hier in haar badkamer met alleen nog een onderbroek en bh aan, je kan haar ribben echt heel goed zien maar toch staat er bij dat ze dik is, sommige mensen he.. Ik zucht.
"We moeten er voor zorgen dat Laura deze foto niet ziet, anders is ze echt helemaal klaar met het leven denk ik." Zeg ik tegen Nicole. Ze knikt.
Ik kijk niet wetend wat te doen naar de grond als ik ineens word geknuffeld door Nicole, ik knuffel terug.
"Het komt wel goed." Fluisterd Nicole in mijn oor als ik zachtjes begin te snikken.
"Ik hoop het" Antwoord ik heel zachtjes en begin harder te huilen. Wanneer Nicole me loslaat veeg ik mijn tranen van mijn gezicht met de palm van mijn hand en kijk ik Nicole aan.
-
Toen Nicole weer weg was gegaan was ik naar de keuken gelopen om mijn drinken verder op te drinken omdat ik die had laten staan.
Wanneer ik mijn glas drinken op heb zet ik het glas in de vaatwasser en neem ik mijn eten mee naar boven om op te eten terwijl ik mijn huiswerk maak.
---
Ik schrik wakker van mijn telefoon. Als ik op mijn telefoon kijk om te zien waar ik wakker van werd zie ik dat de groep met Laura en Nicole helemaal ondergespamt is. Ik heb alle berichten even snel doorgelezen en antwoord snel, daarna doe ik mijn telefoon weer uit. Ik kijk naar mijn huiswerk en zie dat ik 2 woorden verder ben gekomen dan toen ik moest beginnen, daar ben ik dus nog lang mee bezig. Ik pak mijn telefoon weer en zet wat muziek op.
"HEY THIJSSIEEE" roept Ronald terwijl hij mijn kamer binnen komt 'rennen', ik schrik.
"Hey" Antwoord ik. Ik kijk op van mijn huiswerk en zie hem staan grijnzen. Ik kijk hem raar aan.
"Weet je nog welke dag het morgen is?" Vraagt hij, nog steeds met een grijns. Ik zit even na te denken maar besef me dan dat het morgen mijn verjaardag is.
"Uh ja.. Mijn verjaardag?" Zeg ik, bijna vragend. Hij klapt vrolijk in zijn handen omdat ik het geraden heb.
"JAA" Roept hij vrolijk door de kamer. "EN IK WIL DAT JE EEN LEUKE VERJAARDAG HEBT!!" schreeuwt hij verder.
"Kan het ook wat zachter? We zijn niet de enige die in deze straat wonen." Zeg ik geïrriteerd. Maar moet daarna toch ook lachen om zijn gedrag. Als ik me weer om wil draaien begint Ronald weer met praten.
"Ik ga het tegen iedereen vertellen ik bedoel het is je verjaardag die moet superleuk zijn!!" Zodra hij dat heeft gezegd kijk ik hem bang aan, hij weet natuurlijk niet dat Link, Timo en Jeremy echt supergemeen zijn tegen mij, Nicole en Laura dus hun dit niks boeit.
"Yeaaah," zeg ik sarcastisch. "Het hoeft niet hoor, ik bedoel niet iedereen vind het interessant dat zo'n persoon als ik jarig is" zeg ik, half lachend. Ronald kijkt me aan alsof ik net heb gezegd dat ik mijn verjaardag haat, wat ik eigenlijk ook een beetje doe omdat mensen me er dan extra mee gaan irriteren, maar oke.
"Ik wil je alleen maar een leuke verjaardag geven.." Zegt Ronald een beetje verdrietig. Zodra ik besef dat ik hem zojuist verdrietig heb gemaakt spring ik op van mijn bureaustoel en geef hem een knuffel.
"Hey het is niet zo bedoelt, ik vind het juist superlief dat je zo iets voor mijn verjaardag wil doen!" Zeg ik best vrolijk terwijl ik hem weer aankijk. Hij kijkt me weer hoopvol aan. "Als jij iets voor mijn verjaardag wil regelen of wat dan ook, laat ik je gang gaan. Ookal gaat het nu niet zo'n verassing meer worden maar he, ik weet nog niet wat hetgene wat je wil doen gaat worden!" Ga ik verder. Hij kijkt me steeds vrolijker aan en geeft mij dan weer een knuffel.
"Je krijgt je beste verjaardag ooit! Omdat het je 17e verjaardag is." Zegt hij met een grijns waardoor ik moet lachen. Wat hou ik op zulke momenten toch van Ronald, als je even vergeet dat hij om gaat met de mensen die mij het leven enorm kut maken. Maarja, soms is het leven gewoon niet zoals je wil.
------------------
YoDieYo :) 3e hoofdstukje alweer hahha, in ieder geval hoop ik dat je het een leuk hoofdstukje vond :D
Hope you liked it,
Xoxo Laura
1090 woorden
