Yanlış Zamanda Yanlış Yerde(Düzenleniyor)

Elveda

"Onun ölmesi mi benimle gelmek mi"dedi. Bense hiç tereddüt etmeden "Seninle gelmek"dedim. Ve arkamı dönüp tam vedalaşmaya gidecektim ki kolumdan tuttu "Sakın yanlış anlama bu seninle benim aramda değil benimle onun arasında sen sadece bir aracısın,sana hiç birşey yapmıyacağım."dedi. Ve kolumu serbest bıraktı. Hızlı adımlarla Nicholas'ın yanına gittim sandalyeye bağlı olduğu için önünde çömeldim ellerimle yüzünü çevreleyip ona güzel öpücük, beni her zaman hatırlaması için bir hatıra verdim. Bana baktığında gözlerinde ateşi, nefreti gördüm.Benden nefret mi ediyordu? Gözlerim yaşlandı, dudaklarım titremeye başladı. Son kez gitmeden önce onu yeniden öptüm ve o kısık titreyin sesimle ona son kelimelerimi sarfettim "inşallah beni unutursun ,acı çekmezsin. Ama birşeyi bil ki bunların hepsi senin için..." Hiç umursamadı gözlerinde bir duygu arasam bile bulamadım. Bana koca bir boşlukla hiçlikle bakıyordu. İşte o an kalbinin kırıldığını gerçeğiyle karşı karşıya kaldım. Arkamı döndüm ve kapıya doğru ilerledim. Bizi ayıracak olan o kapıdan çıkmadan duyduğum şeyle kahroldum artık herşey bitmişti. Çünkü o seni seviyorum ya da olamayacağını bile bile bir 'gitme' diyecek kadar acizdi. Sadece "UNUTUCAM" dedi. Sadece.....

-3 Yıl Sonra-

Aradan koca bir 3 yıl geçmişti. Ondan uzak bir 3 yıl. Şimdi yine aynı şehirdeydik. Çünkü o uzun zaman boyunca David bana iyi bakmış ve intikamını aldığını söylemişti,yani kısacası sözünü tutmuştu. Ama bunca zaman sonra beni tanır mı onu bile bilmiyorum. Çünkü o beni unıtucaktı değil mi? Onun ne yaptığını ne ettiğini hiç birşeyi bilmiyorum... Ama hala onu baştaki gibi deli gibi seviyorum ... Şimdilik ilk önce yapıcak şeylerim vardı. Mesela ilk olarak onu ilk tanıdığım o apartmandaki evime gitmek. Hemen yola çıktım ,kısa sürede oraya vardım. Hemen o günki gibi asansör olmadığına lanet ederek merdivenlerden çıktım. Fakat o zamankinden farklı olarak o burda değildi...Hemen eve girdim. Ve bilgisayarından müstakil ev ilanlarına baktım ,bu apartmandan buradan onu bana hatırlatacak herşeyden uzaklaşmalıydım. Hemen kendime bir ev buldum iki katlı havuzlu tatlı bir evdi tam bana göreydi. Hemen sahibile konuşup satın aldım ve ondan sonra da eşyalarımı taşımaları için internetten güvenilir bir yer buldum. Hemen geliceklerini söylediler ,ben bu süre zarfında kıyafetlerimi bavullara yerleştirdim ve ortama çeki düzen verdim .Çok geçmeden geldiler ve bana yarına kadar biter dediler. Bende kalıcak başka yerim olmadığı için otelde kalmaya karar verdim.Hemen güzel ama gözlerden uzak bir otel buldum. Rezarvasyon yapıp eşyalarımı odaya koydum. Bara gitmeye karar verdim, bu yüzden deri siyah bir elbise giyip babamın lazım olur diye aldırdığı Range Rover'ıma yani otoparka doğru yola çıktım. Arabam bindiğimde bir şeyi farkettim. çalıştığım bar ve arada Nicholas'la gittiğimiz bar dışında bir yer bilmiyordum.Bu iki seçenek arasından kararımı verdim ve yola koyuldum. Vardığımda arabamı girişi yakın biryere park ettim. İçeri girdim ve barmenin önündeki tezgahın oradaki bir sandalyeye oturdum. Kendi çok ağır olmayan birşeyler sipariş ettim.Hemen verdi.Elime aldım ve içerken etrafa bakmaya başladım ama gördüğüm manzara karşısında dona kaldım,kalbim parçalandı. Artık bir karar vermiştim. ' Hayatımda Nicholas diye biri yok!'.