Η αμηχανια ηταν διάχυτη στο δωματιο. Εγω καθομουν στην ακρη του κρεβατιου μου οσο ο Carter καθοταν στην καρεκλα του θρανιου κοιταζοντας προσεκτικα καθε αντικειμενο μεσα στο δωματιο.
"Οποτε... Τι κανουμε;" ρωτάω προσπαθωντας να σπασω την ησυχια.
"Περιμενουμε μεχρι οι κολλητουλες κατω να τελειωσουν την κουβεντα"
"Αυτο θα παρει αρκετη ωρα"
"Γιατι;"
Τον κοιταω με μια duh εκφραση εξηγωντας του οτι οταν δυο κολλητες εχουν να μιλησουν απο κοντα γυρω στα δυο χρονια ή και παραπανω δύσκολα τις ξεκολλας.
Εξου και το κολλητες... Duh!
"Γιατι με απεχθανεσαι τοσο;" ρωταει στο ακυρο σπαζοντας για αλλη μια φορα την ησυχια που επικρατουσε.
"Κοίταξε, δεν συνηθιζω να κανω παρεα με ατομα που με θεωρουν βαρετη και θα προτιμουσαν να ευνουχιστουν παρα να περασουν χρονο μαζι μου..." απαντάω κρατώντας ουδέτερο ύφος.
"Μα εκεινη την στιγμη ησουν βαρετη... Δεν μπορουσες απλα να με αφησεις να φυγω και να πούμε οτι μου εκανες την ξεναγηση;"
Ναι αυτο θα ηταν λογικο αλλα αν το μαθαινε κανεις θα εβρισκα τον μπελα μου.
"Κοιτα, ηταν η τιμωρια μου ενταξει; Που σημαινει οτι αν δεν την εκανα θα ημουν μπλεγμενη χειροτερα και δεν ειχα ορεξη να περασω αλλο χρονο με τον ηλιθιο Ross. Εσυ εισαι ο καινουριος οποτε θα σε δικαιολογούσαν τις πρωτες δυο τρεις φορες"
"Δεν συμπαθεις τον Ross εε;"
"Ειναι ενα σκουλικι της κολασεως που ανυπομονω να ταισω στα ψαρια μολις αποφοιτησω" λεω και γελαει.
Το γέλιο του ειναι υπεροχο!
"Ευχαριστω"
Το ειπα δυνατα αυτο!;
"Σορρυ καποιες φορες σκέφτομαι φωναχτα" και η Victoria μολις εγινε πιο κοκκινη κι απο βυσσινο βουτηγμενο σε παντζαροχυμο.
"Χαιρομαι που σε επηρεαζω" λεει με ενα στραβο χαμογελο.
Ω θα στο βγαλω απ'την μαπα σου αυτο το χαμογελο.
"Ναι απο την μερα που ηρθες ειναι λες και με κολλησες ηλιθιότητα"
Ουοου!! 1-0
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
The Newcomer | ✔
Teen Fiction"Παρατα με ησυχο επιτελους! Δεν ζητησα να μου κανει κανενας 'ενημερωτικη ξεναγηση', και ακομα κι αν ζητουσα δεν θα ησουν εσυ!! Εισαι τοσο βαρετη που πεθαινω!!" "Ουτε εγω θελω να ειμαι εδω ηλιθιε!! Αλλα ειτε το θες ειτε οχι κολλησες μαζι μου!!" Προχ...
