Black Vs. Red

Treinta y otcho

BLACK VS RED
CHAPTER 38

I sneak in my Mom and Dad's room para maghanap ng t-shirt para kay Daniel. How could he showed up here ng ganitong oras para lang kausapin ako, may ibang araw pa naman. Sana nagpalipas muna siya ng araw o ulan. Its possible of him to get sick after being under that rain.

"Hanggang ngayon matigas parin ang ulo mo." I said pagkapasok ko ng kwarto atsaka kinandado ito.

I was about to hand him his t-shirt nang makita ko kung anong pinapakialaman niya. Agad akong lumapit sa kanya at agad hinarangan ang mga nakakalat. Alam ko na pulang-pula na ang pisnge ko kayo dahil sa kahihiyan pero hindi ko ito ininda.

My bras and underwears are all on my bed. Idadag mo pang magulo ang ayos ng kama ko, hindi ko ito napansin kanina because sanay naman akong pakalat-kalat ito.

"Your boyfriend may find this a major turn off. He's a neat freak, you know?" aniya na kinasimangot ko.

Mahina siyang natawa.

"Hindi kapa nakakapasok sa kwarto ko no? Not even in my dorm." he added.

I handed him Dad's shirt. Hindi pa ito nagagamit dahil nakapasok pa ito sa plastic, it's a good thing na sobra-sobra ang damit ni Daddy.

"Why would I? Ano namang gagawin ko roon? Ipagmamayabang mo ba ang malinis mong kwarto compared to mine na parang bodega?"

"Bodega ba 'to? Kala ko kulungan ng aso---" I cut him off sa paraan na pagsiko sa sikmura niya.

"Bastos! Lumayas ka sa pamamahay ko. Doon kana sa Justice mo, mas bagay kayo. I'm fine with Jon, mabait naman sya and he still have feelings for me." inirapan ko siya sa irita.

I was only kidding pero mukhang sineryoso nya ang sinabi ko. Halos lumukot ang mukha niya tulad ng isang papel thats was crumpled for being pissed. Sinuot niya ang t-shirt habang matalim akong tinitignan.

That would not work on me, Mister. Everyone will be intimidated with those cold stares, it will fuck the sht out of them but so much for ignoring him for a month at wala akong napala kung 'di masaktan ng paulit-ulit.

Kabisado ko na ang tingin na ganyan. Immune na ako. Gagana iyan sa lahat maliban sa akin.

"I would not let that happened. If I could lock you up in this messy room of yours just to keep that Jon away from you then I'll do that. No regrets just stay away from that bastard." madiin niyang sabi at ipinalibot niya ang kanyang mga kamay sa aking bewang.

Halos mangatog ang aking binti when he did that stunt. How I missed him doing that. Tulad ng dati ay wala paring pagbabago, tulad ng dati ay nararamdaman ko parin ang malakas na kalabog ng puso ko no more how big or small his stunt is. I miss him so much.

"If you want me to stay away from Jon then stay away from Justice. Ano ba kayo? Seriously? You told me you have been faithful to me but Justice is always around you. Pagmay Justice may Daniel, pagmay Daniel may Justice." pinanlakihan ko siya ng mata habang nakatingala sa kanya.

Humigpit ang hawak niya sa akin at hinarap niya ako sa kanya.

"Don't ever doubt my loyalty to you. Alam mo na sa ating dalawa ay kaya kong isakripisyo ang lahat para sayo. Kahit na ang pride ko! Kahit ang buhay ko." he said the last part in the most sincere way.

His piercing eyes bore to me, I don't think he knows how easy it is to fall into the ocean that is his eyes.

Walang lumabas na kahit anong salita sa bibig ko. Ang tangi ko lang nagawa ay mapalunok. Its true. He can do everything for me while I can't risk anything for him.