-Hoofdstuk 5

681 27 1
                                    

•Josh' POV•

Ze neemt een slok van haar drinken, 'waarom vertel je niet gewoon wat er is?'
'Dat is het probleem juist! Er is niets!' glimlach ik.
'Hoe bedoel je, "er is niets!"? Als jij aan mensen kan zien of ze ergen mee zitten, kan ik dat toch ook?' zegt ze en ze zet haar glas op de grond terwijl ze die van mijn juist van de grond pakt.
Ze duwt het glas in mijn handen, 'hier, je moet goed drinken. Dan gaat de hoofdpijn weg,' ze geeft me een knipoog en werpt me nog een korte glimlach toe.
Ik grinnik en zet het glas weer neer.
'He! Op drinken! Dat is goed voor je, toch? Of heb je me soms voorgelogen? Als dat zo is, dan ga je dr aan, jochie! En nog wat, ik zoen dan nooit meer met je in films,' zegt ze zo sirrieus mogelijk en geeft me een por in mijn zij.
'En in het echt...?' grap ik.
'O, in het echt... tja... In het echt ga ik je helemaal onder zoenen!' lacht ze en tuit haar lippen terwijl ze allemaal zoen geluidjes maakt.
O Jen. Wat ben je toch ook een gek meisje... Denk ik.
Ik zet mijn glas neer en begin haar te kietelen. Ze begint te lachen en heel gek om zich heen te slaan, 'Josh stop! Joshy!'
Ik grinnik en knijp haar in haar wang, 'goed, ik stop.'
We kijken elkaar diep in de ogen aan en schieten gelijk weer in de lach.
Als we uitgelachen zijn gaat Jen even naar de wc en neem ik een slok van mijn drinken. Hoe kan het toch steeds dat ik Jen gewoon niet durft te vragen wat ze voor me voelt? Is het misschien dat ze zo makkelijk dingen zegt zoals: "in het echt... ga je helemaal onder zoenen!"
Of zou dat het niet zijn?
'En, helpt het drinken al?' glimlacht Jennifer die weer in de stoel naast me komt zitten.

•Jen's POV•

Ik ga weer in de stoel naast hem zitten.
Hij glimlacht, 'als ik nee zeg dat zoen je me nooit meer in de Hunger Games films maar dan ga je me nu helemaal onder zoenen en als ik ja zeg dan is het gewoon normaal dus ehm... ik weet het nog niet,' glimlacht hij.
Ik glimlach terug en wrijf over zijn haar, 'gekkie!'
Opeens komt er een koude wind langs en loopt er een koude rilling over mijn lichaam.
'O, je hebt het koud!' zegt Josh, 'hier een handdoek.' Hij legt een handdoek over mijn schouders en wrijft met zijn handen me warm.
Ik bloos. Wat is Josh toch lief. Echt een schatje... Ik zou zo graag willen weten of hij me leuk vind en als dat zo is, is Joshifer zeker weten echt!

I have loved you all the time | JoshiferWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu