Save Me From Hell

Hoofdstuk 11

We komen aan bij Elton en Corey's auto staat er ook al.

Ik stap uit en een golf van energie door me heen, alsof ik zojuist opgeladen ben met een batterij. Het is een vreemd gevoel, dit soort energie heb ik nog nooit gehad.

Wanneer we voor de deur staan zwaait Elton de deur open. Corey staat hoofdschuddend naar ons te kijken waardoor ik Sam met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. Hij keek mij ook aan met een vragende blik.

'Kom binnen, en trek je niets aan van deze bangerik. Ik wed dat jullie dit wel durven' hij trekt ons mee naar de keuken. 'Jongens, dit is geen goed idee' zegt Corey nog. 'Wat bedoel je' ik draai me naar hem om, zweet loopt van zijn voorhoofd en zijn ogen zijn wijd open.

'Komen jullie nog' roept Elton, waardoor Corey zijn mond weer toeklapt en naast Sam gaat staan. Ik blijf even verwart staan maar ga dan toch ook naast Sam staan. 'Dus' begint Elton, hij haalt een kaart boven van een groot pretpark. 'Ik heb de kijkers beloofd op een video van bijna een maand geleden dat als ik de 100.000 likes haal ik naar een plek zou gaan dat de kijkers mij en jullie het liefste zien doen. En guess what, ik heb het gehaald!' Roept hij. Hij springt even op en neer en kijkt dan naar ons. Ik zet een klein lachje op en Sam juicht. 'Wauw, nonkel Elton wordt beroemd!' Hij geeft mij een klein zetje zodat ik ook mee zou gaan applaudisseren.

'Dank u dank u' zegt hij hij maakt een veel te diepe buiging en gaat dan weer recht staan. 'De kijkers hebben dus besloten dat we naar een pretpark zouden gaan' we kijken allemaal. 'Klinkt goed' zegt Sam met een lach op zijn gezicht. 'Wel, dat dacht ik ook totdat ik de naam van het park opzocht' hij kijkt ons even met een speelse grijns aan zodat ik mijn wenkbrauwen frons. 'Jullie kennen het Avina park? Toch?' We schudden alledrie onze hoofden. 'Wel, het is al 3 jaar gesloten. De attracties zijn veroudert en sommige zeggen dat het bezeten is' de laatste woorden fluistert hij, zodat het nog enger zou klinken.

Mijn hart slaat een tel over, dit kan hij niet menen. 'Je maakt een grapje toch?' Vraagt Sam, terwijl hij naar mij kijkt. 'Nope, het is echt' zegt hij.
'Je hebt nog niets vertelt over je ''verrassing'' ' zegt Corey hoofdschuddend. 'Oh ja, thanks buddy' hij haalt een grote plastic zak tevoorschijn en de energie stroomt weer door mijn aderen. 'Wat is dit' vraag ik, bloedserieus. 'Tada..' zegt hij en hij neemt een doos uit de zak. Ik lees de letters en kijk naar de tekening. Dan stap ik een stap achteruit. Dit meent hij niet.

'Alles oke Colby?' Vraagt Elton. Ik schud mijn hoofd. 'Neen, we gaan dit niet doen, niet vandaag, niet morgen, nooit!' Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Ik denk niet dat dat zo'n goed idee is Elton' zegt Sam.

'Het is al te laat. Ik heb het de kijkers al laten weten via twitter en Instagram' ik ga met een hand door mijn haar, dit kan niet echt zijn. Ik voel de energie zo door mijn aderen stromen en ik voel hoe het brandende gevoel weer bovenkomt. 'Kom we gaan' zegt hij dan. Hij neemt de autosleutels en vertrekt naar de garage. Corey geeft ons een laatste blik en gaat dan ook achter Elton aan. Sam kijkt me bezorgt aan en volgt dan Corey, en ik blijf daar alleen staan, niet-wetend wat te doen. Dan stap ik ook richting de garage.

-----------------------------

We Zaten in de auto van Elton. Corey zat van voor Naast Elton en Sam & ik zaten vanachter. Elton en Corey waren in een discussie over wat we straks zouden doen dus alles wat Sam en ik deden was meeluisteren en naar buiten kijken. We reden voorbij verlaten huizen en bossen, het pretpark was namelijk al 3 jaar verlaten omdat er ooit een ongeluk gebeurt is. De energie bleef maar komen en de hoofdpijn werd met de minuut erger.

'We gaan ons goed kunnen amuseren straks' zegt ''de stem'' weer. ''Wat bedoel je?'' ''Alsof je het nog niet weet, ....niet voelt...'' ik slik luidop waardoor Sam opkijkt. 'Alles oke Colby?' 'Euh.. ja t-tuurlijk' stotter ik. Sam knikt maar ik weet dat hij niet overtuigt is. 'Arme Sam, nu staat hij nog aan jouw kant... wat zou er gebeuren als...'' het is even stil. ''Als wat?'' 'Ach laat maar, dan is het geen verrassing meer'' zegt hij nog, en dan is hij weg. Het rare gevoel wanneer hij aanwezig is is weg. Gefrustreerd duw ik mijn handen tegen mijn slaap, in de hoop nog een antwoord te krijgen. 'Wat bedoel je? Wat ga je doen met Sam?' Vraag ik nog maar weer krijg ik geen antwoord.

'Gaat het Colby?' Vraagt Sam opnieuw en legt een hand op mijn schouder. 'Stop de auto' fluister ik. Elton draait zich even om 'wat?' Ik kijk op en kijk hem recht in de ogen 'stop deze fucking auto' roep ik en duw Sam zijn hand weg. Het moment wanneer de auto stopt spring ik eruit en loop tot aan de bosrand. Dan val ik op mijn knieën, handen nog steeds tegen mijn slaap. 'Alsjeblieft zeg wat je van plan bent' niets... woede borrelt zich in me op. 'Antwoord' roep ik nu, luidop. Het gevoel komt weer en ik hoor de stem zuchten. ' man, jij bent ook niet een van de gemakkelijkste. Wel, als je het toch zo graag wilt weten....ik ben van plan je geluk en je leven af te nemen. En raad eens, Sam is je beste vriend... ik moet niet meer zeggen want ik denk dat je het nu zelf al weet. En laat me nu met rust, IK ben degene die JOU moet lastigvallen, niet omgekeerd' dan is hij weer weg. Tranen verlaten mijn ooghoeken, steeds sneller en sneller. Ik voel een hand op mijn schouder. 'Colby, alles komt goed' fluistert Sam in mijn oor. Arme Sam, alleen ik weet sta er zal gebeuren, maar ik KAN het hem niet vertellen, hij zal bang van me zijn. 'Kom' zegt hij dan. Hij trekt aan mijn arm zodat ik rechtop kon staan. Beschaamd omdat ik zojuist letterlijk tegen ''niemand'' gepraat heb droog ik mijn wangen met mijn mouw.

Dan loop ik achter Sam de auto in. Elton en corey kijken me aan met een klein lachje. Ik lach terug en kijk dan naar buiten. Die rit heb ik tegen niemand iets meer gezegd, tegen niemand niet.

Tadaaa... weer een nieuw hoofdstuk!!!!
Ik hoop dat jullie het leuk vonden..

So.... see yah soon 💖