Sapık Üvey Kardeşim || Justin Bieber

1.15/İtiraf

(Dylan'ın Gözünden,)

Aniden bastıran yağmurun etkisiyle su damlaları hızla pencereme çarpıp aşağıya süzüldü. Justin'in Yovanna'yla konuşmalarını daha öncede duymuştum, ona güvenmemem gerektiğini de biliyordum ama bazı şeylerin kontrolünü kaybetmiştim.

Yorganıma daha sıkı sarılıp pencereye sırtımı döndüm, yağmurlu havalardan hoşlanmıyorum.

Yovanna neden bu gece kumsala gelmişti, gelişi gerçekten benimle mi ilgiliydi?

Sıkıntıyla iç çektiğimde gözlerimi kapattım, annemin saçlarımı okşarken 'her şey düzelecek,' demesine ihtiyacım vardı.

Yağmur şiddetlendiğinde yorganımı başıma çekip alt dudağımı dişlerimin arasında ezdim.

Ne olmasını bekliyordum, Justin'den uzak durmam için evrenin daha kaç uyarı göndermesi gerekiyordu?

Öfkeyle yorganımı tekmeleyip tavana döndüm.

Karşılaştığımız ilk andan itibaren onun sorun olduğunu biliyordum. Yapmam gereken tek şey bu geceyle birlikte Justin konusunu da bitirmekti.

Hep söylediği gibi kardeş değildik, hayatımda bir yere sahip olmasına gerek yoktu.

O sadece Pattie'nin oğluydu ve öylede kalmalıydı.

(Justin'in Gözünden,)

Frank öfkeyle beni izliyordu, "Bunların hepsi lanet kız kardeşin içindi değil mi?"

Geniş salonun içinde volta atıp ellerimi ceplerime sıkıştırdım.

"O, kardeşim değil."

"Her şey plana uygun gittiği sürece bu konuyla ilgilenmeyeceğim," tehditkâr bir şekilde işaret parmağını bana doğru salladı "Bu senin sorunun Bieber."

Joey, salona girdiğinde kendini deri koltuğun üzerine bırakıp ayaklarını masaya uzattı.

"Ne durumda?" Depo katında bağlı olan Yovanna'yı ima ettim.

Sahildeki konuşmamızdan sonra çocuklar onun arkadaşlarıyla ilgilenirken, kızı şüphelendirmeden eve çekmem zor olmamıştı. Yovanna, bu eve birçok kez benimle birlikte gelmişti ve düşüneceği en son şey onu kaçırmam olurdu.

"İşinin bittiğini söylüyor," yüzündeki koca gülümsemeyle bana baktı "seni fena becereceğini söyledi."

"Benim silahımla beni vuracağını mı düşünüyor?" Başımı geriye yaslayıp güldüm.

Bill masadan kalkıp mutfağa yönelirken bize kısa bir bakış attı, "Pedro kardeşini kaçırdığını öğrendiğinde delirecek."

"Bende bunu istiyorum," çalan telefonumu elime almadan önce odadaki tüm yüzleri inceledim.

Yovanna'yı kaçırırken Pedroyu kızdırmak planlanmış bir seçenekti ama bizim aksimize ona seçenekler sunmamıştık, istediğimizi yapmak zorunda kalacaktı.

Frank kuru öksürükle dikkatleri üzerine topladı, "Pedro'ya kim haber verecek?"

"Mikael," salonun diğer ucunda içkisini yudumlayan kızıl adamı işaret edip cebimden çıkardığım telefonumu kontrol ettim.

Arayan Tyler'dı.

Salondan dışarı çıktım ve merdiven basamaklarına ilerlerken aramayı yanıtladım.

"Evet?" merakla sordum.

"Onu eve bıraktım," cümlesini yarıda kestiğinde kaşlarım çatıldı.