The Hidden Sacrifice

Kabanata 12

Rafael's POV,

Habang nakikinig ako sa mga tinuturo ni prof biglang

"Excuse me!" Pagkuha nito sa atensyon namin kaya naman nacurious kami kung sino iyon.

"Ano iyon iho?" Tanong ng aming professor.

"Dito ho ba ang room ng ******?" Usisa nito.

Teka! Parang pamilyar yung boses na yun ah, di ko lang talaga matandaan kung sino.

"Oo iho, bakit?" Tanong ni prof

"Dito po kasi ang magiging room ko para sa sub na ito." Sagot naman nito

"Ahhh, ikaw ba yung sinasabe nilang transferee?" 

F*ck, baka maging kaklase ko si g*go sa sub na to! Takte! Act normal na lang 'di bale.

"Ah opo." Sagot nito.

"Pumasok ka na at doon ka umupo sa tabi ni Mr. Aragon."

"Ok po."

Pagkapasok nya, t*ngna sya nga. Worst, katabi ko pa sya. 

Destiny is really playful huh? F*ck,bat kasi walang upuan dito?

"Btw. Iho, pumunta ka rito sa harapan at ipakilala mo ang iyong sarili." Pagaanyaya ni prof rito

Tumayo na ito at agad ng pumunta sa harap para ipakilala ang sarili niya.

"Good Morning! Ako si Ashton Brian Villa, 20 years old. Ang hobbies ko ay magpatugtog ng musical instruments, magsulat ng tula, kumanta, sumayaw at iba pa."

Arrogant and platic!

Pagkatapos niya magsalita, rinig na rinig ko ang hiyaw ng mga girls, malamang kinikilig yang mga yan. 

Bago ito umupo, tumingin pa ito sa akin habang nakangiti.  

Jeez! Is he annoying me?

Itinuon ko na lang pansin ko sa itinuturo ng prof until

"Please get a whole yellow paper and we will have a 40 item examination regarding the topic we had discussed today." Utos nito sa amin.

Kumuha na ako ng papel na gagamitin at ballpen ng biglang nagsalita si ugok.

"Dude pahingi naman isa." 

Kumuha ako ng isa at padabog na binigay to sa kanya.

"Tsss, yaman yaman di makabili. Napakakuripot." Bulong ko sa sarili ko

"Ha?" Sagot nito pero di ko na lang siya pinansin at nakinig na sa mga tanong.

Pagkatapos namin iwasto ang pagsusulit. As what I expected, I got perfect kaya agad ko na itong pinasa.

*after 2 more subjects*
It's my vacant time so I quickly arranged my things and went directly to the room of Iron.

"Iron, bilisan mo nagugutom na ako lintik." Sigaw ko rito

"Oo na."

Nagtungo na kami sa cafeteria and  agad kaming naghanap ng table namin at luckily, may isa pang bakante. Pinaorder ko na kasi Iron ng kakainin namin. Nang nakarating na siya, agad kaming kumain at sinimulan ko ng ikwento ang nangyari kanina.

"Totoo nga na dito na magaaral si tukmol."

"We? Nakita mo? Saan?"

"Bago ako pumunta ng first class ko, nakita ko siyang inaayos anng mga papeles nito sa office."

"At isa pa, kaklase ko pa sya sa 3 subject lintek. Nanghingi pa ng papel sakin. Yaman yaman pero walang pambili. Puro sa babae niya lang ata parang ikaw." Sabi ko at agad naman siyang napatingin sa akin.

"Bat naman ako nadamay?" Sabi nito

"Eh, nakita kita kanina bumibreezy move at humohokage ka sa babae mo."

"Tss, wala yun. Napaka dali lang kaya yu---" hindi na natuloy ang sasabihin ni Iron.

"Pwede makishare?" Tanong ng isang lalaki, ang tukmol na si Ashton.

"Bakit dito pa? Can't you see, madami pang available seats oh." Bara ni Iron, pero nakita niyang occupied na lahat kaya medyo napahiya.

"Eh wala ng bakante eh. Dito lang ang may isang space." Pangungulit nito

Bigla na lang itong umupo sa amin ng hindi pa namin inaaprubahan.

Habang kumakain kami, tahimik lang kami at walang nagsasalita hanggang sa nagparinig si Iron.

"Kuya, amoy plastik. T*ngna ambaho dude."

"May nagsisiga sa likod ng unibersidad na 'to at puro plastic yun." Gatong ko

Aalis na sana kami ni Iron nang bigla itong nagsalita.

"Wala kayong alam sa nangyari o nangyayari."

"Anong wala?" Sagot ko

"Ang pambubugbog mo samin noon kasama ang mga barkada mo? Hindi mo alam ang nangyari sa amin noon?" Sagot naman ni Irom

"Napakaplastik mo Ashton, pinagkatiwalaan ka namin pero sinira mo lang. Napakaback stabber mo." Nang umalis na kami, may narinig kaming bulong galing sa kanya pero binaliwala namin iyon at dumiretso na sa aming klase.

Ashton's POV,

Hindi nila alam nag nangyari noon kaya ganyan sila kagalit sa kin. Ganyan sila makajudge. Well, di ko naman sila masisisi kasi ginawa ko lang iyon dahil may nag-utos sa akin. Nakakakonsensya, sana kung 'di umepal ang taong yun, matalik na magkaibigan kami hanggang ngayon. Wala eh, di na natin maibabalik ang panahon. Totoo nga na nasa huli ang pagsisisi, pero kung alam mong nagdusa at nagsisi ka na, you can make things possible again.

Hahanap na lang ako ng tiyempo para sabihin sa kanila kung ano ang totoo.

Ubusin ko na nga tong pagkain ko baka mahuli pa ako sa klase.

Habang palabas ako ng cafeteria, pansin ko na ang daming nakatingin sa akin. Dinedma ko na lang ito.

Mabuti naman at hindi ko na kaklase ang isa sa kanila hanggang uwian. Pero si Rafael, kaklase ko sa 3 subject. Hayaan na lang natin.

Dumiretso na ako sa aking klase at nakinig na sa mga itinuturo sa amin habang may mga matang nakatingin habang sila'y kinikilig.

Iron's POV,

Nang umalis na kami sa canteen, pumunta na kami sa sari-sarili naming klase. Bago kami maghiwalay ni kuya, napansin ko na nanigas si kuya sa kinatatayuan niya at biglang namutla ang kanyang mukha pro, ipinagsawalang bahala ko na lang ito at pumunta na sa next class ko.

Habang naglalakad ako, iniisip ko yung sinabi ni Ashton kanina na hindi namin alam. Nacurious tuloy ako.

Nang nakarating na ko sa room namin. As what I expected, ang dami na namang nahumaling sa kagwapuhan ko.

Rafael's POV,

While we're heading to our classes, biglang akong nanigas kasi sumakit na naman ang likod ko pero nagact normal na lang ako, buti na lang at walang nakapansin.

Nang matapos na ang school hours, agad kaming umuwi ni Iron para makapagpahinga na kami.