My Unforgettable Memories of You

Torn between Two 💋

Chapter 8

(Ivan and/or Troy)

"Hey! I've seen you"

"Seen me where?"

"I saw you with this blonde woman, a model, I guess and you went inside a fine dining restaurant yesterday afternoon" pumipiyok niyang sabi habang nakaupo sa drawing room kung saan pumasok si Troy. Humalik ito sa kanyang sentido habang kinakalas ang neck tie.

He doesn't budge.

He does not deny either.

She flipped the pages of the magazines she's holding. Matapos nitong halikan siya, he stole towards the grand staircase.

"Troy....." parang nagmamaka-awa niyang sambit sa pangalan nito. He stopped. Nasa kalagitnaan ito ng hagdan nakatayo, habang hinuhubad ang coat. Naiiyak na naman siya sa inis.

"Kit.... You are doing it again" sabi nito habang hinihilot nito ang nosebridge. 

"I told you even before, walang ibang babae. Magsasabi naman ako kung meron. Please be sport. Stop nagging" pagod na pagod nitong sabi sa kanya mula sa itaas ng hagdan at nagpatuloy na sa pag-akyat.

Kumawala ang kanina pa niya pinipigil na iyak. Tahimik siyang humikbi sa isang deep chair sa loob ng drawing room.

Ilang taon ko na ba itong ginagawa? Ilang taon na ba akong nagpipigil sa sarili? Ilang taon na akong naghihintay sa kanya? Kahit siguro maghubad ako sa harap niya ay hindi niya ako papansinin.

Napaiyak siyang lalo sa naisip.

I am really stepping down to the lowest level. It is not his fault though, na hindi niya ako kayang mahalin. Matagal na naman niya akong pinrangka na hindi kami pwede talaga. I really need to accept that I am defeated in my own game. He does not play along with me in the first place. It is one-sided! Naging polite lang siguro siya sa pagtanggi kahit siguro hindi na niya ako matantiya, na hindi ako dapat masaktan dahil anak ako ng taong nagbihis, nagpa-aral at nagpakain sa kanya. Gosh.....hanggang kailan ako hindi makaintindi? Hanggang kailan ako magpapakababa sa sarili kong kagagahan?

Kinaumagahan, maaga akong nag breakfast. Kape lang at pancakes, sakto na. Mas napaaga ako sa pagbaba dahil halatang hindi pa bumaba sina daddy at Troy.
Alam ko, kasi hindi ko pa naaamoy ang pabango niya sa buong first floor. His scent will linger once he's down. The centralized AC will conquer the scent and it will linger.

Why not? His perfume is expensive.

I will drive my own car today. Hindi na ako sasabay kay Troy. Well, this will be my starting point in moving on from this wishbone I had for so many years.

This is me with my concession.

I saw some drizzles in the windshield. Mukhang umaayon ang panahon sa nararamdaman ko.

What I'm feeling is full of shit.
When he will dump me indirectly, that would be a double shit!

"Wala sa mood ang Consultant natin oh!" anito habang tinitingnan ang opisina ni Kit sa malayo.

"Bakit kaba andito? Bumalik ka nga sa opisina mo! Review all the proposals and we will brainstorm later! Bilis na..." pagpapalayas niya sa assistant head. Umalis naman ito agad sa opisina niya. Nagngising aso pa si Bench bago isarado ang glass door.

He dialed her line.

"Hello? Goodmorning ME department, how may I help you"

"Hi! Good morning! I cannot believe with your opening spiel"