The Girls' Rules [UNDER CONSTRUCTION]

Part 32

Sembreak hits me like a truck. Sembreak naaaaaaaaaaa~•~

Beware: may contain typographical errors. Unedited.

Read•~

--

Yumi

Sitting like a boss, namimiss ko na sa Japan. Kung pwede lang na bumalik na ko doon, ginawa ko na. Matagal na rin simula ng makita ko sila, I mean, yung mga nakasama ko sa province, naging busy ako sa buhay ko. The only reason why I'm here is for a fucking mission.

Kung hindi lang sana nila pinakealaman ang mga ginagawa ko edi walang namatay, walang nasaktan. Inikot ko ang office chair ko at nakipaglaro sa sarili ko.

No boyfriend allowed, no flirting, no friends, just pure business. Ang bata bata ko pa para sa mga ganito, anong magagawa ko? Ito ang kinamulatan kong mundo.

Kill or Die? Your choice.

"Nakikinig ka ba?" napalayo ako sa cellphone ko ng sumigaw ang ama ko. "Iie otosan, ang boring ng buhay ko dito. Ang killjoy mo kasi!"

"You should not lose track of your mission young lady. Ilang beses na ba nating pinag-usapan to? You should be heading on the police station now, Client Lee's there. Seohyun's in the verge of giving birth" voice laced with threat. Ganyan naman siya lagi pag business ang usapan. Napakaseryoso. Walang anak anak sa trabaho. Napanguso ako ng kaunti, ang sungit eh.

Teka wait, 

Ano daw? Police station? Mr. Lee? Seohyun nee-chan? Giving birth?!

"Seryoso ba?!" nilingon ako ni Yimka at Kyla na may kagat-kagat pang straw sa bibig. San galing yung frappe nila? Kainggit, may nginangata sila.

Binabaan ako ng aking ama ng tawag, ibig sabihin daw oo.

Tumayo na ako at medyo gumewang ako dahil galing ako sa pag-ikot. God, gusto ko na patayin yung nanay nila para matigil na tong mga problemang dala nila sakin. Ako yung napeperwisyo eh. Pwede bang ganun na lang?

"Aalis tayo. Yimka, pumunta ka ng police station, isesend ko sayo yung address pagdating ng message ni amang hari." tinuro ko si Yimka ay sinenyasan na lumabas na sya ng silid at simulan na ang trabaho niya. Pero bago yun, syempre ang mga necessities ay hindi dapat kalimutan.

Bago ako makapagsalita ulit para utusan ang kapatid ko ay tumunog ang phone ko. Just in time. Nilalaman ng text message ang lahat ng impormasyong kaylangan ko. Mabilis kong binigay kay Yimka ang address.

"Ikaw, pupunta ka sa bahay ng mga lalake, tingnan mo kung anong pag-uusapan nila at kung sino yung pumunta dun, antayin na lang ang address, isesend ko rin agad. Sa ospital na ako dederetso."

Kinuha ko ang motor ko sa basement ng kompanya ni ama at humarurot na.

Jusko kung wala lang akong pakealam sakanila. Jusko talaga. Ayoko na lang magsalita.

--

Nagbago ang isip ni Taeyeon nee-chan. Hindi niya na daw papupuntahin si Sehun nii-san sa ospital. Anong meron sa ospital nee-chan?

Binasa ko ang message ni fated at dali-daling nag-reply. Mukha akong tanga dito sa likod ng mga oxygen tank ng kwarto ni Seohyun nee-chan. Inakyat ko yung bintana nito. Buti na lang at nasa ground floor ang emergency room.

Nee-chan, patay na si Client Lee. Nagwala si Mrs. Seo kanina sa loob ng presinto, hindi napigilan, namaril. Dalawang pulis ang sugatan, tapos yung mga nanay nila, may tama ng baril.

Fuck my life. Binasa ko rin ang text ng pinsan ko sakin. Nakakainis, mapapamura ka na lang sa inis. Bwisit! Siya lang talaga yung problema ko!

Patayin mo na rin kaya sya? Pag sinakmal ka, depensahan mo na lang. Safety first, anddddd be clean.