Bu Masal'ı Yaşamak İstiyorum

Bu Masal'ı Yaşamak İstiyorum / 18

Finale son 2 bölüm....

"Yiğit, aslında bir koruma değil."

Duyduğum cümleyle istemsiz bir şekilde kaşlarım çatıldı. Koruma değil demekte ne demekti? Bu adam bir aya yakın boyunca her gün benim korumam olarak yanımda gezmişti. Ayrıca onu işe alan babamdı.

"Yani aslında tabi ki koruma ama aynı zamanda da değil." kafam iyice karışırken nefesimi dışarı üfledim. "Esin ne diyorsun sen? Anlamıyorum hiçbir şey!" oda benim gibi nefesini dışarı üfledi.

İfadesinden sıkıntısı belli oluyordu. Sanki söyleyeceklerini söylemekte zorlanıyormuş gibi bir hali vardı.

"Bak, Masal. Şimdi sana her şeyi en başındam tek tek anlatacağım. Ben bitirene kadar asla konuşma ve bu sana söyleyeceklerimi asla ama bak asla kimseye söyleyemezsin. Hatta Yiğit'e bildiğini asla belli etmemelisin. Gerçi bir daha nerde karşılaşırsınız orası da meçhul ama olsun genede."

Esin her geçen saniye kafamı karıştırmakla birlikte merak duygumuda kabartıyordu. Söyledikleri kulağıma o kadar anlamsız geliyordu ki.

Derin bir nefes alarak tuttuğu ellerimi bıraktı ve yatakta biraz daha yerleşerek iyice bana döndü.

"Biliyorsun, ben 3 farklı dövüş sanatı biliyorum. Tamam öyle çok iyi değilim ama tekniğimde kötü değil."

Tam bunun konumuzla ne alakasını olduğunu sormak için ağzımı açmıştım ki sağ elini kaldırarak buna izin vermedi.

"Konuşmak yok demiştik." bu detayı bana tekrar hatırlatmasıyla ağzımı kapatarak onu başımla onayladım. Sorularımı en sonda sorabilirdim.

"Her neyse işte Yiğit bunu biliyor. Bana bir teklif yaptı. Tabi bu teklifden önce sana Yiğit'in asıl mesleğini söylemeliyim. Aslında biraz karışık bir şey o yüzden böyle kısa ve öz olması için özel ve gizli üst seviye bir polis diyebiliriz. Hani filmlerde böyle özel ekipler olur ya. Gizlidirler, işte zor görevler bunlara falan verilir. Yabancılardaki ajan gibi bir şey. İşte Yiğit öyle bir ekibin başı. Yani başıymış."

Esin'in her bir cümlesiyle kafam iyice karışırken aynı anda her bir saniye de beynimdeki çalışan hücrelerin tek tek beni terk ettiğini hissedebiliyordum. Sanki şuan bunlar benim hayal gücümün bir ürünü gibi hissediyordum.

Evet, filmlerde bunları hep görüyorduk. Devlet için gizli bir şekilde çalışan insanlar ve Esin şuan karşımda bana bunun gerçekten olduğunu söylüyordu. Hemde benim korumamın bu ekiplerden birinde liğder olduğundan bahsediyordu! Sanırım gerçekten aklımı kaçırıyordum.

"Ekiplerinde bir kişilik yer varmış ve bana teklifte bunulundu. Tabi ki bende bu teklife balıklama daldım. Bunca zaman Yiğitle konuştuğumuz şey hep bunun hakkındaydı. Dün de onun için geldi."

Ben sessizliğimi korumaya devam ederken boş gözlerle Esin'e bakıyordum. Her an bu rüyadan uyananilirdim. Kesin Esin'in lavobadan çıkmasını beklerken uyuya kaldım ben ya...

"Artık konuşabilirsin."

Gözlerimi kırpıştırdım. Tamam uyanıktım ve az önceki saçmalıkların hepsi gerçekti.. "Ciddisin dimi?" Esin başını olumlu anlamda sallarken ben içime korku dolu bir nefes çekerek yataktan kaçarcasına kalktım. "Sen ciddisin!" sesim çıkması gerekenden daha yüksek çıkınca Esin de hızla yataktan kalktı.

"Bağırma.. Ve evet ciddiyim Masal." sakinleşmek adına bir kez daha derin bir nefes alarak ciğerlerimi iyice şişirdim. Şuan mantıklı düşünmem gerekiyordu.

Kuruyan dudaklarım üzerinde dilimi gezdirdim. "Bu.. Yani... Şuan ne diyeceğimi bilemiyorum. Daha doğrusu inanamıyorum."

"Bak biliyorum. İlk başta bende inanamamıştım ama gittim ve gördüm. Bunlar gerçek Masal."