Younes en Leyla (part 2)

230

Een week later :

Nafissa belde aan. "IK KOM!" riep ik en deed snel de deur open. "Wesh ben je nog altijd niet klaar" "Wa3alikoum salam" "Haha sorry salam" "Ik moet alleen nog mijn schoenen aandoen" Snel trok ik mijn witte reeboks aan. "Klaar!" riep ik en stond op. Ik gaf haar 2 kusjes en we gingen het huis uit.

Vandaag zouden Nafissa en ik naar de stad toegaan om wat te shoppen en te eten en gewoon wat Q-time onder elkaar. Het is lang geleden, eigenlijk van sinds ik ben getrouwd. Vandaag zou Younes later thuis komen dan normaal, dus dan heb ik Nafissa's gezelschap de gehele dag.

"Ewa hoe zit het met Rayan?" vroeg ik. "Ja goed, binnenkort verloving he" "Wollah ben echt blij voor jullie!" "Ja ik ben ook echt blij wollah" zei ze met blinkende ogen. Ik nam haar in mijn armen en knuffelde haar.

We liepen winkel in, winkel uit. Namen alle kledingstukken die we leuk vonden, daarna spendeerden we uren in de paskamer. Om de 2 minuten trokken we de gordijnen open en lieten we elkaar zien hoe het stond.

19u23 :

"Tijd om te eten nu!!" riep Nafissa. "Ja, maar eerst al deze zakken in de auto steken" "Ja je hebt gelijk" We liepen naar de auto, die zich een eindje verder bevond en stopten alles erin. Ik sloot de auto en we liepen terug naar de stad om te eten.

Younes :

Ik keek naar het uur en zag dat het al 20 uur was. Wow de tijd vliegt. Ik stond op en schonk mezelf een kopje koffie uit de koffieautomaat. Ik ging languit liggen op de bank en genoot even van de rust. Eindelijk, na deze stres dagen, verdien ik dit wel. Ik heb deze week alleen maar vergaderingen, bijeenkomsten en overuren gewerkt, het gaat er heel druk aan toe. Vooral nu ik de leiding heb, komt er alleen maar meer bij kijken, maar dat vind ik niet zo erg, ik ben tenminste een goeie ondernemer.

Souf belde. "Ja" zei ik. "Waar blijf je, iedereen is er" "Ja ben er bijna" zei ik. "Oke we wachten" zei hij en legde af. Ik deed mijn jas aan en stapte de lift in.

Ik deed de deur open en liep naar binnen. "Met je ik ben er bijna" zei Soufiane. Ik begon te lachen. "Ewa je weet, marokkanen he" Ik gaf ze allemaal een hand en ging zitten.

"Vertel ons, heb je nieuws?" "Ja die heb ik" "Vertel!!" "Paar dagen geleden zijn een paar mannen van Mansour naar Spanje gegaan voor een levering bij Arcelio" "Wie is dat?" "Een gerespecteerde man in Madrid, met hem moet je echt niet sollen" "En wat heeft dat te maken met jou?" "Ewa laat me uitpraten dan" Ze zwegen. "Hij heeft ze horen praten, ze willen ons komen aanvallen wanneer we het niet verwachten" "Huh?" "Maar geen zorgen, we zorgen er gewoon voor dat ze hier nooit geraken" "Hoe wil je dat doen?" "Arcelio heeft een chip geplaatst onder hun auto's, dus we kunnen alles zien en horen" "Slim slim" "Dus de dag dat ze besluiten om ons te komen aanvallen, zijn wij hun 2 stappen voor" "Wollah Younes als jij er niet was, weet ik niet wat we zouden moeten doen" Ik begon te lachen en iedereen werd blij.

"Maar wacht eens even, je zei dat je Mansour dood wou? Hoe ga je dat doen want je weet dat hij nooit zelf gaat komen, hij stuurt gewoon mannen" zei Jibril. "Ik denk er wel over na" "Snel, want de tijd dringt bro" Ik knikte.

~

Hamza maakte een overheerlijke ne3ne3 thee met veel suiker. Ik speelde met Naim en Mourad op de play. Souf en Jibril waren boven bezig met drugs dingen en Reda en Mustafa zaten in hun kamer.

Naim kwam naast me zitten. "Younes, denk je echt dat Adil ons verraden heeft?" Ik keek hem aan, maar zei niks. "???" "Toen ik hem de laatste keer zag, zei zijn blik meer dan woorden" "Hoe bedoel je?" "Hij is daar niet voor niks, hij wil ons denk ik helpen" "Huh?" "Ik weet nog niet precies hoe of wat, maar ik weet dat Adil ons niet verraden heeft" Naim is de neef van Adil, ze zijn samen opgegroeid, het zijn net als broers. Natuurlijk doet het hem veel pijn om te zien dat hij de rug naar ons toekeerde, maar ik denk dat hij dat niet heeft gedaan.

Jullie vragen zich zeker af waarom ik eigenlijk meedoe aan deze shit? Vooral ik nu getrouwd ben en eigenlijk bij mijn vrouw moet zitten. Wel... mijn vader had vroeger een bende, geen drugsbende ofso, gewoon puur als er problemen waren met hem bedrijf en dan praat ik over vijanden en overvallers, dan schakelde hij ze in. Deze jongens nu, zijn de zonen of kleine broers van de mannen toen. Ik had helemaal niks met hun te maken, tot een paar maanden geleden. Ze zaten dik in de problemen en hadden hulp nodig. Ik ken ze al van kleins af en kon ze dit niet aandoen. Als er ooit iets gebeurd met mij, zouden ze er ook allemaal zijn voor mij, dus ik reken op hun met mijn ogen gesloten. Voila dit is eigenlijk waarom ik dit allemaal doe.