Kabanata 3

424 28 7
                                    

Third . . .

Napangiti ako kasabay ng pagpatak ng aking luha. Siya na ba iyan? Hindi ako makapaniwala. If I'm daydreaming right now, can someone pinch me? Can someone wake me up? Because I don't want to stay in this illusion. I might drown.

But for second thought, I'd rather think that everything is just a dream, because if it is the reality, then it's clearly not mine. Because Third is my sister's. He was never mine, and never will be.

Umangat ang palad niya para punasan ang mga luhang tumulo sa aking pisngi. He doesn't know the reasons behind these tears, but he can make me smile so easily.

"I am sorry. I'm so sorry." Paulit-ulit niya iyong sinabi na para bang ikamamatay niya ang nangyari. Hindi niya siguro pa kailanman nakitang dinumog si Shiyuri nang ganoon dahil lagi itong may bodyguard kaya sobra na lang ang pag-aalala niya.

Well, it happened because I am too unlucky. Ako si Sarina, ang paborito ng kamalasan.

I held his hand and looked deep into his eyes. Instead of answering his apology, I said, "I missed you."

It's not a part of the acting that I said it. I really missed him. It's been two years since we met, but I don't think he even remembers me, nor he's aware of my existence as his girlfriend's twin sister.

But after all, it has a benefit. Kung alam niya lang na may kakambal ang girlfriend niya, baka hindi ako makakapagpanggap nang ganito.

He stared at me using those eyes as if they were longing. After a couple of seconds, he smiles. A smile that could vanish all the pain that I had been through. A smile that I wish was meant for me.

"I miss you too."

Para akong hinaplos sa puso. 'Yung nararamdaman ko, hindi nagbago. Lagi siyang may parte sa puso ko, at mukhang mananatili siya rito hanggang nabubuhay ako.

Gusto ko lang siyang titigan sa ngayon. Gusto ko lang pagmasdan kung paano siya kumurap, kung paano kumibot ang kanyang labi, at kung paano gumalaw ang panga niya nang hindi niya namamalayan.

Ngunit nawala ako sa pokus nang bigla siyang ngumisi. Napakurap ako. He bite his lower lip as he look at mine. Why does he always look sexy? And why do I feel heated by a mere lip bite?

Ipinilig ko ang aking ulo. Boyfriend siya ng kapatid ko, hindi ito p'wede.

"It's been, uh, days, I guess . . . when we, uh . . . " Nagkamot siya ng batok saka tumingin sa akin, samahan pa ng pagdila niya nang bahagya sa kanyang pang-ibabang labi na natural na yatang mapula.

Lihim akong napalunok. "What?" I curiously raised my eyebrows.

"I just really really," huminga siya nang malalim na parang pinipigilan ang sarili, "want to taste your lips badly."

Literal na nanigas ako sa kinauupuan ko. Ramdam ko iyon. No. He's not going to kiss me! No way- oh freak.

I was stunned as he claimed my lips fully without waiting for my approval. Every corner, every flesh, the whole lips of mine was nibbled by his own expert fleshy folds. Parang nayanig ang aking bahay-bata habang unti-unting bumibilis ang paggalaw ng kaniyang mga labi. Hindi ko siya masabayan at mas lalong hindi ko siya kayang pigilan.

No, I should stop this! Why am I letting my twin's boyfriend kiss me? I feel like a traitor.

I was about to push him when he held my back closer to him. Our body grinded with each other, I feel his strong chest slightly brushing against my breast.

Hindi na ito normal! Pakiramdam ko ay paglalapastangan na ito sa aking kapatid. But, is it? Nagpanggap akong Shiyuri. Ibig sabihin, lahat ng normal na ginagawa nila ni Third ay kailangan ko ring pakisabayan. Ang lahat ng galaw ng kapatid ko ay dapat kong gayahin, ang mga dapat niyang gawi'y kailangan kong gampanan, at isa na ito sa mga 'yon-to let her boyfriend kiss me, and to let myself kiss him back.

Writing my Destinyजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें