Sweet But Heartless (Completed)

Chapter 44

"Ian Timothy!!" Sigaw ko.

"Y-Yes mommy?" He said while stuttering. I bit my lower lip to stop myself from smilling.

"What did you do?" I asked.

"I---am so sorry mommy, I accidentally pushed Mamita's favorite vase. I'm so sorry mommy for breaking Mamita's Vase" He said. Malapit na siyang umiyak kaya lumuhod ako para mapantayan ko ang taas niya.

"You know what son? Hindi mo dapat sinasabi sa akin ang apologies mo. You should tell this to Mamita and not me" I said while smilling. Tumango siya at pumunta sa kuwarto ni mamita. I am so lucky that I have my son, Ian Timothy.

Lumapit ako sa bintana at pinagmasdan ang langit.

Gabi na. Excited na ako para bukas. Matutupad ko na rin ang pangako ko kay Timothy.

"Mommy. . . " napatingin ako sa nagsalita and it was Timothy.

"What happened? Why are you crying?" I asked.

"Mamita scolded me. Huhuhuhu. She's angry at me. I apoligised to her but she didn't responded. I think she hated me" He said while sobbing.

"Shhh, tahan na Timothy ko, Mamita is angry. But it doesn't mean that Mamita hates you. Nagalit lang siguro siya dahil nabasag mo yung favorite vase niya. Ikaw ba? Kapag ba nasira yung mga toys mo hindi ka nagagalit?" Tanong ko.

"Ofcourse I will get angry, I will kill those bastards who destroyed my toys" He said with his poker face.

"Timothy!!"

"Why?" He said with his Childish tone.

"Diba ang sabi ko, don't use foul words?"

"Ehehehehehe, sorry mommy"

Hay! Napaka bipolar talaga ng batang ito. Sino kaya ang ama nito at ganito ang ugali. Mula sa pagiging mabait magiging childish tapos magiging nakakatakot.

Iniwanan ko si Timothy sa kanyang kuwarto at dumiretso sa kuwarto ni Mommy.

Kumatok ako ng tatlong beses at binuksan ang pintuan.

"Mommy"

"Oh! Ikaw pala Veronica!" Bati sa akin ni Mommy.

"Mi, sigurado na po ako sa desisyon ko po. Gusto kong mahanap ang ama ni Timothy. Ayaw ko po siyang lumaki ng walang ama, sana maintindihan niyo po Mi" I said.

Lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"If that's what you want Veronica, pero huwag mo akong kakalimutan aa? Kapag nag-karoon ng problema nandito lang ako huh?" Naiiyak na pahayag ni Mommy.

"Opo" sa huling pagkakataon ay niyakap niya ulit ako.

Irish' P. O. V

"Ano gusto niyo kainin?" Tanong ko sa mga tukmol.

"Ikaw" napatingin ako sa nagsalita and it was Traves.

"Subukan mong lapitan si Irish, hindi ka na aabutan ng umaga" napatingin kaming dalawa ni Traves kay Fire.

"Kuya naman eh! Malaki na kaya ako!" Saad ko pero sinamaan lang ako ng tingin ni kuya Fire.

Hindi ko na lang pinansin at pinagpatuloy na lang ang pag-hahanda.

Biglang bumukas ang pintuan sa sala kaya napatingin kaming lahat doon, iniluwa ng pintuan si Zion, gulo-gulo ang buhok. Naaamoy ko yung alak tsaka parang tumanda ng kaunti si Kuya Zion pero halata pa rin dito ang kagwapuhan niya. Sayang naman, wala kasi si ate Liana. Ang laki ng pinagbago ni Kuya Zion. . . 7 years ago hindi naman ganyan si kuya eh.

"Zion, tulungan na kita" pagyayaya ni Liam.

Tinulungan ni Liam si Zion na pumunta sa itaas sa kuwarto niya.

Veronica's P. O. V

Inamoy ko at sinamyo ang sariwang hangin dito sa pilipinas.

"Mommy, why are we here?"

"You said that you want your father so, we will find him" I said. I can see how happy his eyes are.

Pagkalabas namin ng airport ay pumara ako ng taxi, sumakay kami do'n.

**

Nandito kami ngayon ni Timothy sa isang hotel.

"Mommy?"

"Yes my baby?"

"We'll find daddy right?"

"Ofcourse we will" saad ko at unti-unting pumikit ang mga mata niya. Inihiga ko siya ng maayos, kinumutan ko naman siya.

Pagkatapos ay lumabas ako ng hotel. Napagdesisyonan ko na lumabas muna, baka sakaling may mahap ako na ebidensiya tungkol sa daddy ni Timothy at sa buhay ko.

I lost my memory, there are 20% chance na hindi na babalik ang ala-ala ko. Hanggang may chance, gagawa ako ng paraan para malaman kung sino ako at sino ang Daddy ng anak ko.