Bab 11

73 3 0
                                    

    Hari yang ditunggu-tunggukan dah tiba! Semalam punya penat la pilih baju dengan Iqmal. Gaduh nak baju ni baju tu dan akhirnya ni la keputusannya. Tudung warna pink, baju kurung warna putih dan bercorak bunga yang berwarna pink, kasut putih.

    "Wow! Kita punya kawan pakai pink harini. Kau kata kau tak suka warna pink but what is this? Changing your taste right now?" tanya Shafikah sambil tergelak kuat kepada Diana.

    "Kau ni memang minta kaki sungguh la Fikah. Ni Iqmal yang pilih la! Dia nak sangat tengok aku ambil keputusan SPM pakai baju ni. Dia kata baru nampak ayu bila naik pentas nanti." balas Diana sambil mengetuk kepala kawan karibnya itu.

    "Kau ingat kepala aku ni besi ke? Aku nak tanya kau... Kau ambil lesen kereta tak lagi?"

    "Aku tak ambil lagi la. Ayah aku cakap ambil lepas ambil keputusan. Dah la aku rasa nak start dah ni. Lebih baik kita cari tempat duduk sebelum penuh."

    "Alhamdulillah! Ya Allah bersyukurnya! Matlamat aku dah tercapai!" kata Diana gembira dengan keputusannya.

    "Matlamat kau dah tercapai. But aku belum." kata Shafikah berasa tidak puas hati dengan keputusannya.

    "Kau ni bersyukur la sikit. Rezeki ada di mana-mana sahaja. Cuma kau ja tak nak cari. Ok la ni janji lulus and lepas pi luar negara." kata Diana sambil memeluk Shafikah yang dari tadi hanya termenung melihat slip keputusan SPM.

    "Bukan tu maksud aku. Matlamat aku nak tunggu Halim masuk meminang. Aku dah lama tunggu dia tau. Takkan dia dah lupakan janji dia dekat aku?"

    "Ya Allah! Gatalnya kawan aku ni seorang. Aku pun tak fikir sampai situ lagi tau. Kita baru 19 tahun ingat tu Fikah. Muda lagi. Kau patut sambung belajar dulu baru kahwin." marah Diana sambil mengetuk kepala Shafikah buat kali kedua.

    "Kau memang ingat kepala aku ni besi sungguh kan. Tau la kita masih muda. But kahwin tu penting kan? So kita buat benda baik dulu baru sambung belajar. Kalau tak kahwin pun, bertunang pun jadi la. Janji ada talian."

    "Diantara menuntut ilmu dengan kahwin mana lagi penting? Menuntut ilmu kan? Kau ni belajar ke tak? Aku lebih rela belajar dulu sampai berjaya baru kahwin berbanding kahwin dulu baru belajar."

    "Ya la tu. Aku tau kau tengah tunggu Nial masuk meminang. Tapi tak kisah la. Nanti kau tunggu la kad kahwin aku tau. Bye aku pergi dulu. Jumpa kau lagi di mana-mana. Assalamualaikum." kata Shafikah sambil berlari anak ke kereta proton berwarna kelabu.

    "Kau dapat berapa A, Ana?" tanya Danial dari belakang. Terkejut Diana dibuatnya.

    "Kau ni buat aku sakit jantung. Cukup makan nak pergi sambung kat luar negara ja. Kau berapa A?" tanya Diana balik kepada Danial.

    "Aku normal la. Budak pandai sentiasa dapat banyak A. Haha. Tak ada la. Aku pun cukup makan nak pergi sambung luar negara."

    "Kau balik dengan siapa? Kalau kau nak tunggu mak kau, lebih baik kau tumpang."

    "Tak apa la. Lagipun kak Fatin yang ambil aku. So kau balik la dulu. Jaga diri. Semoga dapat jumpa lagi."

    "Oh ok. Kau pun jaga diri. Don't study hard but study smart. Insyaallah kalau kita panjang umur." kata Diana lalu dia ke arah kereta yang dipandu oleh Muzaffar.

    "Macam mana keputusan Ana tadi? Ok tak?" tanya Muzaffar sebaik sahaja Diana masuk kereta.

    "Abang! Ana cukup makan nak masuk U dekat mana-mana saja!" kata Diana sambil menunjukkan slip keputusannya kepada Muzaffar.

    "Alhamdulillah. Bagus la ni Ana. Kita kena cepat ni nak bagitau dekat ibu dan ayah. Confirm ibu dan ayah gembira." kata Muzaffar lalu dia terus memandu kereta itu untuk pulang.

I Hate You But I Love YouWhere stories live. Discover now