Drawn to You [Kaisoo Çeviri] ✔

Bölüm 15~

Pekala bugün dün ki uzunnn 2 bölüm den dolayı eklemeyecektim ama çok beğeni yorum aldı dayanamadım kıymet bilin :P (Şaka maka duygulandım dolu yorum ve beğeni almış böyle olunca şevke geliyorum süpersiniz eksik etmeyin emiii :3) Ne çok uzun ne çok kısa orta kıvam, beğenmeniz umuduyla~supernaturel~~

BÖLÜM 15                                                                                                                                                                                    

‘Günaydın.’

‘Günaydın.’ Kendine ışıl ışıl gülümseyen çocuğun yanına oturdu Jongin.

Bir süre sessizce oturduktan sonra Soo cesaretini toplamıştı. ‘Bugün dans dersin var değil mi?’

Jongin kafasını salladı. ‘Gelmek ister misin?’

Soo kendini sevinçten çığlık atmamak için zor tutuyordu, kızardığı belli olmasın diye kafasını eğerek ‘Gelebilir miyim?’ diye sordu.

‘Elbette, seni yine çıkışta alırım o zaman.’

‘Teşekkürler.’

Soo pencereden dışarı baktı, hava güneşliydi. Gözlerini kapayarak sıcaklığın hem yüzüne hem de kalbine işlemesine izin verdi.

Birbirleriyle vedalışınca çoktan onu dolapların orada bekleyin Baek’in yanına gitti.

‘Günaydın, bay kalp kıran’(Jongin mektup falan ya laf atıyor paşam)

Soo iç çekerek ‘Değilim.’ derken dolabını açtığında bir mektup daha karşılamıştı onu.

‘Sana söylemiştim, söylemiştim.’

Soo hızla mektubu alıp cebine koydu.

‘İlk mektupta ne yazıyordu?’

‘Baekhyun.’

‘Bana söylemelisin’ diyerek aegyo yaptı çocuk.

İkiside sınıfa doğru yürürken ‘Hayır.’ diyerek ona gülüp  adımlarını hızlandırdı.

*Sevgili Kyungsoo,

Yine ben. Sen gülünce bende gülüyorum ama nedense son zamanlarca çok bencil oldum, gülümsemenin sadece bana özel olmasını istiyorum.

Hep yüzüne söylemek istediklerimi sadece mektupla sana ulaştırabildiğim için üzgünüm. Umarım bir gün yüzüne karşı da bunları dile getirebilirim.

Gizli hayranın*

Yanaklarının ve yüzünün yandığını hissedebiliyordu. Mektubu birkaç kez daha okudu, kalbi deli gibi atıyordu.

Bu kim olabilirdi ki? Soo mektubu cebine koyduğunda hoca gelip bugün ki ceza sorularını eline tutuşturmuştu. Sorulaara yoğunlaşmak istediyse de aklı sürekli bu gizemli çocuktaydı…

--

Cezadan sonra Jongin’i okul kapısında beklerken buldu.

‘Hey.’

‘Hey.’

Yol boyunca Soo çocuğa kaçamak bakışlar atmıştı, Jongin bunu fark etmiş olacak ki dönüp ona baktı. Gözlerinde merak duygusu vardı ama bir şey söylemedi.

Minsoo okul kapısında beklerken ikiliyi görünce yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı. Hızla koşup abisinin beline sarıldı ve aynısını Soo için de yaptı.

Soo geri çekilip çocuğa gülümseyerek işaret diliyle ‘Seni gördüğüme sevindim.’ dedi.

Yol boyunca Minsoo’nun ona gösterdiği hareketleri aklında tutmaya çalıştıysa da bu çok zordu.