Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 33: Enter

Tahimik akong nakaupo sa bakanteng upuan sa hardin ng mansyon ni Lady Lou. It's been three days since my mom died. And it's been three days since I've created a hard wall around me. Ni hindi ako malapitan ng mga tao sa paligid ko. I acted cold that's why they distanced their selves from me.

Lahat ay nagluksa sa magkamatay ng aking ina. No one dared to talked to me, either. Kailangan kong mapag-isa. I need to clear my mind first before doing my plan.

I sighed as I look at my hands.

May kapangyarihan na ako ngayon. At tanging ito lamang ang magiging sandata ko para labanan ang mga kaaway. Pero paano ko sila lalabanan? How can I defeat them with this power? The power of life and death. The power that can create another life and can cause someone's death?

Paano ko sila matatalo?

"Shanaya."

Napatingin ako sa taong tumawag ng pangalan ko. Mataman itong nakatingin saakin habang naglalakad palapit sa kinauupuan ko. Noong tuluyang nakalapit na ito ay naupo ito sa tabi ko.

Napakagat ako ng aking labi at itinuon ang paningin sa mga bulaklak sa hardin.

Sa loob ng tatlong araw nang aking pagluluksa ay hindi ko siya nakita. Maging ang ibang kaibigan ko mula sa Tereshle. I thought Lady Lou send them back to their own world. Yun kasi ang huling napag-usapan namin.

I was busy with my mom's death kaya naman nawala sa isipan ko ang mga kaibigan ko, lalo na siya.

"What are you thinking?" he asked. A small smile escape on my lips. I miss his voice. I miss him. "Mind telling me, Shanaya?"

Seconds passed, I didn't answered his question. Nanatili akong tahimik. I just want to hear his voice.

"Shanaya, talk to .."

"I'm thinking about how to save my kingdom," sagot ko dito. "Iniisip ko kung paano ko maililigtas ang kahariang pilit prenotektahan ng aking mga magulang."

"Don't think too much," aniya na siyang ikinalingon ko sa kanya. Bahagya pa akong nagulat noong nakatingin ito saakin. "And if you can, stop thinking about it."

"Hindi ko magagawa iyon, Timothy. You know I can't," sambit ko dito sabay iwas ng tingin sa kanya. "I'm the Queen of this kingdom. And it is my duty to save and to protect Xiernia. But I failed." I sighed. "I failed every Xiernian of my kingdom."

"No, you didn't," turan nito sa aking tabi. "Hindi mo sila binigo, Shanaya. Hindi pa tapos ang inyong laban, nagsisimula pa lamang."

"Timothy," sambit ko sa pangalan niya sabay baling sa kanya. He's looking at me intently and he looked so damn serious, too. "This war is just about to begin between you and your enemies. Please get yourself ready. They're just waiting for your command, Queen Shanaya," he said and smile a little on me.

"Timothy."

Marami akong nais sabihin sa kanya ngunit tanging ang pangalan lamang niya ang lumalabas sa aking bibig.

"And please, don't push us away. Don't push me away from here, from you," he said as he held my hands. Ramdam ko ang init ng mga palad niya sa aking kamay. And somehow, it calms me.

"It will be very dangerous for you and the siblings to stay here. At hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa inyo. Oo nga't isinama ko kayo rito pero hindi para makipaglaban sa mga kaaway ko. You're here because ..."

"I'm here because I wanted to, Shanaya. I'm here again in this world because you are here," putol nito sa sinasabi ko. "Let us fight with you. And believe me, those three will going to stay here as well. To fight. To save Xeirnia."

"Timothy."

"Let us stay, Shanya. Let us fight with you. And I promise, once na matapos na ang kaguluhan dito sa Xiernia, kami mismo ang hihiling sayo na bumalik na sa Lynus."

Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Timothy ay sabay kaming bumalik papasok sa mansyon. Wala akong nagawa sa nais niya. They wanted to stay with us. At gaya ng sabi niya kanina, their decission was final. Hindi sila babalik ng Tereshle hangga't magulo pa ang mundo ko. Hindi sila babalik sa mundo nila hangga't hindi pa naayos ang Xiernia.

Pagkapasok namin sa mansyon ay bumangad saakin ang mga taong higit na pinagkakatiwalaan ko. Tatlong araw ko din silang di nakita. Sabay-sabay silang nagsiyuko noong makita ako and when the lift up their heads, they looked at me with high hopes on their faces.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Tama na ang pagluluksa para sa aking mahal na ina. I need to make a move. I need to start saving my kingdom.

Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanina. They're complete now. Maging si Kate ng Plysia ay naroon rin. I saw how she smiled at me and I just nod at her. At noong tuluyang nakalapit na ako sa kanya ay mataman ko silang tiningnan.

"My Queen," ani ni Lady. "Ayos na ba ang inyong pakiramdam?"  nag-aalalang tanong nito saakin.

"Yes. Maayos na ako," sagot ko rito. Pinakiramdaman ko muna ang sarili ko bago ipagpatuloy ang dapat sabihin. May kirot pa sa puso ko, hindi iyon mawawala, pero kaya ko na. Kaya ko. "I'm sorry for being lost for the past few days. I know dapat ay hindi ako pinanghinaan ng loob. My emotions defeated me and I'm so sorry for that."

Katahimikan ang bumalot sa amin. Isa-isa ko silang pinagmasdan.

"Let's start this thing," seryoso kong sambit. "Bawiin na natin ang kung ano ang saatin."

Sabay-sabay silang nagsitango saakin.

"Do you already have a plan, my Queen?" tanong ni Lorenzo sa akin at tumango ako. Yes, I do have a plan. At tiyak kong pagsisishan ng lahat ng kumalaban saakin, sa amin. At sisiguraduhin kong maibabalik ko ang katahimikan sa buong Xiernia.

Pagkatapos ng pagtitipun namin sa mansyon ni Lady Lou ay nagtungo na kami sa kanya-kanyang silid upang magpahinga. Kailangan namin ng sapat na pahinga para sa mga binabalak namin. Ngunit imbes na matulog ako, tumayo ako mula sa pagkakahiga at lumabas sa aking silid.

Nagtungo ako sa labas ng mansyon at pinagmasdan ang payapang kapaligiran. I only hoped for the best for Xiernia. Itataya ko ang buhay ko para sa kaharian ko.

"Queen."

Bigla akong napalingon noong marinig ko ang tinig niya. He slowly walked towards my direction. Tahimik itong tumayo sa tabi ko at tumingin sa kawalan. Napatingin ako rito. Simula noong nakabalik ako ay walang matinong pag-uusap ang nangyari saaming dalawa. This might be the right time for us to talk.

"The late Queen told me what you did," panimula ko dito. "Thank you for taking our side. And ... she even told me that you almost got killed by your father."

"Queen."

I sighed before talking again.

"I need you to enter the palace, Simon."

Kita kong natigilan ito sa sinabi ko. Kunot noo itong napatingin saakin.

"I need you to be there for us to succeed."