Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 32: Tears

"What are you doing, mom?"

Pilit kong binabawi ang kamay kong hawak-hawak ng aking ina. Kinakabahan ako sa ginagawa niya. Ngunit imbes na bitawan nito ang kamay ko ay mas hinigpitan nito ang paghawak dito.

"Mom."

Tawag kong muli rito ngunit isang tipid na ngiti lamang ang kanyang iginawad saakin.

"You still have me, Shanaya," aniya na siyang nagpatulo ng mga luha ko. "Wala ka mang kapangyarihan ngayon, trust me, you're still more powerful than our enemies. You are the Queen. You rule this world," wika pa nito na siyang lalong ikinaiyak ko. Napatingin ako sa mga kamay naming dalawa.

Umiilaw ito ngayon.

I can feel energy flowing in my veins. Nanlaki ang mga mata ko sa mga nasasaksihan. No!

"Stop it. Please," I pleaded again. I know what she's doing right now. And I don't like it! I don't freaking want it!

Damn it! She's passing her power to me!

"Mom. Stop it!" I cried but she doesn't listen. Tila ba'y wala siyang naririnig sa lahat ng pakiusap ko sa kanya. Pinagpatuloy parin niya ang pagpasa ng kapangyarihan niya saakin.

Oh my God! Stop! Please!

Hindi niya pwedeng ipasa saakin ang natitirang kapangyarihang mayroon siya! It will kill her! It will end her own life!

"Mom. Please. Hindi ko kailangan to!" I cried. I don't want her power! Hindi ko kailangan ito! Mas kailangan ko siya!

"Shanaya, please accept it, my Queen. Ito nalang ang kaya kong gawin para sayo. Tanggapin mo na ito. You need this more than I do," nanghihinang sambit niya.

"No. No. No. I don't want it, mom!"

"I know you'll save the kingdom, Shanaya. Use my power. Use it to get back what's really ours," ani pa nito at mariing ipinikit ang mga mata niya. Mas lalong lumakas ang daloy ng enerhiya sa aking katawan. Pilit kong binabawi ang aking kamay pero para itong nakatali ng husto mula sa mga kamay ng aking ina!

"Please, mom. I don't want to lose you! Stop it already! Hindi ko kailangan ang kapangyarihang ito! Please! Tama na!"

Tanging pag-iyak nalang ang nagawa ko. I saw how the light on our hands fades and who my mom slowly closed her eyes as she smiled at me.

"Save our kingdom, my queen."

"No! Mom! No!" I shouted as my tears falls continously. "No. No. Please."

I cried and touches my mom's face. She peacefully close her eyes. I even saw a tear falls from her own eyes.

"Don't leave me, mom. I need you. Don't die. Don't leave. Please," nanghihinang wika ko. She can't leave me like this! Kailangan pa naming lumaban para mabawi ang Xiernia! Kailangan ko siya!

"No!" Malakas na sigaw ko. "No!"

I can feel the overflowing power inside me. It must be the power of my mom. Nagsisigaw ako at di inantala ang kapangyarihang lumalabas ngayon sa aking katawan. As I cried myself to death, lahat ng magagandang alaala kasama ang mga magulang ko ang bumalik sa aking isipan. Lahat ng masasayang tagpo ay sinariwa ng aking isipan. But after that, horror envades my whole mind. The traitors, Sandrus and the rebellions! How dare them to betrayed my mom! My kingdom and me, their own Queen!

"No!" sigaw ko pang muli at napayuko nalang ako. I feel so weak, inside and out. "Mom. Why now?" bulong ko sabay suntok ng sahig na siyang kinalalagyan ko. Ilang ulit ko itong pinagsusuntok at ramdam ko ang pagyanig ng buong paligid. I can also feel the pain on my fist but I ignore it. Mas nananaig ang galit sa akin ngayon.

"No!" I shouted again as punched the floor with frustration. Damn it! Damn it! Damn it!

"Shanaya!"

"Oh my God!"

"My Queen!"

"Shanaya, stop it! You'll destroy everything in here!"

Napatingin ako sa bukas na pintuan kung nasaan ang mga mahahalagang tao sa buhay ko. Another tear escape from my eyes as they stared blankly at my mom's body. Lahat ng atensyon nila ay nasa aking ina. I closed my eyes as another pain strike my chest. Napasuntok muli ako sa sahig dahil sa sakit nanunuot sa buong katawan ko. I punched again the floor and now I can feel the impact I've created.

Fuck it!

"Shanaya."

"Don't!" I shouted. "Don't come closer. Please," I pleaded to them when I see them move a little closer towards me. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko. Lalo akong nainis dahil sa kapangyarihang inilalabas ng katawan. Damn it! This is not good.

"Shanaya!"

"I said don't!" ani ko sabay tayo sa kinauupuan. Kita ko ang gulat sa mga mukha nila. I even saw Ara's crying on Simon's arm. Nasa unahan nila si Lady Lou na nakatuon ang buong atensyon sa aking ina.

"I need you to leave me. Leave, please," nanghihinang sambit ko sabay taas ng kanang kamay ko. "I'm dangerous right now. I can kill you in just a single contact. My mom passed her powers to me," Nilingon ko ang aking ina at ibinalik muli ang atensyon sa kanila. "And you know how dangerous her power is," sambit ko pa at mariing ipinikit muli ang mga mata ko.

"The former Queen," Lady Lou said in a flat tone. Napamulat ako sa pagsasalita nito. We stared for a few seconds. Napayuko nalang ako noong makita ang mga luha ni Lady Lou. This is too much for me. Too much that I can't even handle the power passed unto me by my mother. The power of death and life. A poison of death and the power that can create another life. Iyon ang natirang kapangyarihan ng aking ina at iyon din ang ipinasa niya saakin.

Napatingin ako sa aking harapan noong nagsiluhod ang mga ito at nakayuko. I saw how they're shoulder shakes, they're crying.  Just like me.

Maging ang mga kaibigan ko galing Tereshle ay nagsiluhod din. Ibinaling ko ang buong atensyon ko sa katawan ng aking walang buhay na ina. She looks so peaceful as she lay on her bed.

Mommy.

Pinahid ko ang mga luha kong nagsilabasan na naman sa aking mga mata.

Calm down, Shanaya. I freaking need to calm down. For your mom's sake.

Kumalma ka, Shanaya!

"My Queen."

Rinig kong tawag ni Lady Lou sa akin. I know, marami akong dapat sabihin sa kanila ngunit wala ako sa tamang pag-iisip ngayon. I need to gather my broken pieces and my strength, too. For my mom. I need to.

"Please prepare everything we need. We need to give her a peaceful funeral. She deserves that."