-Tilkiler Meclisi-

80 9 2
                                    

Çekimler harika geçmişti. Bir anda Lina ile kendimi modellik yaparken bulmuştum. Çekimler bittikten sonra Cleo ve Lina hararetli bir şekilde Gucci bir çantadan söz ederken çantamı kurcaladım ve kulaklıklarımı buldum. Arabaya bindiğim anda kulaklıklarımı taktım ve öylesine bir şarkı açtım. Birkaç şarkı sonra telefonumun şarjı bitti. Lina telefonda biriyle konuşuyordu.

"Arabadayız. Sanırım kafasını dağıtmayı başardık... Şüpheleniyor... Biliyorum ona asla söylemeyeceğim... Maya için yapabileceğimiz hiç bir şey yok bunu biliyorsun... Hayır ona söylemeyeceğiz. En azından onun güvenliği için."

dedi Lina telefondaki kişiye. O evden birisi olduğunu biliyordum. Muhtemelen Miguel' di. Artık benden bir şeyler saklandığına emindim. Duyduklarım aklımda binlerce tilkiye dönüştü ve kuyrukları birbirine dolandı ve düğümlendi. Ne yapacağımla ilgili hiç bir fikrim yoktu. En azından şu anda yapılabilecek en mantıklı şeyi yaptım ve kulaklıklarımı hiç çıkarmadım. Telefonumun ekranına hiç dokunmadım. Sadece sustum ve kulağımdaki kulaklıklarla aklımdaki tilkilerin bağrışlarını dinledim.

Günler haftalara haftalar aylara karışıyordu. Her şey gittikçe kötüye gidiyordu. Maya' nın çığlıkları artık daha sık duyuluyordu. Bazı geceler uyuyamıyordum bile. Lina bana yalan söylüyordu. Miguel bana yalan söylüyordu. Yine de artık nasıl içimi boşaltabileceğimi biliyordum. İşte o gecelerden birinde dahayım. Arazinin içinden çığlıklar yükseliyordu yine baş ucumdaki tütün tabakasına uzandım ve içini esrarla doldurdum. İşte bir feryat daha kopuyordu. Viskiye uzanıp bir yudum aldıktan sonra tabakayı yalayarak kapattım. Midem bulanıyordu. Sarmayı tutuşturup içime bir duman çektim. Gözümden bir damla yaş düştü. Hiç bu kadar korkak olmamıştım.

Araştırmak istemiyordum.

Araştırmalıydım.

Araştırmaktan korkuyordum.

Lina' dan ayrılmalıydım.

Lina' dan ayrılmak istemiyordum.

Lina' dan ayrılmaktan korkuyordum.

Yalnız kalmaktan korkuyordum.

Ona güvenmiyordum.

Elim sonunda telefonuma gitti ve harfleri görebildiğim kadarıyla ve ellerimin titremediği kadarıyla yazdım.

"Ayrılmak istiyorum."

ve gönder. Telefonu bir köşeye fırlattıktan sonra başım aşağıya düştü.

Miğdem bulanıyor...

Hasta 2 :Karanlığın İçindeTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang