I've never been this nasty 2 (MITCHELL SANDERS)

Chapter 22

I’VE NEVER BEEN THIS NASTY 2 (MITCHELL SANDERS)

 

Chapter 22

“I want you to keep this to yourself, you will tell nobody. Everybody thinks that I don’t care, but I do, I do care a lot.”

 

Ang mga salitang iyon ang kabilin –bilinan sa kanya ni Killian, ang kapatid ni Spencer.

 

“I do really care about my sister, she maybe a pain in the ass but I love her to death, she’s my baby sister and I’ll do anything just to make her happy, Mitch is the one that can make her happy, so I am sorry Sydney honey for doing this. I know that I am blackmailing you, something like that but I really can’t help it, I cannot see my sister sad and devastated. What Spencer wants, Spencer gets.”

 

Isa pa iyon sa di niya malilimutang sinabi ni Killian sa kanya, bukod pa sa ibang katotohanan na distraction lang siya kay Mitch.

 

“Do you understand Sydney?” Wala sa loob na napatango siya.

 

“Very well.” Inabutan siya nito ng tseke, $100, 000 ang nakasulat doon. Kung tatanggapin niya iyon ay para siyang nanalo sa isang contest sa America at marami na siyang mabibili doon, pero ibinalik niya iyon dito, hindi niya kailangan iyon.

 

“You don’t want the money? Hmmm, I am actually expecting this.” Kinuha nito ang tsekeng ibinalik niya at pinunit iyon.

 

“Thank you Sydney.” Hinaplos nito ang pisngi niya bago tuluyang lumabas. Nanlalambot ang mga tuhod na napaupo nalang siya matapos ang naging pakikipag usap niya dito.

Ngayon na bistado na ni Mitch ang lahat hindi niya alam kung papaano siya magpapaliwanag, kung may dapat pa ba siyang ipaliwanag o kung dapat pa ba siyang magpaliwanag dahil totoo ang sinabi nito na ng dahil lamang doon ay nagawa niya itong iwan? Hindi parin niya ito ipinaglaban.

“Fuck their sponsorship, fuck their money, fuck them and fuck you Sydney! You’ve judged me, you’ve doubted me, how dare you Sydney?! Do you really think that I am that weak? May I remind you that I just won the championship Sydney and I fucking dedicated that to you damn it!” si Mitch.

Sa pagkakataong iyon ay hindi na niya napigilan pa ang pag alpas ng mga luha niya mula sa mga mata niya.

“Fuck, don’t cry in front of me Sydney!” bumitaw ito sa mahigpit na pagkakahawak sa kanya at tumalikod. Sinamantala niya iyon para pahirin ang luha sa pisngi niya.

“I’m sorry.” Lumabas ang mga iyon sa bibig niya.

“Yeah, you’re sorry.” Sarkastikong sabi nito.

“I mean it Mitch.” Sabi niya sa pagitan ng mga paghikbi niya.

“Yeah I know, and it makes me so angry Sydney, it makes me hate you and I also mean it!” Tumungo siya para itago ang pagpatak ng mga luha niya.