Chapter 53

1.8K 105 75
                                    

NICKO's POV

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko na para bang sasabog ito ano mang oras.

I blink my eyes for nth times to make sure that she's here! That I'm not imagining things.

I took a deep breath and close my eyes. Count until 3 and open it slowly.

She's still there! She's here! Finally!

As much as I want to run and hug her, i cant! I can't even find my voice to say something.

Napalunok ako ng ilang ulit. Im just looking at her while she's smiling at me.

Oh God! How i miss her!

"You alright?" Nagsalita siya ulit at andun pa din ang ngiti sa labi niya.

She looks.... totally fine..

Hindi na ba siya galit? Did she forgave me? Did she came back so we can fix things? To start all over again?

"Tito Nicko!"  Narinig ko ang boses ni Blake sabay yugyog sa kamay ko.

Bumalik ako sa realidad at bumaling kay Blake.

"Are you okay?" Tanong niya din.

Am i? I don't know. Mix emotions ang nararamdaman ko.

"Nicko! What's taking you-" napalingon kami sa nagsalita. At kung nabigla ako, mas nabigla siya.

"Dawn!" Usal niya habang unti unting naglakad palapit sa kanya.

"Anak... you're back!" Automatic na niyakap siya ni Tita Samantha. Dawn hug her back.

My eyes became teary dahil sa scene na iyon.

"I missed you anak! We missed you!" Yakap pa din niya ang anak.

"And I missed you too! I missed you guys!" Napatingin siya sa akin at nabigla ako nung ngumiti siya sa akin.

Yong tipo ng ngiti na abot at kumikislap ang mata. That kind of smile that she used to give me when she still loves me. That kind of smile that vanished when Megan came back into my life. When our baby, Asha passed away. The kind of smile that i took away from her.

I close my eyes cause it became teary again at alam ko na ano mang oras, babagsak iyon. I composed myself at muling idinilat iyon para lang isara ulit yon.

I opened it again and he's still there. Standing beside Dawn.

NATHAN CASTILLO!

"I can't believe you're here Hija! Tamang tama, we're having barbecue in the backyard. They'll be happy to see you and-" napatigil si Tita Samantha ng mapansin si Nathan.

"Oh! Sorry! This is Nathan Castillo! My Mom!" Pakilala niya kay Nathan.

"Good afternoon po!" Nagmano siya kay Tita Sam. Halata sa mukha ni Tita Sam ang pagkabila. Well, sino pa ba ang nagmamano sa mga matatanda nowadays.

I look at Dawn at nakangiting nakatingin kay Nathan. May kirot akong naramdaman. Iba yong ngiti niya sa kanya. Something's special on that smile.

"Hi Hijo! Samantha Ignacio" narinig kong sabi ni Tita.

"Tama nga po si Dawn!" Sabi niya. Naguluhan naman si Tita.

"You're a beautiful sophisticated woman! Now i know kong saan nagmana si Dawn!" Nakangiti siya. Halata na naaaliw si Tita sa kanya.

WHEN LOVE AND HATE COLLIDETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon