1. Kitap Ölüm Kehanetleri Epsilon yayınları tarafından kitap oldu.
2. Kitap Ölüm Çığlığı Wattpad'de yayımlanıyor.
Fantastik #1
Dört elementten fazlası...
Simyanın kehaneti...
Lazulinin laneti...
Ve Uyum'un kusursuzluğu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İhtiyarlar!
Derin onları hala bu şekilde göremiyordu. İhtiyarlıkları bedensel çöküşten çok daha farklıydı. Kendilerine bu ismi seçmelerinin sebebini onlardan duyamamış olsa da büyük element ustalarının tecrübelerine atıfta bulunduklarını düşünüyordu. Koruyucular gibi aktif görünmeseler bile Met'in sürekli tekrarladığı bilgi kırıntısıyla yola çıkıyordu: İhtiyarlar türümüzün hüküm verenleridir! Onların kararı sorgulanmaz yargılanmaz.
Bu kadar önemli bir görev için tecrübe sahibi olmaları gerektiğini düşünen Derin, onları ilk gördüğünde hayal kırıklığına uğramıştı. Birçoğu babasının yaşlarında olabilirdi ama içlerinde gençlerde vardı.
Birkaç kez mekânlarına gitmiş ve onlarla konuşma talebinde bulunmuştu. Her defasında geri çevrilen Derin için onlara duyacağı saygı gitgide azalmaya başlıyordu. Değil onu dinlemek mekâna bile girmeyi henüz başaramamıştı. Her gece daha kararlı gittiği yerden yaka paça kovulmanın sınırına gelen Derin, Met ve Koray'ın tüm uyaran sözlerine rağmen bu def güç kullanmaya kararlıydı.
O bir Uyum Taşıyıcısıydı!
Kim olduğunu sıklıkla dile getirenler şimdi ondan güçsüz görünmesini istiyordu. İhtiyarlar diledikleri hükmü verebilirdi ama Derin karşılarına bir suçlu olarak çıkmayacaktı. Hakim bu defa o olacaktı!
Ara sokaklardan geçerken Met, sık sık sessizliklerini bozuyordu. Karanlığın içinde çınlayan ses Derin'i konsantre olmaktan alıkoyuyordu.
"Artık keser misin?"
"Onlar İhtiyarlar," dedi belki de yüzüncü kez. Derin'in devirdiği gözlerine dikkatle bakıp onun karşısına geçti. Azgın bir nehri durdurmaya çalışan zayıf setler gibiydi. Sesi giderek inceliyor ve rahatsız edici tizliğe ulaşıyordu. Yalvaran bir edayla bir arada tuttuğu parmaklarını ona doğru uzatıp hafifçe eğildi. "Kendilerinden olmayan biriyle görüşmezler. Onları kendi tarafımıza çekmenin yolu bu değil!"
"Ne yani onlarla görüşmek için illa onlar gibi" Parmaklarını havada oynatıp "İhtiyar mı olmak lazım. Ya da onlar gibi Huysuz, çekilmez ve sorunlu?"Elini Met'in omzuna yerleştirip dostça sıktı "Endişelenmeyi bırak Met, onlarla nasıl baş edeceğimi biliyorum."
"Tam olarak korktuğum şey de bu zaten seni huysuz kızıl bela!"
"Koray'la fazla bir arada kaldığını sana daha önce söylemiş miydim?" diye seslendi arkasına dönerek. Bir yandan adımlarını hızlandırmış hedefine doğru gidiyordu. O gelmiş geçmiş en inatçı adamın kızıydı. Ruhan uyandığında onunla gurur duyacaktı. Aklına gelen Düşmüş babası bir kez daha Derin'i sarmal bir boşluğa çekiyordu. Dost gördüğü hava onu sarıp sarmalıyor ve her defasında daha derine taşıyordu.
"Onunla aynı odayı paylaşmak zorunda kalan kişinin sen olmadığına şükrediyorsun. Bu yüzden beni yargılama." dedi Met. Koray'a tahammül etmek zorunda kaldığı için huysuzluğu daha fazla artmıştı ama Derin için artık o en güvendiği adamıydı.
