Cheater || {T.E.}

5

GRAY MARTENS

"Waar ga je naartoe?" Ik kijk Justin met een achterdochtige blik aan als hij stiekem de voordeur uit wil sluipen. Het is 3 uur voordat hij moet opstaan en hij sluipt het huis uit. Iets klopt daar niet aan volgens mij.

"Mijn baas belde me. Ik moest vroeg op kantoor zijn omdat er veel papierwerk is. Heb ik je wakker gemaakt?" Hij sluit de deur achter zich. Hij loopt naar me toe maar zet een stap achteruit. Ik heb nu even geen zin in zijn aandacht. Ik wil niet dat hij 'sorry' zegt. Ik wil dat hij stopt met liegen tegen mij!

"Tuurlijk heb je me wakker gemaakt. Waarom zou ik hier anders staan? Ga nou maar. Je wilt natuurlijk niet laat zijn op je werk." Ik kijk hem met fijngeknepen ogen aan.

Hij zucht en draait zich om. Hij opent de deur en vertrekt zonder me gedag te zeggen.

Ik draai me vluch om en ren zowat naar de slaapkamer. Ik trek een zwarte ripped skinny jeans aan en een zacht roze sweater. Ik trek mijn zwarte all stars schoenen aan en een zwarte oversized jack.

Ik pak mijn telefoon en de reservesleutels van het appartement. Ik open de deur en loop de straat op. Het is vrij druk voor 4 uur in de ochtend. Ik stop mijn handen in de zakken van mijn spijkerjack en ril door de koude lucht die bij me langs gaat. Ik sluit het koude gevoel buiten en begin met lopen. Opzoek naar Jason.

•••

Een paar keer dacht ik hem te hebben gevonden. Eerst dacht ik dat hij in een café zat, maar dat bleek niet zo te zijn. Later een paar keer op straat maar had het toch mis. Waarom is het nou toch zo moeilijk om je eigen vriendje te vinden.

Ik kijk van links naar rechts om te kijken of er auto's aankomen. Als ik zeker weet dat er niks aankomt steek ik snel over.

Het nadeel van in de stad wonen is dat het super druk is, én het verkeer zit bijna altijd tegen. Het ene moment kan je overal met de auto komen en het andere koment staan er overal files. It's terrible!

Ik vervolg mijn weg aan de andere kant van de straat als ik Justin zie lopen. Met iemand anders! Hij loopt vijf meter voor mij met een ander meisje. Ze hebben elkaars hand vast en glimlachen naar elkaar. Gaat hij dan toch vreemd? Had Sara gelijk?

Verschillende emotie's overvallen me. Verdriet? Boosheid? Beide? Ik weet het niet meer. Ik sluit mijn ogen en zucht. Als ik ze weer open zie ik iets wat ik liever niet had willen zien. Justin staat recht voor mijn neus met het andere meisje te zoenen. Hij haalt zijn hand door haar blonde krullen.

Ik kan dit niet langer aanzien. Ik loop met snel op ze af en trek Justin van het meisje af. Hij kijkt even verwildert om zich heen maar ziet mij dan. Zijn ogen worden groot en zijn mond valt open.

"G-Gray! Wat doe jij hier?" Vraagt hij in paniek. Het meisje kijkt me vragend aan.

"Ik heb je gevolgd." Antwoord ik droog. Ik vouw mijn handen over elkaar voor mijn borst.

Er valt een ongemakkelijke stilte. De spanning die in de lucht hangt is goed aan te voelen. Ik vind het te lang duren en verbreek de stilte.

"Hoe kun je!" Roep ik. Ik gooi mijn handen gefrustreerd in de lucht. Justin krijgt een kwade frons op zijn gezicht. Hij zucht geërgerd en kijkt me dan recht in de ogen aan.

"Had je het niet in de gaten Gray! Onze relatie is niet zoals het was!"

"Waar heb je het over? Er is helemaal niks verandert." Ik haal mijn hand gefrustreerd door mijn haar.

"Dat denk jij. Maar ik denk daar heel anders over." Sist hij. Hij pakt het andere meisje haar hand en draait zich om om weg te lopen.

"Je bent een Cheater Justin! Een fucking Cheater." Schreeuw ik naar hem. Ik kan de tranen niet meer inhouden en laat ze stromen.

Hij is gewoon vreemd gegaan. Na twee jaar. Twee jaar lang hadden we geen problemen. Ik dacht dat we gelukkig waren, maar blijkbaar was het niet genoeg voor hem.

Ik kijk hoe Justin wegloopt met het andere meisje. Ze kijkt naar me achterom met medelijden over haal hele gezicht geschreven. Dat laat me alleen maar harder huilen. Ik wil geen medelijden! En al helemaal niet van haar!

Ik voel een hand op mijn schouder en draai me verschrikt om. Ik kijk tegen iemand zijn borst op. Ik kijk omhoog en zie een jongen met blauw grijze ogen naar me kijken.

"Hey gaat het?" Vraagt hij. Hij kijkt me met een bezorgde blik aan. Waarom komt hij me toch zo vaag bekend voor?

"Ja, ja het gaat hoor." Mompel ik snikkend terwijl ik mijn tranen wegveeg met de mauw van mijn trui.

"Nee het gaat niet. Dat zie ik wel erg duidelijk." Hij grinnikt kort.

Ik trek mijn wenkbrauw op en snik. "Vind je het grappig?" Ik frons.

"Oh nee, sorry." Hij krabt ongemakkelijk in zijn nek en kijkt naar de grond.

"Heb je alles gezien?" Vraag ik uiteindelijk. Hij kijkt me even aan en knikt dan met een pijnlijke blik in zijn ogen. Ik kijk weg en zucht. "Ik ken je niet eens, maar je zit toch een soort van met mijn probleem opgescheept." Ik grinnik bij die gedachte.

"Je scheept me echt niet met je problemen op hoor. Ik vind het niet erg. Ik mag dan niet weten hoe deze situatie voelt, maar ik weet dat 'It sucks'" hij kijkt me met een serieus gezicht aan.

Ik grinnik. Ik veeg snel een traan weg die nog langs mijn wang stroomde.

"Vind je nu mijn opmerking grappig?" Zegt hij quasi-beledigd.

"Ja. Ja ik vind het grappig. We kennen elkaar niet eens, maar hier staan we. Pratend over mijn shit problemen."

Hij lacht zacht. "Okay, dan beginnen we overnieuw." Hij zucht en kijkt me dan met een glimlach aan. "Hi, ik ben Tristan en help je graag met je shitproblemen."

•••

Shitproblemen zijn shit...

Weet iemand trouwens hoe het is als je vriendje ofzo , idk, vreemd gaat? Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar toch schrijf ik er over. Like wth!

Is het raar dat ik die vraag stel?

Volgens mij wel... @_@