TUTKU

Basıldık!

Hellooo :) 

Musmutlu hafta ortaları, bugün size farklı bir Asrın yazdım. Ama bu demek değil ki kahramanımız artık bir romantik. :):):)

Sizi Seviyorum.

********************************

Defne deli olmuş şekilde eve geldiğinde, en çok neye sinirlendiğine karar veremiyordu. O kızla baloya gelmesine mi? Kızı ellemesine mi? Attığı yumruğa mı? Yoksa bunca zaman aramamasına mı?

Tamam adamdan kaçmış olabilirdi de hadi amaaa o kadar ideali konuştuktan sonra çok çabuk pes ettiğini düşünmüştü.

Acaba gerçekten Miray la sevgilimi olmuştu?

'Off bana ne ya!'

Hah bi kendi kendine bağırması eksikti.

Sinirle üzerini başını soydu, ayıcıklı da olsa saten pijamalarını giyip ayağına da puflarını geçirdi. Bugün böyleydi madem bir kutu dondurmayı da kucağına alıp, ağlak bir film açtı.

Filmdeki adama saydıra saydıra ağlarken, kapının çalmasıyla ayaklandı.

Bilinçsizce kapıya gelip kapıyı açacakken, dışarıdaki kapıya vurup kıza seslendi,

'Aç kapıyı Defne, içerde olduğunu biliyorum.'

Eli kapıda şok olmuş şekilde kalan Defne ses çıkaramadı.

'Bak gerekirse bu kapıyı kırarım ama sen güzel güzel aç.'

Bi de kırarım diyo! Dağ ayısı!

'Git burdan.'

'Aç dedim, zor kullandırma.'

Siniri tepesine çıkan kız cırladı,

'Tanıştığımızdan beri zor kullanmadığın bir an oldu mu Asrın?'

Asrın kızın haklı olduğunu biliyordu, kafasını kapıya sertçe vurup öylece kaldı,

'Haklısın, elimde değil başka türlüsünü bilmiyorum Defne!'

Asrın fısıldar gibi konuşunca kız titreyerek kapının dibine girdi, onu duymaya çalıştı. Asrın daha çok kendiyle konuşur gibiydi.

'Şimdi yine kırar kapıyı girerim, hatta sana sahip olurum ama sana karşı böyle olmak istemiyorum. İnsan olmak istiyorum senin yanında. Hayatımda hiç huzur tatmadım ben, bu hissettiğim ne?'

Defne, Asrın ı dinledikçe gözyaşları sicim gibi akıyordu.